عمود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
(←مقدمه) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = عباس بن علی بن ابی‌طالب | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''[[عمود]]''' به معنای ستون وسط [[خیمه]]. نیز به معنایی گرز و چوبه‌دستی، که همچون تیغ و نیزه و تیر و کمان، از [[ابزار جنگی]] قدیم بوده است. | |||
'''عمود''' به معنای ستون وسط [[خیمه]]. نیز به معنایی گرز و چوبه‌دستی، که همچون تیغ و نیزه و تیر و کمان، از | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
در کیفیّت [[شهادت]] | در کیفیّت [[شهادت]] حضرت [[اباالفضل]]{{ع}} آمده است که پس از آنکه [[حکیم بن طفیل]] در نخلستان کمین کرد و با [[شمشیر]] [[دست]] چپ او را هم از کار انداخت، آنگاه کسی با گرزی آهنین بر عباس زد و او را کشت {{عربی|فضربه ملعون بعمود من حديد فقتله}}<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۴۱.</ref>. در مرثیه‌ها نیز گفته می‌شود که پس از شهادت عباس{{ع}}، [[امام حسین]]{{ع}} عمود خیمۀ او را خواباند، بعلامت اینکه صاحب این خیمه به شهادت رسیده است. در میدان [[عاشورا]]، نمونه‌هایی نقل شده که کسانی به جای نیزه و شمشیر، دست برده و چوب‌ها یا ستون خیمه‌ها را برداشته و با آن به [[دشمن]] حمله کرده‌اند، از جمله مادر [[شهید]] [[عمرو بن جناده]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۵۷.</ref>. | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:عاشورا]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷
عمود به معنای ستون وسط خیمه. نیز به معنایی گرز و چوبه‌دستی، که همچون تیغ و نیزه و تیر و کمان، از ابزار جنگی قدیم بوده است.
مقدمه
در کیفیّت شهادت حضرت اباالفضل(ع) آمده است که پس از آنکه حکیم بن طفیل در نخلستان کمین کرد و با شمشیر دست چپ او را هم از کار انداخت، آنگاه کسی با گرزی آهنین بر عباس زد و او را کشت فضربه ملعون بعمود من حديد فقتله[۱]. در مرثیه‌ها نیز گفته می‌شود که پس از شهادت عباس(ع)، امام حسین(ع) عمود خیمۀ او را خواباند، بعلامت اینکه صاحب این خیمه به شهادت رسیده است. در میدان عاشورا، نمونه‌هایی نقل شده که کسانی به جای نیزه و شمشیر، دست برده و چوب‌ها یا ستون خیمه‌ها را برداشته و با آن به دشمن حمله کرده‌اند، از جمله مادر شهید عمرو بن جناده[۲].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۴۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۵۷.