ام القری: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
|||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ام القری در قرآن]] - [[ام القری در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = }} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ام القری در قرآن | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
اُمّ القری: مادر شهر، [[شهر]] بزرگ<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۱۳۹.</ref>. | |||
{{متن قرآن|وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى}}<ref>«و بدینگونه ما به تو قرآنی عربی وحی کردیم تا (مردم) امّ القری را بیم دهی» سوره شوری، آیه ۷.</ref>. | |||
مراد از اُمّ القری در [[قرآن کریم]] [[شهر]] "[[مکه]]" است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۲۶.</ref>. علت این نامگذاری را [[مفسران]] متفاوت ذکر کردهاند؛ از جمله وجود [[حرم]] [[الهی]]، [[خانه کعبه]]، مبدأ [[بعثت]] [[پیامبر اسلام]] و آغاز [[دعوت]]<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۲۷۹.</ref> و اینکه [[قطب]] و مرکز و [[قلب]] [[زمین]] در [[مکّه]] است<ref>ابوالفضل شکوری، فقه سیاسی اسلام، ص۲۰۴ (نقل از: نفائس الفنون، قسم اوّل، ص۱۰۰).</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۹.</ref>. | |||
==اُم القری== | |||
از نامهای [[مکه]] است که در [[قرآن کریم]] دوبار آمده است. {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا}}<ref>«و بدینگونه ما به تو قرآنی عربی وحی کردیم تا (مردم) امّ القری و پیرامون آن را بیم دهی» سوره شوری، آیه ۷.</ref>. {{متن قرآن|وَلِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى}}<ref>«و مردم پیرامون آن را بیمدهی» سوره انعام، آیه ۹۲.</ref>. | |||
مکه را از این رو ام القری دانستهاند که گویند هنگام [[آغاز آفرینش]] [[زمین]]، تمامی سطح آن را آب فراگرفته و تنها مکان [[کعبه]]، خشکی بوده و این خشکی اندک اندک از اطراف کعبه برآمده تا به مقدار کنونی گسترش یافته است. در اصطلاح لغوی و [[قرآنی]] به این مسأله ([[دحو الارض]]) گویند که در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا}}<ref>«و پس از آن زمین را گسترانید» سوره نازعات، آیه ۳۰.</ref> در [[حقیقت]] به مکه مادر [[زمینها]] گفته میشود و [[قرآن]] نیز به این نام اشاره دارد<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، اصغر قائدان، ص۶۲.</ref>. برای این نام، وجوهی گفتهاند: | |||
#[[قبله مسلمین]] است، | |||
#دارای مرکزیت است، | |||
#مرکز آبادیهای [[حجاز]] است، | |||
#در وسط زمین (نزدیک خط استوا) است، | |||
#[[مقام]] آن نسبت به شهرهای دیگر بلندتر است از لحاظ [[عظمت]] و [[قداست]]، مهمترین [[شهر]] روی زمین است، | |||
#[[زیارتگاه]] [[خداپرستان]] است.<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۲۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
# [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۵: | خط ۲۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:مکانها در قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۶
مقدمه
اُمّ القری: مادر شهر، شهر بزرگ[۱].
﴿وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى﴾[۲].
مراد از اُمّ القری در قرآن کریم شهر "مکه" است[۳]. علت این نامگذاری را مفسران متفاوت ذکر کردهاند؛ از جمله وجود حرم الهی، خانه کعبه، مبدأ بعثت پیامبر اسلام و آغاز دعوت[۴] و اینکه قطب و مرکز و قلب زمین در مکّه است[۵][۶].
اُم القری
از نامهای مکه است که در قرآن کریم دوبار آمده است. ﴿وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا﴾[۷]. ﴿وَلِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى﴾[۸]. مکه را از این رو ام القری دانستهاند که گویند هنگام آغاز آفرینش زمین، تمامی سطح آن را آب فراگرفته و تنها مکان کعبه، خشکی بوده و این خشکی اندک اندک از اطراف کعبه برآمده تا به مقدار کنونی گسترش یافته است. در اصطلاح لغوی و قرآنی به این مسأله (دحو الارض) گویند که در قرآن کریم آمده است: ﴿وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا﴾[۹] در حقیقت به مکه مادر زمینها گفته میشود و قرآن نیز به این نام اشاره دارد[۱۰]. برای این نام، وجوهی گفتهاند:
- قبله مسلمین است،
- دارای مرکزیت است،
- مرکز آبادیهای حجاز است،
- در وسط زمین (نزدیک خط استوا) است،
- مقام آن نسبت به شهرهای دیگر بلندتر است از لحاظ عظمت و قداست، مهمترین شهر روی زمین است،
- زیارتگاه خداپرستان است.[۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۱۳۹.
- ↑ «و بدینگونه ما به تو قرآنی عربی وحی کردیم تا (مردم) امّ القری را بیم دهی» سوره شوری، آیه ۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۲۶.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۲۷۹.
- ↑ ابوالفضل شکوری، فقه سیاسی اسلام، ص۲۰۴ (نقل از: نفائس الفنون، قسم اوّل، ص۱۰۰).
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۹.
- ↑ «و بدینگونه ما به تو قرآنی عربی وحی کردیم تا (مردم) امّ القری و پیرامون آن را بیم دهی» سوره شوری، آیه ۷.
- ↑ «و مردم پیرامون آن را بیمدهی» سوره انعام، آیه ۹۲.
- ↑ «و پس از آن زمین را گسترانید» سوره نازعات، آیه ۳۰.
- ↑ تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، اصغر قائدان، ص۶۲.
- ↑ تونهای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۲۴.