ابوالعاص بن ربیع

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوالعاص بن ربیع
تصویر قدیمی مکه
نام کامللقیط بن ربیع بن عبدالعزی بن عبد شمس
جنسیتمرد
از قبیلهقریش
مادرهاله بنت خویلد
همسرزینب دختر پیامبر خاتم
برادرعمرو بن ربیع
خویشاوندانحضرت خدیجه (خاله)
محل زندگی
درگذشت۱۲ هجری
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ بدر

ابوالعاص همسر زینب دختر پیامبر اکرم (ص)

ابوالعاص بن ربیع پسر هاله خواهر حضرت خدیجه (س) است که قبل از بعثت با زینب دختر رسول خدا (ص) ازدواج کرد[۱]. درباره اینکه چرا زینب که مسلمان بود، با ابوالعاص کافر ازدواج کرد، گفته شده در آن زمان، هنوز آیه تحریم زن مسلمان برای مرد کافر نازل نشده بود[۲]. ابوالعاص بعد از مسلمان شدن زینب، همچنان بر کفر خویش باقی بود. او از معدود مردان تاجر و ثروتمند و امانتدار مکه بود. بزرگان قریش بعد از ظهور اسلام از او خواستند تا زینب را طلاق دهد؛ ولی او قبول نکرد[۳].[۴]

اسارت و آزادی ابوالعاص

ابوالعاص همراه مشرکان و سران قریش در جنگ بدر، علیه مسلمانان شرکت کرد. در این جنگ به وسیله «عبدالله بن جبیر»اسیر شد. پیامبر اکرم (ص) پس از تمام شدن جنگ، برای آزادی اسیران فدیه تعیین کرد؛ از این‌رو مردم مکه، کسانی را برای پرداخت فدیه و آزاد کردن اسیران خود به مکه فرستادند. از جمله این افراد، «عمرو بن ربیع» برادر ابو العاص بود. زینب دختر پیامبر اکرم (ص) که آن زمان در مکه بود، گردن‌بندی که یادگار مادرش خدیجه بود به عنوان فدیه برای آزادی ابوالعاص فرستاد. همین که رسول اکرم (ص) آن گردن‌بند را دید، شناخت و به مسلمانان فرمود: «اگر صلاح می‌دانید این اسیر را آزاد کنید و کالای او را هم برایش پس بفرستید»[۵]. مسلمانان نیز او را آزاد کردند و گردن‌بند را هم به زینب باز گرداندند. پیامبر (ص) از ابوالعاص تعهد گرفت که زینب را برای آمدن به مدینه آزاد بگذارد. ابوالعاص نیز این تعهد را پذیرفت و به آن عمل کرد و پس از بازگشت به مکه، زینب را نزد رسول خدا (ص) فرستاد[۶].[۷]

مصادره کالاهای تجاری قریش

اسلام ابو‌العاص

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۷۰۱؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۷.
  2. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۵۱.
  3. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۷.
  4. ر. ک: محمدزاده، حبیب، زینب بنت رسول خدا، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۴۰۰-۴۰۱.
  5. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۷؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۳۳-۱۳۴؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۵۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۶.
  6. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۷؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۵۳.
  7. ر. ک: محمدزاده، حبیب، زینب بنت رسول خدا، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۴۰۱-۴۰۲.
  8. ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۷۰۲؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۵۷-۶۵۸.
  9. ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۷۰۲؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۸-۹۹؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۵.
  10. ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۷۰۲-۱۷۰۳؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۹؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۵۸.
  11. ر. ک: محمدزاده، حبیب، زینب بنت رسول خدا، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۴۰۲-۴۰۳.
  12. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۵۸؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۷۰۳.
  13. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۷.
  14. ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۷۰۴.
  15. ر. ک: محمدزاده، حبیب، زینب بنت رسول خدا، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۴۰۳.