جامعه علی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
==روایات دربارۀ جامعه==
==روایات دربارۀ جامعه==
*روایاتی دربارۀ [[جامعه]] وارد شده است مانند:  
*روایاتی دربارۀ [[جامعه]] وارد شده است مانند:  
#* [[ابوبصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند [[حضرت]] فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹</ref> «ای [[ابومحمد]]! [[جامعه]] نزد ما است و آنها چه می‌دانند [[جامعه]] چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! [[جامعه]] چیست؟" فرمود: «صحیفه‌ای است با طول هفتاد ذرع به ذرع [[رسول خدا]]{{صل}} و املای آن [[حضرت]] از دهان مبارکش و دست خط [[علی]]{{ع}}. هر [[حلال و حرام]] و هر چیزی که [[مردم]] به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراش‌های کوچک، در آن است». [[امام]] با دستش به من زد و فرمود: ای [[ابومحمد]]! به من اجازه می‌دهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در [[اختیار]] شما هستم. هرچه می‌خواهید بکن. [[حضرت]] همچون کسی که [[خشمگین]] است، [[دست]] مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به [[خدا]] این [[علم]] است. فرمود: این [[علم]] است؛ ولی نه همه [[علم]]».<ref>ر.ک. [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[عسکری امام‌خان|امام خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایان‌نامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۸۵؛ [[قاسم علی شیخ‌زاده|شیخ‌زاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ [[محمد بیابانی اسکویی|بیابانی اسکویی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص ۱۴۷؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، علم امام؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۳؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۶۶؛ [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امام‌شناسی ۱ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ج ۱، ص ۱۷۲؛ [[سید محمد فائز باقری|فائز باقری، سید محمد]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ [[جواد رنجبر|رنجبر، جواد]]، کنکاشی در کیفیت علم و سرچشمه‌های علم امام.</ref>.
#[[ابوبصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند [[حضرت]] فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹</ref> «ای [[ابومحمد]]! [[جامعه]] نزد ما است و آنها چه می‌دانند [[جامعه]] چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! [[جامعه]] چیست؟" فرمود: «صحیفه‌ای است با طول هفتاد ذرع به ذرع [[رسول خدا]]{{صل}} و املای آن [[حضرت]] از دهان مبارکش و دست خط [[علی]]{{ع}}. هر [[حلال و حرام]] و هر چیزی که [[مردم]] به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراش‌های کوچک، در آن است». [[امام]] با دستش به من زد و فرمود: ای [[ابومحمد]]! به من اجازه می‌دهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در [[اختیار]] شما هستم. هرچه می‌خواهید بکن. [[حضرت]] همچون کسی که [[خشمگین]] است، [[دست]] مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به [[خدا]] این [[علم]] است. فرمود: این [[علم]] است؛ ولی نه همه [[علم]]».<ref>ر.ک. [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[عسکری امام‌خان|امام خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایان‌نامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۸۵؛ [[قاسم علی شیخ‌زاده|شیخ‌زاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ [[محمد بیابانی اسکویی|بیابانی اسکویی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص ۱۴۷؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، علم امام؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۳؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۶۶؛ [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امام‌شناسی ۱ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ج ۱، ص ۱۷۲؛ [[سید محمد فائز باقری|فائز باقری، سید محمد]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ [[جواد رنجبر|رنجبر، جواد]]، کنکاشی در کیفیت علم و سرچشمه‌های علم امام.</ref>.
#حریز به امام صادق(علیه السلام) عرض کرد:<ref>کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۳۳</ref> "چرا عمر شما امامان(علیهم السلام) کوتاه است و مرگ شما به هم نزدیک، با این که مردم به شما نیازمندند؟" امام فرمودند: «هر کدام از ما صحیفه‌ای داریم که در آن هر چه باید در مدت امامت عمل شود، ثبت است و چون مندرجات آن به آخر رسید فهمیده می‌شود عمر به آخر رسیده و پیامبر(صلی الله علیه و آله) در خواب می آید و خبر مرگ او را به وی می دهد و آنچه از مقام نزد خدا دارد به او گزارش می دهد.»<ref>ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟</ref>
#حریز به امام صادق(علیه السلام) عرض کرد:<ref>کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۳۳</ref> "چرا عمر شما امامان(علیهم السلام) کوتاه است و مرگ شما به هم نزدیک، با این که مردم به شما نیازمندند؟" امام فرمودند: «هر کدام از ما صحیفه‌ای داریم که در آن هر چه باید در مدت امامت عمل شود، ثبت است و چون مندرجات آن به آخر رسید فهمیده می‌شود عمر به آخر رسیده و پیامبر(صلی الله علیه و آله) در خواب می آید و خبر مرگ او را به وی می دهد و آنچه از مقام نزد خدا دارد به او گزارش می دهد.»<ref>ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟</ref>
#بکر بن کرب صیرفی می گوید: امام صادق(علیه السلام) می‌فرمود: «در نزد ماست آنچه با وجود آن نیازی به مردم نداریم و در حقیقت مردم به ما نیاز دارند و به راستی در نزد ما کتابی است از املای رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به خط علی(علیه السلام) دفتری است که در آن هر حلال و حرامی ثبت است، شما کاری را به ما رجوع می‌کنید و دستور می‌خواهید، ما می‌دانیم بدان عمل می‌کنید و یا اینکه آن را ترک می‌کنید.»<ref>ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟</ref>
#بکر بن کرب صیرفی می گوید: امام صادق(علیه السلام) می‌فرمود: «در نزد ماست آنچه با وجود آن نیازی به مردم نداریم و در حقیقت مردم به ما نیاز دارند و به راستی در نزد ما کتابی است از املای رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به خط علی(علیه السلام) دفتری است که در آن هر حلال و حرامی ثبت است، شما کاری را به ما رجوع می‌کنید و دستور می‌خواهید، ما می‌دانیم بدان عمل می‌کنید و یا اینکه آن را ترک می‌کنید.»<ref>ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟</ref>

نسخهٔ ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۳۰

روایات دربارۀ جامعه

  • روایاتی دربارۀ جامعه وارد شده است مانند:
  1. ابوبصیر از امام صادق(ع) روایت می‌کند حضرت فرمودند:[۱] «ای ابومحمد! جامعه نزد ما است و آنها چه می‌دانند جامعه چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! جامعه چیست؟" فرمود: «صحیفه‌ای است با طول هفتاد ذرع به ذرع رسول خدا(ص) و املای آن حضرت از دهان مبارکش و دست خط علی(ع). هر حلال و حرام و هر چیزی که مردم به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراش‌های کوچک، در آن است». امام با دستش به من زد و فرمود: ای ابومحمد! به من اجازه می‌دهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در اختیار شما هستم. هرچه می‌خواهید بکن. حضرت همچون کسی که خشمگین است، دست مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به خدا این علم است. فرمود: این علم است؛ ولی نه همه علم».[۲].
  2. حریز به امام صادق(علیه السلام) عرض کرد:[۳] "چرا عمر شما امامان(علیهم السلام) کوتاه است و مرگ شما به هم نزدیک، با این که مردم به شما نیازمندند؟" امام فرمودند: «هر کدام از ما صحیفه‌ای داریم که در آن هر چه باید در مدت امامت عمل شود، ثبت است و چون مندرجات آن به آخر رسید فهمیده می‌شود عمر به آخر رسیده و پیامبر(صلی الله علیه و آله) در خواب می آید و خبر مرگ او را به وی می دهد و آنچه از مقام نزد خدا دارد به او گزارش می دهد.»[۴]
  3. بکر بن کرب صیرفی می گوید: امام صادق(علیه السلام) می‌فرمود: «در نزد ماست آنچه با وجود آن نیازی به مردم نداریم و در حقیقت مردم به ما نیاز دارند و به راستی در نزد ما کتابی است از املای رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به خط علی(علیه السلام) دفتری است که در آن هر حلال و حرامی ثبت است، شما کاری را به ما رجوع می‌کنید و دستور می‌خواهید، ما می‌دانیم بدان عمل می‌کنید و یا اینکه آن را ترک می‌کنید.»[۵]
  4. از محمد بن حمران از سلیمان بن خالد نقل شده می‌گوید: از امام صادق(علیه السلام) شنیدم فرمود: «نزد ما صحیفه‌ای است که جامعه گفته می‌‌شود، هیچ حلال و حرام نیست مگر آنکه در آن صحیفه ذکر شده، حتی دیه خراشی که بر بدن می‌‌افتد.»[۶]
  5. از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که از ایشان درباره جامعه سؤال کردند امام در جواب گفت:[۷] «به خدا سوگند در این کتاب جميع آنچه که مردم به آن احتیاج دارند وجود دارد حتی دیه خراشیدن صورت و تازیانه و نیم تازیانه.»[۸]
  6. محمد بن مسلم از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده است، حضرت فرمودند:[۹] «نزد ما صحیفه‌ای از کتاب‌های علی(علیه السلام) است که طول آن هفتاد ذراع است و ما از محتوای آن پیروی می‌کنیم و از آن تجاوز نمی‌کنیم.»[۱۰]

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹
  2. ر.ک. مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ امام خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۸۵؛ شیخ‌زاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ بیابانی اسکویی، محمد، امامت، ص ۱۴۷؛ رستمی، محمد زمان، آل بویه، طاهره، علم امام؛ عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص ۱۸۳؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص ۶۶؛ گنجی، حسین، امام‌شناسی، ج ۱، ص ۱۷۲؛ فائز باقری، سید محمد، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ رنجبر، جواد، کنکاشی در کیفیت علم و سرچشمه‌های علم امام.
  3. کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۳۳
  4. ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟
  5. ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟
  6. ر.ک. عرفانی، محمدنظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص 183؛ مشکی، محمد، بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید، فصلنامه فلسفی کلامی، ش 45، ص 306
  7. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 26، ص 18
  8. ر.ک. مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص 66
  9. صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص 143
  10. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی، ص 191 ـ 195