ازدواج در قرآن

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

مقدمه

• در این دسته از آیات نکات گوناگونی در باره همسرداری و همسر گزینی و قلمرو آن آمده که نشان می‌دهد، ازدواج‌های پیامبر چگونه بوده و پیامبر در برخورد با همسران خود چه روشی داشته و اصل ازدواج و تشکیل خانواده تنها مخالف با اصول تعلیم وی نیست، بلکه امری پسندیده و سیره عملی اوست.

1. ﴿وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ﴾
2. ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ﴾. مشروط بودن ازدواج به پرداخت حق و حقوق مادی از سوی دیگر محدوده آن را در میان بستگان معین می‌کند که باید از میان مهاجران باشد.
3. ﴿وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا﴾. این ازدواج می‌تواند به صورت داوطلبانه و با درخواست خود آنان باشد
4. ﴿لَا يَحِلُّ لَكَ النِّسَاءُ مِنْ بَعْدُ وَلَا أَنْ تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلَّا مَا﴾ ﴿مَلَكَتْ يَمِينُكَ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ رَقِيبًا﴾ محدوده زمانی و عددی که دیگر پس از این دیگر: نمی‌توانی با کسی ازدواج کنی: «از این آیه نکات دیگری در باره ازدواج‌های پیامبر استفاده می‌شود، مثلا نمی‌تواند از میان زنان فردی را جایگزین کند، خوش آمدن تأثیری این تصمیم‌ها ندارد، زنان غیر آزاده از این فرمان استثنا شده است.
5. ﴿ُ فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا﴾ ازدواج پیامبر با همسر پسر خوانده برای برداشتن سختی از مؤمنین بوده است.
6. ﴿وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا﴾ در برابر قضاوت پیامبر به هنگام داوری کسی جای مخالفت ندارد.
7. ﴿النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ﴾ زنان پیامبر امهات مؤمنان هستند:
8. ﴿وَلَا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمًا﴾ با زنان کسی حق ازدواج ندارد.

نکات

در آیات فوق این محورها مطرح گردیده است.

1. حلیت ازدواج برای پیامبر و تعیین حقوقی که حدود آن از سوی خداوند مشخص شده و برخلاف ذهنیت پیشنیان در باره راهبان، و قدیسان و عیسای مسیح که ازدواج نکرد و امام علی می‌گوید: «و لَم یکن لَهُ زَوجةٌ تَفتِنَهُ». (نهج البلاغه خ ۱۶۰ - مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۲۳۸.) زن نداشت که او را به فتنه بیاندازد. اما پیامبر باید ازدواج بکند، زیرا همه ازدواج مسئله تأمین غرائز نیست.
2. اگر زن مؤمنه‌ای خودش را به پیامبر بخشید. این نوع ازدواج برای پیامبر فقط جایز است. ﴿وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ﴾.
3. زن‌های پیامبر (أم المؤمنین) هستند: ﴿وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ﴾ و از این کلمه نوعی مدح و ستایش استفاده می‌شود، از این رو، پس از پیامبر کسی حق ازدواج با آنها را ندارد. ﴿وَلَا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ﴾.
4. خواستگاری پیامبر از زینب بنتِ جَحش برای ازدواج با زید فرزند خوانده‌اش برای برداشتن رسمی جاهلی بوده که کسی نمی‌تواند با همسر فرزند خوانده‌اش ازدواج کند و مخالفت زینب با پیشنهاد پیامبر مبنی بر ازدواج با زید.
5. ازدواج پیامبر با همسر مطلقه پسر خوانده خویش - زید - اگر به دستور خداوند نبود، نمی‌توانست با این سنت جاهلی مبارزه کرده که این گونه ازدواج را ممنوع می‌دانسته‌اند. ﴿فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا﴾.

منابع

1. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم