ابونهیک انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۷: خط ۷:
نام او معلوم نیست و از [[قبیله]] [[بنی عبدالأشهل]] است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.</ref> تنها خبر برجای مانده از او<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.</ref> این است که [[ابوبکر]] وی را به یمامه نزد [[خالد بن ولید]] و [[سلمه بن سلامة]] فرستاد<ref>ذهبی، ذهبی، ج۲، ص۲۰۹.</ref> و [[دستور]] داد [[نوجوانان]] قبیله [[بنی حنیفه]] را بُکشد. ابونهیک وقتی آن دو را پیدا کرد که با [[مجاعة بن مراره]] [[صلح]] کرده بودند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۳۱۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. از [[مرگ]] او در منابع اطلاعی به دست نیامد.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابونهیک انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۴۶.</ref>
نام او معلوم نیست و از [[قبیله]] [[بنی عبدالأشهل]] است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.</ref> تنها خبر برجای مانده از او<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.</ref> این است که [[ابوبکر]] وی را به یمامه نزد [[خالد بن ولید]] و [[سلمه بن سلامة]] فرستاد<ref>ذهبی، ذهبی، ج۲، ص۲۰۹.</ref> و [[دستور]] داد [[نوجوانان]] قبیله [[بنی حنیفه]] را بُکشد. ابونهیک وقتی آن دو را پیدا کرد که با [[مجاعة بن مراره]] [[صلح]] کرده بودند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۳۱۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. از [[مرگ]] او در منابع اطلاعی به دست نیامد.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابونهیک انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۴۶.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابونهیک انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابونهیک انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۲

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نام او معلوم نیست و از قبیله بنی عبدالأشهل است[۱] تنها خبر برجای مانده از او[۲] این است که ابوبکر وی را به یمامه نزد خالد بن ولید و سلمه بن سلامة فرستاد[۳] و دستور داد نوجوانان قبیله بنی حنیفه را بُکشد. ابونهیک وقتی آن دو را پیدا کرد که با مجاعة بن مراره صلح کرده بودند[۴]. از مرگ او در منابع اطلاعی به دست نیامد.[۵]

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.
  2. ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰.
  3. ذهبی، ذهبی، ج۲، ص۲۰۹.
  4. ابن اثیر، ج۶، ص۳۱۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۴۳.
  5. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابونهیک انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۴۶.


[[رده:ابونهیک انصاری]