ذوالاید در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ذوالاید]]''' است. "'''[[ذوالاید]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ذوالاید در قرآن]] - [[ذوالاید در حدیث]] - [[ذوالاید در فقه سیاسی]] </div>
| موضوع مرتبط = ذوالاید
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دع (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل = [[ذوالاید]]
| مداخل مرتبط = [[ذوالاید در قرآن]] - [[ذوالاید در حدیث]] - [[ذوالاید در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = دع (پرسش)
}}


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۴

مقدمه

صاحب قدرت و قوت[۱].

ید: نعمت، قوّت، قدرت، ملک، سلطان =سلطه، طاعت و جماعت[۲].

﴿اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ[۳].

در این آیه شریفه حضرت داود(ع) ﴿ذَا الْأَيْدِ لقب گرفته است که خداوند آن حضرت را از لحاظ بدنی، معنوی و حکومتی، قدرتمند خوانده است. در مورد اوصاف حضرت داود(ع) و اقتدار سیاسی او آیات چندی در قرآن کریم آمده است: ﴿وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ[۴].[۵].

از این اصطلاح در فقه سیاسی شیعه استفاده‌های بسیاری شده است، به‌ویژه در بحث "ولایت فقیه". ذوالید یا مبسوط‌الید از شرایط فقیه حاکم مطرح شده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹۰.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۴۵۴.
  3. «بر آنچه می‌گویند، شکیبا باش و از بنده ما داود توانمند یاد کن که اهل بازگشت (و توبه) بود» سوره ص، آیه ۱۷.
  4. «و فرمانروایی او را استوار کردیم» سوره ص، آیه ۲۰.
  5. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج‌۲۳، ص‌۱۸۳-۱۸۵.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۹۴.