میسان: تفاوت میان نسخه‌ها

«میسان» موضعی در [[سرزمین بصره]]<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۲۸۳.</ref> و به [[نقلی]] استانی است وسیع با [[روستاها]] و [[نخیلات]] بسیار، بین [[بصره]] و واسط.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۴۲.</ref> در این منطقه، روستایی وجود دارد که در آن [[قبر عزیر نبی]]{{ع}} قرار دارد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۴۲.</ref> [[طبری]] فتح میسان را به دست [[عتبه بن غزوان]] می‌داند و ذکر می‌کند که [[ارتش]] [[مسلمانان]] از قبائل [[عرب]] بنوالعم (تیره‌ای از [[بنی تمیم]]) که از قدیم‌الأیام ساکن [[سرزمین]] میسان بودند و در مناطق [[مذار]] و [[نهر]] تیری سکونت داشتند [[تقاضای کمک]] نمودند که این قبائل نیز به [[یاری]] مسلمانان شتافته و حملات خود را متوجه نیروهای [[مرزبان]] [[ساسانی]] در [[خوزستان]] نمودند و پس از آن نیروهای [[مسلمان]] موفق به فتح منطقه میسان گشتند.<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۷۲-۷۳.</ref> پس از فتح میسان، [[عمر]] بن خطّاب، نعمان بن عدی را به [[ولایت میسان]] گماشت اما پس از چندی با شنیدن ابیاتی از وی با مطلع: که برای [[همسر]] خود، در وصف [[زندگی]] [[مرفه]] خود در میسان سروده بود، مورد [[خشم]] عمر قرار گرفت و از [[مقام]] خود [[عزل]] گردید.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ج۲، ص۴۷۴. و با اندک اختلاف در ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۱۰۴.</ref>

میسان در حال حاضر، شهری است در [[عراق]]، در شمال شرقی بصره، در کنار [[رود دجله]]. این [[شهر]] به «[[الکوت]]» که در [[فارسی]] به معنای قلعه است، معروف بود اما [[دولت]] عراق، نام آن را به نام اصلی‌اش میسان [[تغییر]] داد. این شهر، امروزه شهری شلوغ با بازارها و محله‌های بزرگ است که توسط مزارع احاطه شده است.<ref>[[عاتق بن غیث بلادی|بلادی، عاتق بن غیث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۳۰۷.</ref>

# '''[[قعقاع بن شور ذهلی]]:''' ابتدا از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۵۵، ش۸.</ref> که حضرت او را بعد از [[قدامة بن عجلان]] به عنوان [[کارگزار]] خود در [[کسکر]] و میسان برگزید، اما وقتی خبر [[فساد]] [[مالی]] او به ایشان رسید، او را مورد [[سرزنش]] و ملامت قرار داد. قعقاع وقتی متوجه شد حضرت از کارهای خلافش [[آگاه]] شده، از [[ترس]] به جانب [[معاویه]] در [[شام]] فرار کرده، به او پیوست و بعداً هم از [[مخالفان]] حضرت گردید<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۸۷.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص293، [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۱۱۵-۱۱۱۶.</ref>

[[رده:شهرهای عراق]]