جایگاه توسل در قرآن چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ' به '') |
(←پانویس) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[علمای ابرار (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار]] | | موضوع اصلی = [[علمای ابرار (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار]] | ||
| تصویر = 110066.jpg | | تصویر = 110066.jpg | ||
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از علمای ابرار (نمایه)|کلیاتی از علمای ابرار]] | | نمایه وابسته = [[کلیاتی از علمای ابرار (نمایه)|کلیاتی از علمای ابرار]] | ||
| مدخل اصلی = [[توسل در قرآن]] | | مدخل اصلی = [[توسل در قرآن]] | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۴: | ||
«نگاه یک‌سویه و تک‌بُعدی به [[توکل]] و [[غفلت]] از جایگاه [[شفاعت]] و [[توسل]] در [[قرآن]]، یکی از مغالطه‌ها و شیوه‌های منکرین شفاعت و [[زیارت]] و [[دعا]] و توسل است. [[وهابیت]] نیز که پیشرو در [[انکار]] این [[آموزه‌های قرآنی]] و [[نبوی]] است، به همین [[لغزش]] و مغالطه مبتلاست. به نمونه‌هایی از [[تشریع]] شفاعت و [[دعوت]] به توسل در قرآن بنگرید: | «نگاه یک‌سویه و تک‌بُعدی به [[توکل]] و [[غفلت]] از جایگاه [[شفاعت]] و [[توسل]] در [[قرآن]]، یکی از مغالطه‌ها و شیوه‌های منکرین شفاعت و [[زیارت]] و [[دعا]] و توسل است. [[وهابیت]] نیز که پیشرو در [[انکار]] این [[آموزه‌های قرآنی]] و [[نبوی]] است، به همین [[لغزش]] و مغالطه مبتلاست. به نمونه‌هایی از [[تشریع]] شفاعت و [[دعوت]] به توسل در قرآن بنگرید: | ||
# به گزارش قرآن، [[فرزندان]] [[یعقوب]]{{ع}} پس از [[ستم]] و [[پشیمانی]] از گذشته خویش، برای پذیرش دعا و [[توبه]] شان نزد [[پروردگار]]، [[پدر]] را واسطه و [[شفیع]] در [[درگاه الهی]] قرار دادند که عین [[توحید]] و توکل نیز بود: {{متن قرآن|قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ * قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ}}<ref>«گفتند: ای پدر! برای ما از گناهانمان آمرزش بخواه که ما بی‌گمان گنهکار بوده‌ایم * گفت: به زودی برایتان از پروردگارم آمرزش می‌خواهم که اوست که آمرزنده بخشاینده است» سوره یوسف، آیه ۹۷-۹۸.</ref><ref>نقد پنج‌بخشی بر گفتار آقای کدیور در مورد اعتقاد شیعه به امامت، سید محمد حسین یثربی و همکاران www.toraath.com.</ref>. اگر توسل و شفاعت، [[نامشروع]] و [[شرک]] بود، نه تنها [[یعقوب نبی]] زیر بار چنین معصیتی نمی‌رفت، که بی‌گمان با آن [[انحراف]] به [[مبارزه]] برمی‌خاست و قرآن آن [[رفتار]] را با نگاه [[تصدیق]] و از موضع [[مؤیّد]] [[روایت]] نمی‌کرد. | # به گزارش قرآن، [[فرزندان]] [[یعقوب]] {{ع}} پس از [[ستم]] و [[پشیمانی]] از گذشته خویش، برای پذیرش دعا و [[توبه]] شان نزد [[پروردگار]]، [[پدر]] را واسطه و [[شفیع]] در [[درگاه الهی]] قرار دادند که عین [[توحید]] و توکل نیز بود: {{متن قرآن|قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ * قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ}}<ref>«گفتند: ای پدر! برای ما از گناهانمان آمرزش بخواه که ما بی‌گمان گنهکار بوده‌ایم * گفت: به زودی برایتان از پروردگارم آمرزش می‌خواهم که اوست که آمرزنده بخشاینده است» سوره یوسف، آیه ۹۷-۹۸.</ref><ref>نقد پنج‌بخشی بر گفتار آقای کدیور در مورد اعتقاد شیعه به امامت، سید محمد حسین یثربی و همکاران www.toraath.com.</ref>. اگر توسل و شفاعت، [[نامشروع]] و [[شرک]] بود، نه تنها [[یعقوب نبی]] زیر بار چنین معصیتی نمی‌رفت، که بی‌گمان با آن [[انحراف]] به [[مبارزه]] برمی‌خاست و قرآن آن [[رفتار]] را با نگاه [[تصدیق]] و از موضع [[مؤیّد]] [[روایت]] نمی‌کرد. | ||
# جواب شما در مقابل این [[آیه شریفه]] که برای رسیدن به [[خدا]] آشکارا [[دستور]] به جستن وسیله می‌دهد و توصیه به یافتن واسطه به سوی خدا می‌کند چیست؟ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>»<ref>[[حسن علی‌پور وحید|علی‌پور وحید، حسن]]، [[مکتب در فرآیند نواندیشی (کتاب)|مکتب در فرآیند نواندیشی]]، ص ۲۵۵.</ref> | # جواب شما در مقابل این [[آیه شریفه]] که برای رسیدن به [[خدا]] آشکارا [[دستور]] به جستن وسیله می‌دهد و توصیه به یافتن واسطه به سوی خدا می‌کند چیست؟ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>»<ref>[[حسن علی‌پور وحید|علی‌پور وحید، حسن]]، [[مکتب در فرآیند نواندیشی (کتاب)|مکتب در فرآیند نواندیشی]]، ص ۲۵۵.</ref> | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۹: | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان علمای ابرار]] | [[رده:پرسمان علمای ابرار]] | ||
[[رده:توسل]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۶
| جایگاه توسل در قرآن چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار |
| مدخل اصلی | توسل در قرآن |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
جایگاه توسل در قرآن چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علمای ابرار است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علمای ابرار مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای حسن علی‌پور وحید در کتاب «مکتب در فرآیند نواندیشی» در این‌باره گفته است:
«نگاه یک‌سویه و تک‌بُعدی به توکل و غفلت از جایگاه شفاعت و توسل در قرآن، یکی از مغالطه‌ها و شیوه‌های منکرین شفاعت و زیارت و دعا و توسل است. وهابیت نیز که پیشرو در انکار این آموزه‌های قرآنی و نبوی است، به همین لغزش و مغالطه مبتلاست. به نمونه‌هایی از تشریع شفاعت و دعوت به توسل در قرآن بنگرید:
- به گزارش قرآن، فرزندان یعقوب (ع) پس از ستم و پشیمانی از گذشته خویش، برای پذیرش دعا و توبه شان نزد پروردگار، پدر را واسطه و شفیع در درگاه الهی قرار دادند که عین توحید و توکل نیز بود: ﴿قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ * قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ﴾[۱][۲]. اگر توسل و شفاعت، نامشروع و شرک بود، نه تنها یعقوب نبی زیر بار چنین معصیتی نمی‌رفت، که بی‌گمان با آن انحراف به مبارزه برمی‌خاست و قرآن آن رفتار را با نگاه تصدیق و از موضع مؤیّد روایت نمی‌کرد.
- جواب شما در مقابل این آیه شریفه که برای رسیدن به خدا آشکارا دستور به جستن وسیله می‌دهد و توصیه به یافتن واسطه به سوی خدا می‌کند چیست؟ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴾[۳]»[۴]
منبع‌شناسی جامع علمای ابرار
پانویس
- ↑ «گفتند: ای پدر! برای ما از گناهانمان آمرزش بخواه که ما بی‌گمان گنهکار بوده‌ایم * گفت: به زودی برایتان از پروردگارم آمرزش می‌خواهم که اوست که آمرزنده بخشاینده است» سوره یوسف، آیه ۹۷-۹۸.
- ↑ نقد پنج‌بخشی بر گفتار آقای کدیور در مورد اعتقاد شیعه به امامت، سید محمد حسین یثربی و همکاران www.toraath.com.
- ↑ «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.
- ↑ علی‌پور وحید، حسن، مکتب در فرآیند نواندیشی، ص ۲۵۵.