ابراهیم بن محمد همدانی در معارف مهدویت

مقدمه

ابراهیم بن محمد همدانی از وکلای ناحیه مقدسه و از خواص صحابه ائمه اطهار (ع) است. در اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم می‌زیست. در موارد متعددی که نام او نقل شده است، همه‌جا وی را مردی موثق خوانده‌اند. همچنین فرزندان و احفاد وی علی بن ابراهیم، محمد بن ابراهیم، محمد بن علی بن ابراهیم و قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم، همه از خواص اصحاب ائمه (ع) و وکلای ناحیه مقدسه بوده‌اند. نسبت او به شهر همدان در ایران است؛ نه «همدان» که نام قبیله‌ای است در یمن و جنوب عربستان^[۱]. وی چهل مرتبه به حج مشرف شده است. با امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری (ع) هم‌عصر بوده و از طرف امام جواد (ع) وکالت داشته و در یکی از نامه‌های امام جواد (ع) به او آمده است: «به دوستانم در همدان نامه نوشتم و در آن نامه به آنان دستور دادم که از تو پیروی کنند و به آنها تذکر دادم که جز تو من نماینده‌ای در همدان ندارم». بدون اینکه از امام عصر (ع) درباره او سؤالی بشود، توقیعی در وثاقت و مورد اطمینان بودن او صادر شده است، و این بدان جهت بوده است که وی از بزرگان شیعه بوده که در مدح بیشتر آنها از سوی ائمه اطهار (ع) مطالبی صادر شده است^[۲].^[۳]

منابع

تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه

پانویس

↑ معارف و معاریف، ج ۱، ص۱۹۲.
↑ آخرین امید، داوود الهامی، ص۱۲۰.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴.

[1] معارف و معاریف، ج ۱، ص۱۹۲.

[2] آخرین امید، داوود الهامی، ص۱۲۰.

[3] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴.

[۱]

[۲]

[۳]