کام برداشتن با تربت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۶

مقدمه

مستحبّ است کام نوزادان را با تربت سید الشهدا (ع) بردارند که سبب امان است. آشنا ساختن کام فرزند با خاک شهادت، الهام دهندۀ پیوند با عاشورا و قداست بخشیدن به حیات نوزاد، در نخستین روز‌های زندگی است. امام صادق (ع) فرمود: «حَنِّكُوا أَوْلاَدَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهُ أَمَانٌ»^[۱]. کام فرزندانتان را با تربت قبر حسین (ع) بردارید، چرا که این، سبب امان او خواهد شد. این استحباب، نسبت به آب فرات هم وجود دارد و به نوعی چشاندن محبّت حسینی و آشنا ساختن سرشت فرزند با مکتب عاشوراست. "تحنیک" و "سغ برداشتن" هم گفته می‌شود. بعضی جاها مقداری از تربت را در آب یا شربت حل می‌کنند و به افراد می‌دهند تا شفا یابند و متبرّک شوند. به این کار اصطلاحا "تربت نوشانی" می‌گویند^[۲].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۹۲.

[1] بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.

[2] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۹۲.

[۱]

[۲]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == مقدمه ==
-مستحبّ است کام نوزادان را با [[تربت]] [[سید الشهدا]] {{ع}} بردارند که سبب [[امان]] است. آشنا ساختن کام [[فرزند]] با [[خاک]] [[شهادت]]، [[الهام]] دهندۀ پیوند با [[عاشورا]] و [[قداست]] بخشیدن به [[حیات]] نوزاد، در نخستین روز‌های [[زندگی]] است. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: {{متن حدیث|حَنِّكُوا أَوْلاَدَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهُ أَمَانٌ}}<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.</ref>. کام فرزندانتان را با [[تربت]] [[قبر حسین]] {{ع}} بردارید، چرا که این، سبب [[امان]] او خواهد شد. این [[استحباب]]، نسبت به آب [[فرات]] هم وجود دارد و به نوعی چشاندن [[محبّت]] [[حسینی]] و آشنا ساختن [[سرشت]] [[فرزند]] با [[مکتب]] عاشوراست. "[[تحنیک]]" و "سغ برداشتن" هم گفته می‌شود. بعضی جاها مقداری از [[تربت]] را در آب یا شربت حل می‌کنند و به افراد می‌دهند تا [[شفا]] یابند و متبرّک شوند. به این کار اصطلاحا "[[تربت]] نوشانی" می‌گویند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۹۲.</ref>.
+مستحبّ است کام نوزادان را با [[تربت]] [[سید الشهدا]] {{ع}} بردارند که سبب [[امان]] است. آشنا ساختن کام [[فرزند]] با خاک [[شهادت]]، [[الهام]] دهندۀ پیوند با [[عاشورا]] و [[قداست]] بخشیدن به [[حیات]] نوزاد، در نخستین روز‌های [[زندگی]] است. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: {{متن حدیث|حَنِّكُوا أَوْلاَدَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهُ أَمَانٌ}}<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.</ref>. کام فرزندانتان را با [[تربت]] [[قبر حسین]] {{ع}} بردارید، چرا که این، سبب [[امان]] او خواهد شد. این [[استحباب]]، نسبت به آب [[فرات]] هم وجود دارد و به نوعی چشاندن [[محبّت]] [[حسینی]] و آشنا ساختن [[سرشت]] [[فرزند]] با [[مکتب]] عاشوراست. "تحنیک" و "سغ برداشتن" هم گفته می‌شود. بعضی جاها مقداری از [[تربت]] را در آب یا شربت حل می‌کنند و به افراد می‌دهند تا [[شفا]] یابند و متبرّک شوند. به این کار اصطلاحا "[[تربت]] نوشانی" می‌گویند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۹۲.</ref>.
 == منابع ==