ام القری در فقه سیاسی
مقدمه
اُمّ القری: مادر شهر، شهر بزرگ[۱].
وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى[۲].
مراد از اُمّ القری در قرآن کریم شهر "مکه" است[۳]. علت این نامگذاری را مفسران متفاوت ذکر کردهاند؛ از جمله وجود حرم الهی، خانه کعبه، مبدأ بعثت پیامبر اسلام و آغاز دعوت[۴] و اینکه قطب و مرکز و قلب زمین در مکّه است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۱۳۹.
- ↑ «و بدینگونه ما به تو قرآنی عربی وحی کردیم تا (مردم) امّ القری را بیم دهی» سوره شوری، آیه ۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۲۶.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۲۷۹.
- ↑ ابوالفضل شکوری، فقه سیاسی اسلام، ص۲۰۴ (نقل از: نفائس الفنون، قسم اوّل، ص۱۰۰).
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۹.