یریم بن شریح همدانی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\<\/div\>\n\<div\sstyle\="padding\:\s0\.0em\s0em\s0\.0em\;"\> +</div>)) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[یریم بن شریح همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[یریم بن شریح همدانی در تراجم و رجال]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[یریم بن شریح همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[یریم بن شریح همدانی در تراجم و رجال]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۲۰
مقدمه
یریم بن شریح همدانی از قبیلة همدان و از اصحاب امیرمؤمنان(ع) بود که در صفین مجاهدت کرد و به شهادت رسید.
نصر بن مزاحم مینویسد: در یکی از روزهای جنگ صفین که میمنه سپاه حضرت علی(ع) دچار شکست سختی شده بود، حضرت به مالک اشتر دستور داد تا فراریها را بازگرداند، جمعی از آنها که مالک اشتر را شناختند، بازگشتند. در این موقع مالک اشتر فرمان حمله را صادر کرد و دستور چگونگی مبارزه تا به زانو درآوردن دشمن را به آنها داد، در این میان جمعی از جوانان سلحشور قبیلة همدان که از مخلصین یاران امام(ع) بودند، آن قدر در جنگ و قتال استقامت ورزیدند که ۱۸۰ نفرشان شربت شهادت نوشیدند و یازده نفر از روسای قوم که پرچمدار گروه همدانیها بودند در این معرکه به شهادت رسیدند که هر کدام از این بزرگان، پرچم را به دوش میکشید و به سوی سپاه دشمن پیش میرفت و چون کشته میشد، دیگری پرچم را به دست میگرفت و در ابتدای امر شش برادر از فرزندان شریح به نامهای: کریب بن شریح همدانی، شرحبیل بن شریح همدانی، مرثد بن شریح همدانی، هبیره بن شریح همدانی، سمیر بن شریح همدانی و از جمله یریم بن شریح همدانی پرچم را برافراشتند و یکی پس از دیگری به جنگ پرداختند و شهید شدند و پس از این شش برادر پنج فرمانده دیگر از همین قوم پرچم را به دوش کشیدند و آنان نیز یکی پس از دیگری شهید شدند و به لقاء الله پیوستند[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: وقعة صفین، ص۲۵۰ – ۲۵۲؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۰.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۳۵.