حجة الوداع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = حجة الوداع | | موضوع مرتبط = حجة الوداع | ||
| عنوان مدخل = حجة الوداع | | عنوان مدخل = حجة الوداع | ||
| مداخل مرتبط = [[حجة الوداع در تاریخ اسلامی]] - [[حجة الوداع در فقه سیاسی]] - [[حجة الوداع در معارف و سیره نبوی]] - [[حجة الوداع در معارف و سیره فاطمی]] - [[حجة الوداع در معارف و سيره علوی]] - [[حجة الوداع از دیدگاه اهل سنت]] | | مداخل مرتبط = [[حجة الوداع در قرآن]] - [[حجة الوداع در تاریخ اسلامی]] - [[حجة الوداع در فقه سیاسی]] - [[حجة الوداع در معارف و سیره نبوی]] - [[حجة الوداع در معارف و سیره فاطمی]] - [[حجة الوداع در معارف و سيره علوی]] - [[حجة الوداع از دیدگاه اهل سنت]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
در تاریخ [[اسلام]]، به آخرین [[حج]] [[پیامبر]] {{صل}} "[[حجة الوداع]]" می‌گویند. در [[سال دهم هجرت]]، [[پیامبر]] {{صل}} با گروهی از [[مسلمانان]]، که شمارشان از صدهزار نفر [[متجاوز]] بود، قصد [[حج]] کرد و هنگام بازگشت، در پای کوه [[عرفات]]، خطبه‌ای معروف که مورخان آن را | در تاریخ [[اسلام]]، به آخرین [[حج]] [[پیامبر]] {{صل}} "[[حجة الوداع]]" می‌گویند. در [[سال دهم هجرت]]، [[پیامبر]] {{صل}} با گروهی از [[مسلمانان]]، که شمارشان از صدهزار نفر [[متجاوز]] بود، قصد [[حج]] کرد و هنگام بازگشت، در پای کوه [[عرفات]]، خطبه‌ای معروف که مورخان آن را صحیفة النبی یا [[قانون اساسی]] [[اسلام]] نامیده‌اند، در محور ذیل بیان فرمود<ref>سیرۀ حلبی، ج۳، ص۲۸۹؛ سیره ابن هشام، ج۲، ص۶۰۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۱۸۶-۱۸۴؛ بحار الانوار، ج۲۱، ص۴۰۵.</ref>: | ||
# [[امنیت]] و | # [[امنیت]] و حفظ جان و [[مال]] [[مردم]]؛ | ||
# [[برادری]] و [[برابری]] ([[مساوات]])؛ | # [[برادری]] و [[برابری]] ([[مساوات]])؛ | ||
# | # پاسداری و [[حرمت]] گزاردن به [[قوانین]] (نظیر عدم تبدیل و [[تغییر]] [[ماه‌های حرام]])؛ | ||
# | # احترام به حقوق [[مردم]] و عدم تجاوز به حقوق دیگران؛ | ||
# [[نفی]] | # [[نفی]] تبعیض نژادی؛ | ||
# [[نفی]] [[استثمار]]؛ | # [[نفی]] [[استثمار]]؛ | ||
# [[ابلاغ]] | # [[ابلاغ]] کمال دین و پایان [[رسالت]]<ref>راجع به تعیین جانشینی امیر مؤمنان از سوی پیامبر اسلام، ر. ک: واقعه غدیر خم.</ref>؛ | ||
# ابطال [[آداب]] و [[سنن]] | # ابطال [[آداب]] و [[سنن]] ناپسند [[جاهلی]]؛ | ||
# | # دشمن‌شناسی و [[پیروی]] نکردن از [[شیطان]]؛ | ||
# [[حفظ]] [[امانت‌داری]]؛ | # [[حفظ]] [[امانت‌داری]]؛ | ||
# [[دعوت به یگانه‌پرستی]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۸.</ref>. | # [[دعوت به یگانه‌پرستی]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۸.</ref>. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:حجة الوداع]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حجة الوداع است. حجة الوداع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حجة الوداع در قرآن - حجة الوداع در تاریخ اسلامی - حجة الوداع در فقه سیاسی - حجة الوداع در معارف و سیره نبوی - حجة الوداع در معارف و سیره فاطمی - حجة الوداع در معارف و سيره علوی - حجة الوداع از دیدگاه اهل سنت - پرسش مرتبط نداردمقدمه
در تاریخ اسلام، به آخرین حج پیامبر (ص) "حجة الوداع" می‌گویند. در سال دهم هجرت، پیامبر (ص) با گروهی از مسلمانان، که شمارشان از صدهزار نفر متجاوز بود، قصد حج کرد و هنگام بازگشت، در پای کوه عرفات، خطبه‌ای معروف که مورخان آن را صحیفة النبی یا قانون اساسی اسلام نامیده‌اند، در محور ذیل بیان فرمود[۱]:
- امنیت و حفظ جان و مال مردم؛
- برادری و برابری (مساوات)؛
- پاسداری و حرمت گزاردن به قوانین (نظیر عدم تبدیل و تغییر ماه‌های حرام)؛
- احترام به حقوق مردم و عدم تجاوز به حقوق دیگران؛
- نفی تبعیض نژادی؛
- نفی استثمار؛
- ابلاغ کمال دین و پایان رسالت[۲]؛
- ابطال آداب و سنن ناپسند جاهلی؛
- دشمن‌شناسی و پیروی نکردن از شیطان؛
- حفظ امانت‌داری؛
- دعوت به یگانه‌پرستی[۳].
منابع
پانویس
- ↑ سیرۀ حلبی، ج۳، ص۲۸۹؛ سیره ابن هشام، ج۲، ص۶۰۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۱۸۶-۱۸۴؛ بحار الانوار، ج۲۱، ص۴۰۵.
- ↑ راجع به تعیین جانشینی امیر مؤمنان از سوی پیامبر اسلام، ر. ک: واقعه غدیر خم.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۷۸.