ابراهیم بن محمد همدانی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ابراهیم بن محمد همدانی
| موضوع مرتبط = ابراهیم بن محمد همدانی
| عنوان مدخل  = ابراهیم بن محمد همدانی
| عنوان مدخل  = ابراهیم بن محمد همدانی
| مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن محمد همدانی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در معارف و سیره رضوی]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در معارف مهدویت]]
| مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن محمد همدانی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در معارف و سیره رضوی]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در معارف مهدویت]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه== ابراهیم بن محمد همدانی''' از [[وکلای ناحیه مقدسه]] و از [[خواص صحابه ائمه اطهار]]{{عم}} است. در اواخر [[قرن دوم]] و اوائل [[قرن سوم]] می‌زیست. در موارد متعددی که نام او نقل شده است، همه‌جا وی را مردی [[موثق]] خوانده‌اند. همچنین [[فرزندان]] و احفاد وی [[علی بن ابراهیم]]، [[محمد بن ابراهیم]]، [[محمد بن علی بن ابراهیم]] و [[قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم]]، همه از [[خواص اصحاب ائمه]]{{عم}} و وکلای ناحیه مقدسه بوده‌اند. نسبت او به [[شهر همدان]] در [[ایران]] است؛ نه «[[قبیله همدان|همدان]]» که نام قبیله‌ای است در [[یمن]] و جنوب [[عربستان]]<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص۱۹۲. </ref>. وی چهل مرتبه به [[حج]] مشرف شده است. با [[امام رضا]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام عسکری]]{{عم}} هم‌عصر بوده و از طرف امام جواد{{ع}} [[وکالت]] داشته و در یکی از [[نامه‌های امام جواد]]{{ع}} به او آمده است: «به دوستانم در همدان [[نامه]] نوشتم و در آن نامه به آنان دستور دادم که از تو [[پیروی]] کنند و به آنها [[تذکر]] دادم که جز تو من نماینده‌ای در همدان ندارم». بدون اینکه از [[امام عصر]]{{ع}} درباره او سؤالی بشود، توقیعی در [[وثاقت]] و مورد [[اطمینان]] بودن او صادر شده است، و این بدان جهت بوده است که وی از بزرگان [[شیعه]] بوده که در [[مدح]] بیشتر آنها از سوی [[ائمه اطهار]]{{عم}} مطالبی صادر شده است<ref>آخرین امید، داوود الهامی، ص۱۲۰. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴.</ref>.
== مقدمه ==  
ابراهیم بن محمد همدانی از وکلای ناحیه مقدسه و از خواص صحابه [[ائمه اطهار]] {{عم}} است. در اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم می‌زیست. در موارد متعددی که نام او نقل شده است، همه‌جا وی را مردی [[موثق]] خوانده‌اند. همچنین [[فرزندان]] و احفاد وی [[علی بن ابراهیم]]، [[محمد بن ابراهیم]]، [[محمد بن علی بن ابراهیم]] و [[قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم]]، همه از خواص اصحاب ائمه {{عم}} و وکلای ناحیه مقدسه بوده‌اند. نسبت او به [[شهر همدان]] در [[ایران]] است؛ نه «[[قبیله همدان|همدان]]» که نام قبیله‌ای است در [[یمن]] و جنوب [[عربستان]]<ref>معارف و معاریف، ج ۱، ص۱۹۲. </ref>. وی چهل مرتبه به [[حج]] مشرف شده است. با [[امام رضا]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] {{عم}} هم‌عصر بوده و از طرف امام جواد {{ع}} [[وکالت]] داشته و در یکی از نامه‌های امام جواد {{ع}} به او آمده است: «به دوستانم در همدان [[نامه]] نوشتم و در آن نامه به آنان دستور دادم که از تو [[پیروی]] کنند و به آنها [[تذکر]] دادم که جز تو من نماینده‌ای در همدان ندارم». بدون اینکه از [[امام عصر]] {{ع}} درباره او سؤالی بشود، توقیعی در [[وثاقت]] و مورد [[اطمینان]] بودن او صادر شده است، و این بدان جهت بوده است که وی از بزرگان [[شیعه]] بوده که در [[مدح]] بیشتر آنها از سوی [[ائمه اطهار]] {{عم}} مطالبی صادر شده است<ref>آخرین امید، داوود الهامی، ص۱۲۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


[[رده:ابراهیم بن محمد همدانی]]
[[رده:ابراهیم بن محمد همدانی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:یاران امام مهدی]]
[[رده:یاران امام مهدی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۱

مقدمه

ابراهیم بن محمد همدانی از وکلای ناحیه مقدسه و از خواص صحابه ائمه اطهار (ع) است. در اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم می‌زیست. در موارد متعددی که نام او نقل شده است، همه‌جا وی را مردی موثق خوانده‌اند. همچنین فرزندان و احفاد وی علی بن ابراهیم، محمد بن ابراهیم، محمد بن علی بن ابراهیم و قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم، همه از خواص اصحاب ائمه (ع) و وکلای ناحیه مقدسه بوده‌اند. نسبت او به شهر همدان در ایران است؛ نه «همدان» که نام قبیله‌ای است در یمن و جنوب عربستان[۱]. وی چهل مرتبه به حج مشرف شده است. با امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری (ع) هم‌عصر بوده و از طرف امام جواد (ع) وکالت داشته و در یکی از نامه‌های امام جواد (ع) به او آمده است: «به دوستانم در همدان نامه نوشتم و در آن نامه به آنان دستور دادم که از تو پیروی کنند و به آنها تذکر دادم که جز تو من نماینده‌ای در همدان ندارم». بدون اینکه از امام عصر (ع) درباره او سؤالی بشود، توقیعی در وثاقت و مورد اطمینان بودن او صادر شده است، و این بدان جهت بوده است که وی از بزرگان شیعه بوده که در مدح بیشتر آنها از سوی ائمه اطهار (ع) مطالبی صادر شده است[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۱، ص۱۹۲.
  2. آخرین امید، داوود الهامی، ص۱۲۰.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴.