رستگاری در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۱

فوز رستگاری و کامیابی، رسیدن به خواستۀ دل.

مقدمه

در فرهنگ دینی و روایات، "فوز" و "فوز عظیم"برای کسانی داشته شده که به بهشت دست یابند. مطیع خدا و رسول خدا باشند، متمسّک به اهل بیت بوده ولایت آنان را داشته باشند، از سیّئات نجات یابند، اهل خلوص در عبادت، معرفت و اهل عبادت باشند و... کامیابی عمده برای اولیاء خدا دستیابی به رضای الهی و سعادت آخرت است «اَلْآخِرَةُ فَوْزُ السُّعَدَاءِ»^[۱] و این در سایۀ جهاد و شهادت است. وقتی امیر المؤمنین(ع) ضربت خورد، «فُزْتُ وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ» سر داد،؛ چراکه شهادتش، بار یافتن به قرب الهی بود و پایانی افتخارآمیز برای یک زندگی سراسر ایمان، جهاد و حق‌طلبی.

در زیارتنامه‌ها، خطاب به ابا عبدالله(ع) و شهدای کربلا و یاران امام، مکرّر تعبیر «فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً» به کار رفته است. زائر نیز آرزو می‌کند کاش همراه آنان بود تا چون آنان به فوز و کامیابی عظیم می‌رسید «فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ»^[۲] و در زیارت اوّل رجب خطاب به شهدای کربلا می‌خوانیم: «فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً... أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الشُّهَدَاءُ وَ السُّعَدَاءُ وَ أَنَّكُمُ الْفَائِزُونَ فِي دَرَجَاتِ الْعُلَى»^[۳]. شهدای کربلا از آن رو کامیاب و رستگارند که جان خویش را با خدا معامله کردند و بهشت الهی رسیدند. مطیع امر مولای خود بودند، جهادشان خالصانه و در راه ولایت و رهبری بود. گرچه جان دادند، امّا به سعادت ابدی رسیدند و چه کامیابی از این برتر؟ عاشورا از این جهت نیز آموزگار فائزان و رستگاران است^[۴].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ غرر الحکم.
↑ زیارت وارث.
↑ مفاتیح الجنان، ص۴۴۰.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۷۵.

[1] غرر الحکم.

[2] زیارت وارث.

[3] مفاتیح الجنان، ص۴۴۰.

[4] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۷۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 == مقدمه ==
-در [[فرهنگ دینی]] و [[روایات]]، "فوز" و "[[فوز عظیم]]"برای کسانی داشته شده که به [[بهشت]] [[دست]] یابند. [[مطیع خدا]] و [[رسول خدا]] باشند، متمسّک به [[اهل بیت]] بوده [[ولایت]] آنان را داشته باشند، از سیّئات [[نجات]] یابند، [[اهل]] [[خلوص]] در [[عبادت]]، [[معرفت]] و [[اهل عبادت]] باشند و... کامیابی عمده برای [[اولیاء]] [[خدا]] دستیابی به [[رضای الهی]] و [[سعادت]] [[آخرت]] است {{متن حدیث|اَلْآخِرَةُ فَوْزُ السُّعَدَاءِ}}<ref>غرر الحکم.</ref> و این در سایۀ [[جهاد]] و [[شهادت]] است. وقتی [[امیر المؤمنین]] {{ع}} ضربت خورد، {{متن حدیث|فُزْتُ وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ}} سر داد، چرا که شهادتش، بار یافتن به [[قرب الهی]] بود و پایانی افتخارآمیز برای یک [[زندگی]] سراسر [[ایمان]]، [[جهاد]] و [[حق‌طلبی]].
+در فرهنگ دینی و [[روایات]]، "[[فوز]]" و "فوز عظیم"برای کسانی داشته شده که به [[بهشت]] [[دست]] یابند. [[مطیع خدا]] و [[رسول خدا]] باشند، متمسّک به [[اهل بیت]] بوده [[ولایت]] آنان را داشته باشند، از سیّئات [[نجات]] یابند، [[اهل]] [[خلوص]] در [[عبادت]]، [[معرفت]] و اهل عبادت باشند و... کامیابی عمده برای [[اولیاء]] [[خدا]] دستیابی به [[رضای الهی]] و [[سعادت]] [[آخرت]] است {{متن حدیث|اَلْآخِرَةُ فَوْزُ السُّعَدَاءِ}}<ref>غرر الحکم.</ref> و این در سایۀ [[جهاد]] و [[شهادت]] است. وقتی [[امیر المؤمنین]]{{ع}} ضربت خورد، {{متن حدیث|فُزْتُ وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ}} سر داد،؛ چراکه شهادتش، بار یافتن به [[قرب الهی]] بود و پایانی افتخارآمیز برای یک [[زندگی]] سراسر [[ایمان]]، [[جهاد]] و [[حق‌طلبی]].
-در [[زیارتنامه‌ها]]، خطاب به [[ابا عبدالله]] {{ع}} و [[شهدای کربلا]] و [[یاران امام]]، مکرّر تعبیر {{متن حدیث|فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً}} به کار رفته است. [[زائر]] نیز [[آرزو]] می‌کند کاش همراه آنان بود تا چون آنان به فوز و کامیابی [[عظیم]] می‌رسید {{متن حدیث|فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ}}<ref>زیارت وارث.</ref> و در [[زیارت]] اوّل [[رجب]] خطاب به [[شهدای کربلا]] می‌خوانیم: {{متن حدیث|فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً... أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الشُّهَدَاءُ وَ السُّعَدَاءُ وَ أَنَّكُمُ الْفَائِزُونَ فِي دَرَجَاتِ الْعُلَى}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۴۰.</ref>. [[شهدای کربلا]] از آن رو کامیاب و رستگارند که [[جان]] خویش را با [[خدا]] معامله کردند و [[بهشت]] [[الهی]] رسیدند. [[مطیع]] امر مولای خود بودند، جهادشان خالصانه و در [[راه]] [[ولایت]] و [[رهبری]] بود. گرچه [[جان]] دادند، امّا به [[سعادت ابدی]] رسیدند و چه کامیابی از این [[برتر]]؟ [[عاشورا]] از این جهت نیز [[آموزگار]] فائزان و [[رستگاران]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۷۵.</ref>.
+در [[زیارتنامه‌ها]]، خطاب به [[ابا عبدالله]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] و یاران امام، مکرّر تعبیر {{متن حدیث|فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً}} به کار رفته است. [[زائر]] نیز [[آرزو]] می‌کند کاش همراه آنان بود تا چون آنان به فوز و کامیابی عظیم می‌رسید {{متن حدیث|فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ}}<ref>زیارت وارث.</ref> و در [[زیارت]] اوّل [[رجب]] خطاب به شهدای کربلا می‌خوانیم: {{متن حدیث|فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً... أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الشُّهَدَاءُ وَ السُّعَدَاءُ وَ أَنَّكُمُ الْفَائِزُونَ فِي دَرَجَاتِ الْعُلَى}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۴۰.</ref>. شهدای کربلا از آن رو کامیاب و رستگارند که [[جان]] خویش را با خدا معامله کردند و بهشت [[الهی]] رسیدند. [[مطیع]] [[امر]] مولای خود بودند، جهادشان خالصانه و در راه ولایت و [[رهبری]] بود. گرچه جان دادند، امّا به [[سعادت ابدی]] رسیدند و چه کامیابی از این [[برتر]]؟ [[عاشورا]] از این جهت نیز آموزگار فائزان و [[رستگاران]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۷۵.</ref>.
 == منابع ==