عهد الهی
پیمان الهی: عهدی که خداوند با انسان بسته و میثاق پروردگار، در برخی روایات به ولایت و امامت ائمه (ع) تفسیر شده است[۱].
مقدمه
در آیۀ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ
[۲] نیز عهد به امامت تفسیر شده است[۳].
روایات متعدّدی میگوید که خداوند با پیامبر عهد کرد که علی (ع) را به وصایت تعیین کند، از پیامبران نیز در مورد ولایت علی (ع) پیمان گرفته است: «إِنَّ اللَّهَ أَخَذَ عَهْدَ النَّبِيِّينَ بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ»[۴] و این مضمون که رسول خدا (ص) ضمن خبر دادن از حوادث و فتنههای آینده به علی بن ابی طالب (ع)، از او پیمان گرفت که صبر کند، در احادیث متعددی آمده است[۵] نیز پیمان گرفتن رسول خدا (ص) از علی (ع) که با ناکثین و قاسطین و مارقین بجنگد. در حدیثی هم بیان شده که ولایت علی (ع) عهدی الهی با پیامبر است[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۵۴.
- ↑ پیمان من به ستمکاران نمیرسد؛ سوره بقره، آیه:۱۲۴.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۲۵ ص ۲۰۲
- ↑ بحار الأنوار، ج ۲۶ ص ۲۸۱، ج ۱۱ ص ۲۶۲.
- ↑ از جمله: بحار الأنوار، ج ۲۷ ص ۲۱۷ و ج ۲۸ ص ۴۵
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۷ ص ۱۴۱
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۵۴.