آیه مباهله در فقه اسلامی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث آیه مباهله است. آیه مباهله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آیه مباهله در قرآن - آیه مباهله در علوم قرآنی - آیه مباهله در تاریخ اسلامی - آیه مباهله در کلام اسلامی - آیه مباهله در فقه اسلامی - آیه مباهله در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

به آیه ﴿فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ﴾ بر جواز گرفتن خمس از سوی کسانی که از طرف مادر به هاشم (جدّ اعلای پیامبر (ص)) انتساب پیدا می‏‌کنند، استدلال شده است؛ زیرا مراد از ﴿أَبْنَاءَنَا﴾ امام‏ حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند که به نصّ آیه شریفه، از سوی مادرشان، فرزندان رسول خدا به شمار رفته‌‏اند. پس انتساب از طریق مادر همچون پدر ثابت می‏‌شود.

منابع

1. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت