حجاج بن مسروق جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حجاج بن مسروق جعفی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حجاج بن مسروق جعفی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
'''حجاج بن مسروق جعفی''' از شهدای گرانقدر [[عاشورا]] و مؤذّن [[سید الشهدا]]{{ع}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۵.</ref>.
==مقدمه==
==مقدمه==
حجاج بن مسروق جعفی: از شهدای گرانقدر [[عاشورا]] و مؤذّن [[سید الشهدا]]{{ع}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۵.</ref>. وی [[اهل کوفه]] و از [[یاران]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود. وقتی خبر [[هجرت]] [[امام حسین]]{{ع}} را از [[مدینه]] به [[مکّه]] شنید، خود را به آن [[حضرت]] رساند و همراه [[امام]] از آنجا به [[کربلا]] آمد. همواره ملازم [[سید الشهدا]] بود و در پنج وقت [[نماز]]، [[اذان]] می‌‌گفت. در مسیر [[راه]]، وقتی که [[امام حسین]]{{ع}} به منزلگاه “قصر بنی مقاتل” رسید و در آنجا [[خیمه]] گاه عبید [[الله]] بن حرّ جعفی را دید، [[حجّاج]] بن مسروق را در پی او فرستاد تا او را به [[پیوستن]] به [[امام]] فراخواند<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۸۰.</ref>. (گرچه [[توفیق]] [[حسینی]] شدن نیافت). هنگامی که کاروان [[حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] حرّ بر خورد کردند، او به امر [[امام]]، [[اذان]] ظهر گفت. در برخی کتب از او با عنوان “مؤذّن حسین” یاد کرده‌اند<ref>انصار الحسین، ص ۶۸.</ref>. [[روز عاشورا]] به میدان رفت و جنگید و [[غرق]] [[خون]] نزد [[امام]] برگشت. پس از گفتگویی با [[سید الشهدا]]، بار دیگر به میدان رفت و [[شهید]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۵۱.</ref>.
وی [[اهل کوفه]] و از [[یاران]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود. وقتی خبر [[هجرت]] [[امام حسین]]{{ع}} را از [[مدینه]] به [[مکّه]] شنید، خود را به آن [[حضرت]] رساند و همراه [[امام]] از آنجا به [[کربلا]] آمد. همواره ملازم [[سید الشهدا]] بود و در پنج وقت [[نماز]]، [[اذان]] می‌‌گفت. در مسیر [[راه]]، وقتی که [[امام حسین]]{{ع}} به منزلگاه “[[قصر بنی مقاتل]]” رسید و در آنجا [[خیمه]] گاه عبید الله بن حر جعفی]] را دید، [[حجاج بن مسروق]] را در پی او فرستاد تا او را به [[پیوستن]] به [[امام]] فراخواند<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۸۰.</ref>. (گرچه [[توفیق]] [[حسینی]] شدن نیافت). هنگامی که کاروان [[حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] حرّ بر خورد کردند، او به امر [[امام]]، [[اذان]] ظهر گفت. در برخی کتب از او با عنوان “مؤذّن حسین” یاد کرده‌اند<ref>انصار الحسین، ص ۶۸.</ref>. [[روز عاشورا]] به میدان رفت و جنگید و [[غرق]] [[خون]] نزد [[امام]] برگشت. پس از گفتگویی با [[سید الشهدا]]، بار دیگر به میدان رفت و [[شهید]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۵۱.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۴: خط ۲۴:
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:شهدای واقعه کربلا]]

نسخهٔ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۳۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حجاج بن مسروق جعفی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

حجاج بن مسروق جعفی از شهدای گرانقدر عاشورا و مؤذّن سید الشهدا(ع)[۱].

مقدمه

وی اهل کوفه و از یاران امیرالمؤمنین(ع) بود. وقتی خبر هجرت امام حسین(ع) را از مدینه به مکّه شنید، خود را به آن حضرت رساند و همراه امام از آنجا به کربلا آمد. همواره ملازم سید الشهدا بود و در پنج وقت نماز، اذان می‌‌گفت. در مسیر راه، وقتی که امام حسین(ع) به منزلگاه “قصر بنی مقاتل” رسید و در آنجا خیمه گاه عبید الله بن حر جعفی]] را دید، حجاج بن مسروق را در پی او فرستاد تا او را به پیوستن به امام فراخواند[۲]. (گرچه توفیق حسینی شدن نیافت). هنگامی که کاروان حسین(ع) با سپاه حرّ بر خورد کردند، او به امر امام، اذان ظهر گفت. در برخی کتب از او با عنوان “مؤذّن حسین” یاد کرده‌اند[۳]. روز عاشورا به میدان رفت و جنگید و غرق خون نزد امام برگشت. پس از گفتگویی با سید الشهدا، بار دیگر به میدان رفت و شهید شد[۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۵.
  2. عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۸۰.
  3. انصار الحسین، ص ۶۸.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۵۱.