ایام الله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
 
(۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ایام الله در قرآن]] - [[ایام الله در معارف مهدویت]] - [[ایام الله در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ایام الله در قرآن]] | [[ایام الله در حدیث]] | [[ایام الله در نهج البلاغه]] | [[ایام الله در معارف دعا و زیارات]] | [[ایام الله در اخلاق اسلامی]] | [[ایام الله در معارف مهدویت]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ایام الله (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
'''ایام الله''' یعنی روزهای بزرگ [[تاریخی]]؛ گرچه همه روزها [[روز]] [[خداوند]] است، امّا گاهی [[قدرت]] و [[اراده خداوند]]، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها [[یوم الله]] و [[ایّام الله]] می‌گویند. روزهایی که مظهر [[نعمت خداوند]] است، یا نشانی از قهر [[خدا]] بر [[ستمکاران]] و طاغوت‌هاست. در روایتی [[امام باقر]]{{ع}} سه روز [[ظهور امام زمان]]{{ع}}، [[رجعت]] و [[قیامت]] را از ایام الله شمرده‌اند.
*روزهای بزرگ [[تاریخی]]، هنگام پیدایش رحمت‌‏ها یا بلاهای ویژه‏<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
*ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از [[نعمت‌‏ها]] و [[بلاهای الهی]]- ایام [[ظهور]] آن‏ها به [[خدا]] نسبت داده می‏‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>:
#[[خداوند]]، پس از آنکه یکی از [[وظایف]] [[حضرت موسی]]{{ع}} را خارج کردن [[قوم]] خود از [[تاریکی]] به [[روشنایی]] می‏‌شناساند به یکی دیگر از مأموریت‏‌های مهم آن [[حضرت]]، یعنی یادآوری روزهای [[خدا]] "[[ایام اللّه]]" به [[قوم]] خود اشاره کرده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
#[[پروردگار]]، در خطابی به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به روش برخورد [[مؤمنان]] با [[کافران]] اشاره کرده و از آن‏ها می‌‏خواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار [[خدا]] "[[ایام اللّه]]" را [[باور]] ندارند، درگذرند، تا [[خداوند]] خود سزای [[کردار بد]] ایشان را بدهد: {{متن قرآن|قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}<ref> به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی  ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.</ref>
*[[خداوند]] سبحانه و تعالی در [[آیه]] نخست، به یکی از مأموریت‏‌های بزرگ [[حضرت موسی]]{{ع}} اشاره کرده، می‌‏فرماید: تو موظفی [[ایام الهی]] و روزهای [[خدا]] را به یاد [[قوم]] خود بیاوری. به طور [[مسلم]]، همه روزها، ایام [[خداوند]] است؛همان‏گونه که همه مکان‏ها متعلق به [[خدا]] است. اگر مکان خاصی به نام بیت اللّه "[[خانه خدا]]" نامیده شد، [[دلیل]] بر ویژگی آن است. همچنین عنوان "[[ایام اللّه]]" اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و [[روشنایی]] و درخشش فوق العاده‏ای دارد. به همین سبب [[مفسران]]، در [[تفسیر]] آن، احتمالات مختلفی داده‏اند؛ برخی گفته‌‏اند: اشاره به روزهای [[پیروزی]] [[پیامبران پیشین]] و امت‏های [[راستین]] آنان و روزهایی است که گونه‌‏های [[نعمت‏های الهی]] بر اثر شایستگی‌‏ها شامل حال آن‏ها است. عده‌‏ای گفته‏‌اند: اشاره به روزهایی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[اقوام]] [[سرکش]] را به زنجیر [[عذاب]] می‌‏کشید و طاغوت‏ها را با یک [[فرمان]] درو می‌‏کرد؛ گروهی نیز به هر دو قسمت اشاره کرده‌‏اند؛ اما اصولا نمی‌‏توان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت. "[[ایام اللّه]]"، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در [[تاریخ]] [[زندگی]] [[بشر]] است. هر روز که یکی از فرمان‌‏های [[خدا]] در آن چنان درخشیده که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده، از [[ایام اللّه]] است.
*هرروز که فصل تازه‏‌ای در [[زندگی]] انسان‏ها گشوده و درس عبرتی به آن‏ها داده شده است و [[ظهور]] و [[قیام]] [[پیامبری]] در آن بوده یا [[طاغوت]] و [[فرعون]] گردن‏کشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که [[حق]] و عدالتی برپا شده و [[ظلم]] و بدعتی خاموش گشته است، همه آن‏ها از [[ایام اللّه]] است<ref>  ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
*در روایاتی که از [[امامان معصوم]]{{عم}} به ما رسیده، "[[ایام اللّه]]" به روزهای گوناگونی [[تفسیر]] شده است؛ [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: "[[ایام اللّه]] سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و [[روز رستاخیز]]"<ref> {{عربی|" أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏ ‏‏‏‏"}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
*روشن است که این‏گونه [[احادیث]] [[دلیل]] بر انحصار نیست؛ بلکه [[بیان]] قسمتی از مصداق‏های روشن است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
==[[ایام الله]] در موعودنامه==
*در [[آیه]] پنجم [[سوره]] [[مبارکه]] [[ابراهیم]] آمده است: {{متن قرآن|...وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ}} از [[امام محمد باقر]] {{ع}} [[روایت]] است که "[[ایام الله]]" سه روز است: روز [[قیام قائم]] {{ع}}، روز [[رجعت]] و [[روز قیامت]]<ref>ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۲۴۲.</ref>. این [[حدیث]] به همین تعبیر از [[امام صادق]] {{ع}} نیز [[روایت]] شده است<ref>المحجّة، ص ۱۰۸.</ref>. و در [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] [[قمی]] نیز آمده که "[[ایام الله]]" سه روز است: روز [[قیام قائم]] {{ع}}، روز [[مرگ]] و [[روز رستاخیز]]<ref>خصال صدوق، ص ۱۰۸؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۲۲۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۷.</ref>.


==ایام الله در فرهنگ‌نامه دینی==
== مقدمه ==
*روزهای [[خدا]]. مقصود، روزهای مهمّ، سرنوشت‌ساز و به یادماندنی است که در [[اسلام]] یا [[انقلاب اسلامی]] پدید آمده است. گرچه همه روزها روز [[خداوند]] است، امّا گاهی [[قدرت]] و [[اراده خداوند]]، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها [[یوم الله]] و ایّام [[الله]] می‌گویند. اینگونه روزهای مهمّ، یا [[مظهر]] [[نعمت خداوند]] است، یانشانی از [[قهر خدا]] بر [[ستمکاران]] و طاغوت‌هاست.
ایام الله یعنی روزهای بزرگ [[تاریخی]]، هنگام پیدایش رحمت‌‏ها یا بلاهای ویژه. ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است ـ اعم از [[نعمت‌‏ها]] و بلاهای الهی ـ و ایام [[ظهور]] آن‏ها به [[خدا]] نسبت داده می‏‌شود. گرچه همه روزها روز [[خداوند]] است، امّا گاهی [[قدرت]] و [[اراده خداوند]]، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها [[یوم الله]] و [[ایّام الله]] می‌گویند. اینگونه روزهای مهمّ، یا مظهر [[نعمت خداوند]] است، یا نشانی از قهر خدا بر [[ستمکاران]] و طاغوت‌هاست. در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] نیز از این موضوع یاد شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۳۹.</ref>.
*در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] نیز از این موضوع یاد شده است. در [[قرآن]]، [[خداوند]] [[حضرت موسی]] را [[فرمان]] می‌دهد که "[[ایام الله]]" را برای [[قوم]] خود یادآوری کند{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ}}<ref>و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.</ref>.
*در [[نهج البلاغه]] نیز [[حضرت علی]] {{ع}} به یکی از [[کارگزاران حکومتی]] خود در [[مکه]] می‌‌نویسد که در کنار برپایی [[فریضه]] [[حج]]، "ایّام [[الله]]" را به یاد [[مردم]] آورد<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۳۹.</ref>.


==پرسش‌های وابسته==
این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.</ref> و {{متن قرآن|قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}<ref> به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه۱۴.</ref>.
* [[ایام الله چه روزهایی است؟ (پرسش)]]
 
هر روز که فصل تازه‏‌ای در [[زندگی]] انسان‏ها گشوده و درس عبرتی به آن‏ها داده شده است و [[ظهور]] و [[قیام]] [[پیامبری]] در آن بوده یا [[طاغوت]] و [[فرعون]] گردن‏کشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده و خلاصه هرروز که [[حق]] و عدالتی برپا شده و [[ظلم]] و بدعتی خاموش گشته است، همه آن‏ها از [[ایام اللّه]] است<ref> ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲.</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴.</ref>
 
در [[نهج البلاغه]] نیز [[حضرت علی]] {{ع}} به یکی از [[کارگزاران حکومتی]] خود در [[مکه]] می‌‌نویسد که در کنار برپایی [[فریضه]] [[حج]]، "ایّام الله" را به یاد [[مردم]] آورد<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۳۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
در روایاتی که از [[امامان معصوم]] {{عم}} به ما رسیده، "[[ایام اللّه]]" به روزهای گوناگونی [[تفسیر]] شده است؛ [[امام باقر]] {{ع}} فرموده است: "[[ایام اللّه]] سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و [[روز رستاخیز]]"<ref> {{متن حدیث|أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵.</ref>. روشن است که این‏گونه [[احادیث]] [[دلیل]] بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداق‏های روشن است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۷.</ref>.
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}


==منابع==
== پرسش‌های وابسته ==
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
* [[ایام الله چه روزهایی است؟ (پرسش)]]
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]


==پانویس==
== منابع ==
{{یادآوری پانویس}}
{{منابع}}
{{پانویس2}}
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
{{پایان منابع}}


{{امام مهدی}}
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]
[[رده:ایام الله]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵

ایام الله یعنی روزهای بزرگ تاریخی؛ گرچه همه روزها روز خداوند است، امّا گاهی قدرت و اراده خداوند، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها یوم الله و ایّام الله می‌گویند. روزهایی که مظهر نعمت خداوند است، یا نشانی از قهر خدا بر ستمکاران و طاغوت‌هاست. در روایتی امام باقرS سه روز ظهور امام زمانS، رجعت و قیامت را از ایام الله شمرده‌اند.

مقدمه

ایام الله یعنی روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمت‌‏ها یا بلاهای ویژه. ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است ـ اعم از نعمت‌‏ها و بلاهای الهی ـ و ایام ظهور آن‏ها به خدا نسبت داده می‏‌شود. گرچه همه روزها روز خداوند است، امّا گاهی قدرت و اراده خداوند، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها یوم الله و ایّام الله می‌گویند. اینگونه روزهای مهمّ، یا مظهر نعمت خداوند است، یا نشانی از قهر خدا بر ستمکاران و طاغوت‌هاست. در قرآن کریم و احادیث نیز از این موضوع یاد شده است[۱].

این واژه ترکیبی فقط دو بار در قرآن کریم به صراحت آمده است: وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ [۲] و قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ[۳].

هر روز که فصل تازه‏‌ای در زندگی انسان‏ها گشوده و درس عبرتی به آن‏ها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردن‏کشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آن‏ها از ایام اللّه است[۴].[۵]

در نهج البلاغه نیز حضرت علی S به یکی از کارگزاران حکومتی خود در مکه می‌‌نویسد که در کنار برپایی فریضه حج، "ایّام الله" را به یاد مردم آورد[۶].[۷]

در روایاتی که از امامان معصوم (ع) به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ امام باقر S فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که حضرت قائم S قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"[۸]. روشن است که این‏گونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداق‏های روشن است[۹].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۳۹.
  2. و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.
  3. به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه۱۴.
  4. ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲.
  5. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴.
  6. نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.
  7. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۳۹.
  8. «أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏»؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵.
  9. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۷.