جهان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'خداى متعالى' به 'خداى متعال')
خط ۱۱: خط ۱۱:
==واژه‌شناسی لغوی==
==واژه‌شناسی لغوی==
*جهان در زبان فارسى به معناى [[گیتى]]، [[کیهان]] و [[دنیا]] است که شامل همه آفریده‌ها مى‌شود<ref>فرهنگ فارسى، ج ۱، ص ۱۲۵۷؛ لغت‌نامه، ج ۵، ص ۶۹۵۷، «جهان».</ref>. معادل عربى آن "عالَم" است که گاه به معناى عام مخلوقات<ref> الصحاح، ج ۵، ص ۱۹۹۱؛ لسان العرب، ج ۹، ص ۳۷۳، «علم».</ref> بوده و گاه دلالت جزئى زمانى یافته، بر مخلوقات در گستره زمانى یک قرن [[صدق]] مى‌کند و گاهى نیز دلالت جزئى مکانى یافته، بر گروهى از آفریدگان همگون در یک مکان اطلاق مى‌شود<ref>جامع البيان،ج ۱، ص ۹۴، تفسير قرطبى،ج ۱، ص ۹۷،التفسير الكبير،ج ۱، ص ۱۸۰.</ref>.
*جهان در زبان فارسى به معناى [[گیتى]]، [[کیهان]] و [[دنیا]] است که شامل همه آفریده‌ها مى‌شود<ref>فرهنگ فارسى، ج ۱، ص ۱۲۵۷؛ لغت‌نامه، ج ۵، ص ۶۹۵۷، «جهان».</ref>. معادل عربى آن "عالَم" است که گاه به معناى عام مخلوقات<ref> الصحاح، ج ۵، ص ۱۹۹۱؛ لسان العرب، ج ۹، ص ۳۷۳، «علم».</ref> بوده و گاه دلالت جزئى زمانى یافته، بر مخلوقات در گستره زمانى یک قرن [[صدق]] مى‌کند و گاهى نیز دلالت جزئى مکانى یافته، بر گروهى از آفریدگان همگون در یک مکان اطلاق مى‌شود<ref>جامع البيان،ج ۱، ص ۹۴، تفسير قرطبى،ج ۱، ص ۹۷،التفسير الكبير،ج ۱، ص ۱۸۰.</ref>.
*تعریف‌هایى که براى عالم ارائه شده، بیشتر حکایت‌گر نوع نگاه صاحبان آنها به عالم بوده‌اند. در این تعریف‌ها عالم به همه هستى به جز خداى متعالى،<ref>معجم متن اللغه، ج ۴، ص ۱۹۴</ref> نخستین چیزى که همه هستى را در برگرفت، مجموع اجسام طبیعى بسیط و دسته‌هایى از موجودات متجانس، همه مخلوقات، یا [[آسمان]] و [[زمین]] و آنچه میان آنهاست، تعریف شده است<ref>لسان العرب، ج ۹، ص ۳۷۳.</ref><ref>[[ابوالفضل روحی|روحی، ابوالفضل]]، [[جهان (مقاله)|جهان]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>.
*تعریف‌هایى که براى عالم ارائه شده، بیشتر حکایت‌گر نوع نگاه صاحبان آنها به عالم بوده‌اند. در این تعریف‌ها عالم به همه هستى به جز [[خداى متعال]]،<ref>معجم متن اللغه، ج ۴، ص ۱۹۴</ref> نخستین چیزى که همه هستى را در برگرفت، مجموع اجسام طبیعى بسیط و دسته‌هایى از موجودات متجانس، همه مخلوقات، یا [[آسمان]] و [[زمین]] و آنچه میان آنهاست، تعریف شده است<ref>لسان العرب، ج ۹، ص ۳۷۳.</ref><ref>[[ابوالفضل روحی|روحی، ابوالفضل]]، [[جهان (مقاله)|جهان]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>.


==جهان در [[قرآن]]==
==جهان در [[قرآن]]==

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۴

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جهان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

واژه‌شناسی لغوی

  • جهان در زبان فارسى به معناى گیتى، کیهان و دنیا است که شامل همه آفریده‌ها مى‌شود[۱]. معادل عربى آن "عالَم" است که گاه به معناى عام مخلوقات[۲] بوده و گاه دلالت جزئى زمانى یافته، بر مخلوقات در گستره زمانى یک قرن صدق مى‌کند و گاهى نیز دلالت جزئى مکانى یافته، بر گروهى از آفریدگان همگون در یک مکان اطلاق مى‌شود[۳].
  • تعریف‌هایى که براى عالم ارائه شده، بیشتر حکایت‌گر نوع نگاه صاحبان آنها به عالم بوده‌اند. در این تعریف‌ها عالم به همه هستى به جز خداى متعال،[۴] نخستین چیزى که همه هستى را در برگرفت، مجموع اجسام طبیعى بسیط و دسته‌هایى از موجودات متجانس، همه مخلوقات، یا آسمان و زمین و آنچه میان آنهاست، تعریف شده است[۵][۶].

جهان در قرآن

ویژگى‌هاى جهان

نظم

اتقان

حدوث

زوجیت پدیده‌ها

هدفمندى

پایان‌پذیرى

شعور

نظام اصلح

رابطه متقابل خدا و جهان

آفرینش و نگهداری

فرمانبرداری و تسبیحگویی

آغاز و فرجام جهان

آغاز جهان

فرجام جهان

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. فرهنگ فارسى، ج ۱، ص ۱۲۵۷؛ لغت‌نامه، ج ۵، ص ۶۹۵۷، «جهان».
  2. الصحاح، ج ۵، ص ۱۹۹۱؛ لسان العرب، ج ۹، ص ۳۷۳، «علم».
  3. جامع البيان،ج ۱، ص ۹۴، تفسير قرطبى،ج ۱، ص ۹۷،التفسير الكبير،ج ۱، ص ۱۸۰.
  4. معجم متن اللغه، ج ۴، ص ۱۹۴
  5. لسان العرب، ج ۹، ص ۳۷۳.
  6. روحی، ابوالفضل، جهان، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۰.