بحث:آیه منذر و هادی: تفاوت میان نسخه‌ها

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''آیه منذر و هادی''' در آیۀ ۷ سورۀ رعد آمده است: {{متن قرآن|وَيَقُولُ الَّذِينَ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''آیه منذر و هادی''' در آیۀ ۷ سورۀ رعد آمده است: {{متن قرآن|وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}<ref> ای پیامبر، تو تنها بیم‌دهنده‌ای و هرقومی را هدایتگری است.</ref>.
==نویسنده: آقای ظرافتی==
 
==مقدمه==
==مقدمه==
* در اینکه هادی در آیه چه معنی دارد،  نقل‌ها و حدیث‌های مختلفی است. از جمله آنکه [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} پس از نزول این آیه فرمود: {{عربی|"أنا المنذر و علیّ الهادی من بعدی، یا علیّ! بک یهتدی المهتدون"}}<ref>«من منذرم و علی هادی است، ای علی، هدایت‌یافتگان به سبب تو راه هدایت را می‌یابند» مجمع البیان، ج ۳ ص ۲۷۸</ref> در روایات بسیاری، [[امام علی|علی]] و امامان دیگر، به عنوان هدایتگران جامعه معرفی شده‌اند. به این آیه نیز برای اثبات [[امامت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} استدلال و استناد شده است و کلام [[پیامبر]] در هادی دانستن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}}، در منابع بسیاری از [[اهل سنت]] و [[شیعه]] نقل شده است.<ref>نفحات الأزهار، ج ۲۰ ص ۲۹۷ تا ۳۶۸ احقاق الحق، ج ۳ ص ۸۸ و ج ۱۴ ص ۱۶۶</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هر امامی هادی مردم قرنی است که در میان آنان به‌سر می‌برد و برای هر زمانی از میان ما هادی وجود دارد که مردم را به دین [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} هدایت می‌کند، پس از [[پیامبر]]، هدایتگران [[امام علی|علی]]{{ع}} و یکایک اوصیای پس از اویند. 3به اینگونه احادیث، بر [[امامت]] و پیشوایی [[اهل بیت]]{{عم}} استدلال شده است.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۷.</ref>
* در اینکه هادی در آیه چه معنی دارد،  نقل‌ها و حدیث‌های مختلفی است. از جمله آنکه [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} پس از نزول این آیه فرمود: {{عربی|"أنا المنذر و علیّ الهادی من بعدی، یا علیّ! بک یهتدی المهتدون"}}<ref>«من منذرم و علی هادی است، ای علی، هدایت‌یافتگان به سبب تو راه هدایت را می‌یابند» مجمع البیان، ج ۳ ص ۲۷۸</ref> در روایات بسیاری، [[امام علی|علی]] و امامان دیگر، به عنوان هدایتگران جامعه معرفی شده‌اند. به این آیه نیز برای اثبات [[امامت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} استدلال و استناد شده است و کلام [[پیامبر]] در هادی دانستن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}}، در منابع بسیاری از [[اهل سنت]] و [[شیعه]] نقل شده است.<ref>نفحات الأزهار، ج ۲۰ ص ۲۹۷ تا ۳۶۸ احقاق الحق، ج ۳ ص ۸۸ و ج ۱۴ ص ۱۶۶</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هر امامی هادی مردم قرنی است که در میان آنان به‌سر می‌برد و برای هر زمانی از میان ما هادی وجود دارد که مردم را به دین [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} هدایت می‌کند، پس از [[پیامبر]]، هدایتگران [[امام علی|علی]]{{ع}} و یکایک اوصیای پس از اویند. 3به اینگونه احادیث، بر [[امامت]] و پیشوایی [[اهل بیت]]{{عم}} استدلال شده است.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۷.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۰

نویسنده: آقای ظرافتی

مقدمه

  • در اینکه هادی در آیه چه معنی دارد، نقل‌ها و حدیث‌های مختلفی است. از جمله آنکه پیامبر خدا(ص) پس از نزول این آیه فرمود: "أنا المنذر و علیّ الهادی من بعدی، یا علیّ! بک یهتدی المهتدون"[۱] در روایات بسیاری، علی و امامان دیگر، به عنوان هدایتگران جامعه معرفی شده‌اند. به این آیه نیز برای اثبات امامت امیر مؤمنان(ع) استدلال و استناد شده است و کلام پیامبر در هادی دانستن حضرت علی(ع)، در منابع بسیاری از اهل سنت و شیعه نقل شده است.[۲] امام صادق(ع) فرمود: "هر امامی هادی مردم قرنی است که در میان آنان به‌سر می‌برد و برای هر زمانی از میان ما هادی وجود دارد که مردم را به دین پیامبر خدا(ص) هدایت می‌کند، پس از پیامبر، هدایتگران علی(ع) و یکایک اوصیای پس از اویند. 3به اینگونه احادیث، بر امامت و پیشوایی اهل بیت(ع) استدلال شده است.[۳]

آیه منذر و هادی یکی از ادله قرآنی نصب امام علی

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. «من منذرم و علی هادی است، ای علی، هدایت‌یافتگان به سبب تو راه هدایت را می‌یابند» مجمع البیان، ج ۳ ص ۲۷۸
  2. نفحات الأزهار، ج ۲۰ ص ۲۹۷ تا ۳۶۸ احقاق الحق، ج ۳ ص ۸۸ و ج ۱۴ ص ۱۶۶
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۷.
  4. تو، تنها بیم‌دهنده‌ای و هر گروهی رهنمونی دارد؛ سوره رعد، آیه:۷.
  5. «اى على! تو آن هدايتگرى، پس از من، ره‌يافتگان، با تو هدايت مى‌شوند» تفسیر ابن کثیر، ج ۲، ص ۵۰۳؛ تفسیر طبری، ج۱۳، ص ۱۰۸؛ تفسیر روح المعانی، ج ۱۳، ص ۱۰۸؛ تفسیر ثعلبی، ج ۵، ص ۲۷۲؛ تاریخ مذینة دمشق، ج ۴۲، ص ۳۵۹.
  6. قدردان قراملکی، محمد حسن، امامت، ص۲۱۳ - ۲۲۲.