ابزار جنگ
ابزار جنگ از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابزار جنگ در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابزار جنگ به ابزاری اطلاق می‌شود که برای نبرد با دشمن ساخته شده‌اند: خواه برای حفظ بدن در برابر یورش دشمن، مانند کلاه خود، سپر و زره، یا برای تهاجم و ضربه زدن به دشمن، مانند تفنگ، شمشیر و نیزه. از این عنوان در باب‌های جهاد، تجارت و سبق و رمایه سخن رفته است. از مصارف بیت‌المال، خرید ابزار مورد نیاز سپاه اسلام است[۱] به تصریح برخی، مسابقه با انواع ابزار جنگی همراه با شرط‌بندی جایز است[۲]. فروش سلاح به دشمنان دین که در حال جنگ با اهل حق هستند، یا به انگیزه تجهیز و یاری آنان علیه مسمانان، هر چند در حال جنگیدن نباشند، حرام و معامله باطل است. برخی فروش ابزار جنگ به دشمنان دین را در هر حال حرام دانسته‌اند[۳]. به تصریح قرآن کریم[۴]، مسلمانان باید همیشه برای جهاد و دفاع آمادگی داشته باشند و نیرو و ابزار جنگ را از پیش فراهم کنند[۵]. حمل سلاح در حال احرام بدون ضرورت، بنابر قول مشهور حرام است[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ المبسوط، ج۲، ص۷۵.
- ↑ منهاج الصالحین(خویی)، ۲، ص۱۱۹؛ فقه الصادق، ج۱۹، ص۲۳۶-۲۳۵؛ کلمه التقوی، ج۵، ص۳۸۱.
- ↑ جواهر الکلام، ج۲۲، ص۳۰-۲۸.
- ↑ ﴿وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ﴾ «و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید» سوره انفال، آیه ۶۰.
- ↑ فقه قرآن، ج۱، ص۳۳۳.
- ↑ جواهر الکلام، ج۱۸، ص۴۲۲.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۶۹.