حَذَر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[حَذَر]]''' است. "'''[[حَذَر]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[حَذَر]]''' است. "'''[[حَذَر]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> |
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۲۸
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حَذَر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- حَذَر؛ برحذر بودن، بیمناکی، پروا داشتن و ترسیدن[۱]. چون این کلمه به معنای اجتناب کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "خوف" [۲] است، زیرا خوف حالتی نفسانی است که گاهی بدون علت به وجود میآید.
- ﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ﴾[۳].
- انذار و تبشیر (وعد و وعید) دو اصل مهم تبلیغ و دعوت هستند، که در قرآن کریم بهروشنی قابل ملاحظهاند.
- خدای تعالی در قرآن بارها بندگان را از مخالفت با خود برحذر داشته و بر مراعات حدود الهی دعوت کرده است[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۵.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۴۲.
- ↑ «کسانی که از فرمان وی سرمیپیچند از اینکه به آنان آزمونی یا عذابی دردناک رسد باید بپرهیزند» سوره نور، آیه۶۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۱۹.