مفاد آیه ابتلا چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی | | موضوع اصلی = [[امامت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ امامت]] | ||
| تصویر = 110050.jpg | |||
| تصویر | | مدخل بالاتر = [[امامت در قرآن]] | ||
| مدخل اصلی = [[آیه ابتلا]] | |||
| مدخل بالاتر | | مدخل وابسته = | ||
| مدخل اصلی | | تعداد پاسخ = ۱ | ||
| مدخل وابسته | |||
| | |||
}} | }} | ||
'''مفاد [[آیه ابتلا]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود. | '''مفاد [[آیه ابتلا]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۵: | ||
«از این [[آیه]] چند نکته به دست می‌آید: | «از این [[آیه]] چند نکته به دست می‌آید: | ||
# اینکه [[مقام امامت]] غیر از [[مقام]] [[نبوّت]] است. | # اینکه [[مقام امامت]] غیر از [[مقام]] [[نبوّت]] است. | ||
# اینکه [[مقام امامت]] [[برتر]] از [[مقام]] [[نبوّت]] است. زیرا [[ابراهیم]]{{ع}} قبل از اینکه به [[امامت]] [[منصوب]] شود مقام‌های [[عبودیّت]]، [[نبوّت]]، [[رسالت]] و خلّت را به دست آورده بود<ref>اصول کافی، ج۱، ص۲۴۶، باب طبقات انبیاء و ائمه، حدیث ۲ و ۴.</ref>. | # اینکه [[مقام امامت]] [[برتر]] از [[مقام]] [[نبوّت]] است. زیرا [[ابراهیم]] {{ع}} قبل از اینکه به [[امامت]] [[منصوب]] شود مقام‌های [[عبودیّت]]، [[نبوّت]]، [[رسالت]] و خلّت را به دست آورده بود<ref>اصول کافی، ج۱، ص۲۴۶، باب طبقات انبیاء و ائمه، حدیث ۲ و ۴.</ref>. | ||
# [[امامت]] [[انتصابی]] و به وسیله [[جعل]] [[الهی]] است و [[مردم]] در [[تعیین]] و [[نصب امام]] نقشی ندارند؛ چون [[خداوند]] می‌فرماید: "من تو را [[امام]] قرار دادم {{متن قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا}} و [[عهد]] من به ظالمین نمی‌رسد {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}". | # [[امامت]] [[انتصابی]] و به وسیله [[جعل]] [[الهی]] است و [[مردم]] در [[تعیین]] و [[نصب امام]] نقشی ندارند؛ چون [[خداوند]] می‌فرماید: "من تو را [[امام]] قرار دادم {{متن قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا}} و [[عهد]] من به ظالمین نمی‌رسد {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}". | ||
# [[امام]] باید در تمام دوران [[عمر]] [[معصوم]] باشد؛ زیرا [[گناهکار]] به قول [[قرآن]] [[ظالم]] است و [[عهد الهی]] ([[امامت]]) به [[ظالم]] نمی‌رسد؛ چنان که [[امام]] نباید هیچ‌گاه در [[طول عمر]] [[شرک]] ورزیده باشد؛ زیرا [[شرک]] [[ظلم]] بسی بزرگ است. | # [[امام]] باید در تمام دوران [[عمر]] [[معصوم]] باشد؛ زیرا [[گناهکار]] به قول [[قرآن]] [[ظالم]] است و [[عهد الهی]] ([[امامت]]) به [[ظالم]] نمی‌رسد؛ چنان که [[امام]] نباید هیچ‌گاه در [[طول عمر]] [[شرک]] ورزیده باشد؛ زیرا [[شرک]] [[ظلم]] بسی بزرگ است. | ||
# اینکه این [[آیه]]، [[امامت]] [[ابراهیم]]{{ع}} و بعضی فرزندانش را [[اثبات]] می‌کند و بر حسب [[روایات]]، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} از ابتدای [[رسالت]]، [[امام]] بود. | # اینکه این [[آیه]]، [[امامت]] [[ابراهیم]] {{ع}} و بعضی فرزندانش را [[اثبات]] می‌کند و بر حسب [[روایات]]، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} از ابتدای [[رسالت]]، [[امام]] بود. | ||
# [[مردم]] [[نیازمند]] [[امام]] هستند و این از مهم‌ترین نیازهای [[مردم]] محسوب می‌شود؛ چون اگر [[مردم]] چنین نیازی نداشتند [[جعل]] [[امام]] از سوی [[خداوند]] لغو و [[عبث]] بود و [[خدای حکیم]] محال است کار [[عبث]] کند<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۲۰-۲۱.</ref>. | # [[مردم]] [[نیازمند]] [[امام]] هستند و این از مهم‌ترین نیازهای [[مردم]] محسوب می‌شود؛ چون اگر [[مردم]] چنین نیازی نداشتند [[جعل]] [[امام]] از سوی [[خداوند]] لغو و [[عبث]] بود و [[خدای حکیم]] محال است کار [[عبث]] کند<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۲۰-۲۱.</ref>. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۳: | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان امامت]] | [[رده:پرسمان امامت]] | ||
[[رده:(اا): پرسش‌های امامت با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسش‌های امامت با ۱ پاسخ]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۸
| مفاد آیه ابتلا چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ امامت |
| مدخل بالاتر | امامت در قرآن |
| مدخل اصلی | آیه ابتلا |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
مفاد آیه ابتلا چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.
پاسخ
حجت الاسلام و المسلمین رضا محمدی، در کتاب «امام‌شناسی» در این‌باره گفته است:
«از این آیه چند نکته به دست می‌آید:
- اینکه مقام امامت غیر از مقام نبوّت است.
- اینکه مقام امامت برتر از مقام نبوّت است. زیرا ابراهیم (ع) قبل از اینکه به امامت منصوب شود مقام‌های عبودیّت، نبوّت، رسالت و خلّت را به دست آورده بود[۱].
- امامت انتصابی و به وسیله جعل الهی است و مردم در تعیین و نصب امام نقشی ندارند؛ چون خداوند می‌فرماید: "من تو را امام قرار دادم ﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا﴾ و عهد من به ظالمین نمی‌رسد ﴿لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ﴾".
- امام باید در تمام دوران عمر معصوم باشد؛ زیرا گناهکار به قول قرآن ظالم است و عهد الهی (امامت) به ظالم نمی‌رسد؛ چنان که امام نباید هیچ‌گاه در طول عمر شرک ورزیده باشد؛ زیرا شرک ظلم بسی بزرگ است.
- اینکه این آیه، امامت ابراهیم (ع) و بعضی فرزندانش را اثبات می‌کند و بر حسب روایات، پیامبر اسلام (ص) از ابتدای رسالت، امام بود.
- مردم نیازمند امام هستند و این از مهم‌ترین نیازهای مردم محسوب می‌شود؛ چون اگر مردم چنین نیازی نداشتند جعل امام از سوی خداوند لغو و عبث بود و خدای حکیم محال است کار عبث کند[۲].
منبع‌شناسی جامع امامت
پانویس
- ↑ اصول کافی، ج۱، ص۲۴۶، باب طبقات انبیاء و ائمه، حدیث ۲ و ۴.
- ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۲۰-۲۱.