اسحاق بن حیوه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
اسحاق بن حیوه حضرمی پس از [[واقعه کربلا]] در [[کوفه]] می‌زیست. او دچار [[بیماری]] پیسی شد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.</ref> و در هنگام [[قیام مختار ثقفی]] دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره که بر [[بدن]] [[مطهر]] [[امام]] اسب تاراندند، کشته و بدنش با [[آتش]] سوزانده شد<ref>ارشاد، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.<ref> [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.</ref> | اسحاق بن حیوه حضرمی پس از [[واقعه کربلا]] در [[کوفه]] می‌زیست. او دچار [[بیماری]] پیسی شد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.</ref> و در هنگام [[قیام مختار ثقفی]] دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره که بر [[بدن]] [[مطهر]] [[امام]] اسب تاراندند، کشته و بدنش با [[آتش]] سوزانده شد<ref>ارشاد، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.<ref> [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | |||
* [[اسب تاختن بر بدن امام حسین]] | |||
{{قاتلان امام حسین}} | {{قاتلان امام حسین}} | ||
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۸
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
یکی از سنگدلان سپاه کوفه که در کربلا حضور داشت و پس از شهادت امام حسین(ع) اقدام به در آوردن پیراهن از پیکر پاک آن حضرت کرد[۱]. وی به دستور عمر سعد، همراه جمعی پس از شهادت حسین، اسب‌ها را بر بدنها تاختند[۲]. او نیز از عبید الله بن زیاد جایزه ناچیزی گرفت.[۳]. نامش اسحاق بن حویه هم آمده است[۴].
اسحاق بن حیوه حضرمی پس از واقعه کربلا در کوفه می‌زیست. او دچار بیماری پیسی شد[۵] و در هنگام قیام مختار ثقفی دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره که بر بدن مطهر امام اسب تاراندند، کشته و بدنش با آتش سوزانده شد[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ اللهوف، ص۵۳.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴-۴۵۵؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰؛ تاریخنامه طبری، ج۴، ص۷۱۱.
- ↑ اللهوف، ص۵۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۵۲؛ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.
- ↑ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.