بشر بن غالب اسدی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:یاران امام علی\]\]↵\[\[رده\:(.*)\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]' به 'رده:مدخل رده:یاران امام علی رده:اعلام')
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = بشر بن غالب اسدی کوفی | مداخل مرتبط = [[بشر بن غالب اسدی کوفی در تاریخ اسلامی]] - [[بشر بن غالب اسدی کوفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = بشر بن غالب اسدی کوفی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg       
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه     
| نام کامل = بشر بن غالب اسدی کوفی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = [[الأسدی الکوفی]] 
| اهل =
| از قبیله = [[بنی‌اسد]]
| از تیره =
| پدر =
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = [[کوفه]]   
| تاریخ درگذشت = 
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = 
| محل شهادت =
| طول عمر =
| محل دفن =
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[پیامبر خاتم]] | [[امام علی]] | [[امام حسن مجتبی]] | [[امام حسین]] | [[امام سجاد]] }} 
| از طبقه =
| در جنگ =
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت =   
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او = 
| آخرین راوی از او =
}}


{{جعبه اطلاعات راوی
== مقدمه ==
| عنوان            = (بشر بن غالب اسدی کوفی)
بشر یا [[بشیر]] مکنی به [[ابو صادق]] به [[نقلی]] از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد. وی به [[نقل]] [[برقی]] از [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] و [[امام حسن مجتبی]] و [[امام حسین]] و [[امام سجاد]] {{ع}} می‌باشد<ref>رجال برقی، ص۸، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۲۰ و رجال طوسی، ص۷۲، ش۱ و ص۸۴، ش۱.</ref>.
| تصویر            =
بشر از کسانی است که روایاتی از او در [[فقه]] و غیر [[فقه]] به یادگار مانده است و او مورد [[وثوق]] است، از جمله این که او از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: «هر کس آیه‌ای از [[کتاب]] [[خدای عزوجل]] را در [[نماز]] [[ایستاده]] بخواند برای هر حرفی [[صد]] [[حسنه]] نوشته می‌شود و اگر در غیر [[نماز]] بخواند برای هر حرفی ده [[حسنه]] [[ثبت]] می‌شود، و اگر به [[قرآن]] گوش دهد برای هر حرفی یک [[حسنه]] نوشته می‌شود، و اگر [[ختم قرآن]] در [[شب]] کند [[ملائکه]] تا صبح بر او [[درود]] و [[صلوات]] میفرستند و اگر در روز ختم کند [[ملائکه]] او را تا [[شب]] محافظ‌اند و بر او ددرود و [[صلوات]] میفرستند و برای او دعای [[اجابت]] شده است، و برای او بهتر از خیر آن‌چه از [[آسمان]] تا [[زمین]] است می‌باشد»<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي صَلاَتِهِ قَائِماً يُكْتَبُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِي غَيْرِ صَلاَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ ...}}؛</ref>
| اندازه تصویر      =
| نام کامل          = بشیر بن غالب الاسدی <ref>الکافی: ج۲، ص۶۱۱، ح ۳.</ref> السید الخوئی فی المعجم <ref>المعجم: ج۳، ص۳۳۰، ر۱۷۹۹</ref>، وکذا البروجردی فی الموسوعة <ref>الموسوعة: ج۴، ص۷۹</ref>، نقلا بشیرا بدل بشر وباقی الکتب الرجالیّة نقلوا بشرا، ونقتدی بهما.
| کنیه              =
| لقب              =  الأسدی الکوفی<ref>الکافی: ج۲، ص۶۱۱، ح۳.</ref>
| نسب              =
| تولد              =
| شهر تولد          =
| کشور تولد        =
| محل زندگی        =
| وفات              =
| شهر وفات          =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس =
| مذهب              =
| صحابی            = 
| راوی از معصوم    =  [[امام حسین]]{{ع}} <ref>الکافی جلد ٣ صفحه ۱۱۸ حدیث ٣ کتاب ٣ باب ۶</ref>
| مشایخ            = 
| راویان از او      = [[مسافر]]<ref>الکافی جلد ٣ صفحه ۱۱۸ حدیث ٣ کتاب ٣ باب ۶</ref>
| اعتبار            = 
| موضوع روایات      =
| تعداد روایات      =۱
| تألیفات          =
| شهرت              =
| سایر              = نام وی در منابع ذیل آمده است: أعیان الشیعة : ۳ / ۵۷۵. تنقیح المقال : ۱ / ۱۷۴ ر۱۳۳۲. جامع الرواة : ۱ / ۱۲۳. الجامع فی الرجال : ۱ / ۳۱۱. رجال البرقی : ۸، وفیه : «بشر بن غالب»، و۹. رجال الطوسی :  ۷۲ ر ۱، وفیه : «بشر بن غالب»، و ۸۴ ر۱، وفیه : «بشر بن غالب الأسدی الکوفی». طرائف المقال : ۲ / ۶۶ ر۷۱۹۶. غایة المرام : ۹۰. قاموس الرجال : ۲ / ۳۳۶ ر۱۱۲۸. مجمع الرجال : ۱ / ۲۶۷. مستدرکات علم الرجال : ۲ / ۳۳ ر۲۱۳۰. معجم رجال الحدیث : ۳ / ۳۲۰ ر۱۷۵۹، و ۳۳۰ ر۱۷۹۹. منتهی المقال : ۶۶. منهج المقال : ۷۰. الموسوعة الرجالیّة : ۴ / ۷۹. نقد الرجال : ۵۷ ر۲۵. الوسیط : ۳۴. هدایة المحدثین : ۲۸۵. التاریخ الکبیر : ۲ / ۸۱ ر۱۷۶۱، وفیه : «بشر بن غالب الأسدی». ثقات ابن حبان : ۴ / ۶۹، وفیه : «بشر بن غالب الأسدی ـ وهو ـ بشر بن غالب بن جنادة بن سفیان بن وهب بن مالک بن ذؤیب». الجرح والتعدیل : ۲ / ۳۶۳ ر۱۳۹۴. لسان المیزان : ۲ / ۴۸ ر۱۶۳۷، وفیه : «بشر بن غالب الکوفی». میزان الاعتدال : ۱ / ۳۲۲ ر۱۲۱۳.
}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[بشر بن غالب اسدی کوفی در تاریخ اسلامی]] - [[بشر بن غالب اسدی کوفی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
بشر می‌گوید: از [[حضرت حسین]] پرسیدم: این [[اجر]] و [[پاداش]] برای کسی است که تمام [[قرآن]] را بخواند پس کسی که نخواند چه؟ فرمود: «ای [[برادر]] [[بنی اسد]]، همانا [[خداوند]] جواد و با [[مجد]] و [[عظمت]] و [[کریم]] است، اگر قرائت کرد از آن‌چه با اوست [[خداوند]] آن [[پاداش]] را به او عطا خواهد کرد».<ref>{{متن حدیث|يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ إِنَّ اَللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ كَرِيمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ ذَلِكَ}}؛ اصول کافی، ج۲، باب ثواب قرائت القرآن، ص۶۱۱.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۴۱.</ref>
*بشر یا [[بشیر]] مکنی به [[ابو صادق]] به [[نقلی]] از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد. وی به [[نقل]] [[برقی]] از [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] و [[امام حسن مجتبی]] و [[امام حسین]] و [[امام سجاد]]{{ع}} می‌باشد<ref>رجال برقی، ص۸، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۲۰ و رجال طوسی، ص۷۲،  ش۱ و ص۸۴، ش۱.</ref>.
*بشر از کسانی است که روایاتی از او در [[فقه]] و غیر [[فقه]] به یادگار مانده است و او مورد [[وثوق]] است، از جمله این که او از [[امام حسین]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: "هر کس آیه‌ای از [[کتاب]] [[خدای عزوجل]] را در [[نماز]] [[ایستاده]] بخواند برای هر حرفی [[صد]] [[حسنه]] نوشته می‌شود و اگر در غیر [[نماز]] بخواند برای هر حرفی ده [[حسنه]] [[ثبت]] می‌شود، و اگر به [[قرآن]] گوش دهد برای هر حرفی یک [[حسنه]] نوشته می‌شود، و اگر [[ختم قرآن]] در [[شب]] کند [[ملائکه]] تا صبح بر او [[درود]] و [[صلوات]] میفرستند و اگر در روز ختم کند [[ملائکه]] او را تا [[شب]] محافظ‌اند و بر او ددرود و [[صلوات]] میفرستند و برای او دعای [[اجابت]] شده است، و برای او بهتر از خیر آن‌چه از [[آسمان]] تا [[زمین]] است می‌باشد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي صَلاَتِهِ قَائِماً يُكْتَبُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِي غَيْرِ صَلاَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ ...}}؛</ref>
*بشر می‌گوید: از [[حضرت حسین]] پرسیدم: این [[اجر]] و [[پاداش]] برای کسی است که تمام [[قرآن]] را بخواند پس کسی که نخواند چه؟ فرمود: "ای [[برادر]] [[بنی اسد]]، همانا [[خداوند]] جواد و با [[مجد]] و [[عظمت]] و [[کریم]] است، اگر قرائت کرد از آن‌چه با اوست [[خداوند]] آن [[پاداش]] را به او عطا خواهد کرد".<ref>{{متن حدیث|يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ إِنَّ اَللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ كَرِيمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ ذَلِكَ}}؛ اصول کافی، ج۲، باب ثواب قرائت القرآن، ص۶۱۱.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۴۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۲: خط ۶۲:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:یاران امام علی]]
[[رده:اصحاب امام حسن]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:اصحاب امام سجاد]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:بنی‌اسد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۸

بشر بن غالب اسدی کوفی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملبشر بن غالب اسدی کوفی
جنسیتمرد
لقبالأسدی الکوفی
از قبیلهبنی‌اسد
محل زندگیکوفه
از اصحاب

مقدمه

بشر یا بشیر مکنی به ابو صادق به نقلی از اصحاب رسول خدا (ص) بود و در کوفه ساکن شد. وی به نقل برقی از اصحاب امیر مؤمنان و امام حسن مجتبی و امام حسین و امام سجاد (ع) می‌باشد[۱]. بشر از کسانی است که روایاتی از او در فقه و غیر فقه به یادگار مانده است و او مورد وثوق است، از جمله این که او از امام حسین (ع) نقل می‌کند که فرمود: «هر کس آیه‌ای از کتاب خدای عزوجل را در نماز ایستاده بخواند برای هر حرفی صد حسنه نوشته می‌شود و اگر در غیر نماز بخواند برای هر حرفی ده حسنه ثبت می‌شود، و اگر به قرآن گوش دهد برای هر حرفی یک حسنه نوشته می‌شود، و اگر ختم قرآن در شب کند ملائکه تا صبح بر او درود و صلوات میفرستند و اگر در روز ختم کند ملائکه او را تا شب محافظ‌اند و بر او ددرود و صلوات میفرستند و برای او دعای اجابت شده است، و برای او بهتر از خیر آن‌چه از آسمان تا زمین است می‌باشد»[۲]

بشر می‌گوید: از حضرت حسین پرسیدم: این اجر و پاداش برای کسی است که تمام قرآن را بخواند پس کسی که نخواند چه؟ فرمود: «ای برادر بنی اسد، همانا خداوند جواد و با مجد و عظمت و کریم است، اگر قرائت کرد از آن‌چه با اوست خداوند آن پاداش را به او عطا خواهد کرد».[۳][۴]

منابع

پانویس

  1. رجال برقی، ص۸، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۲۰ و رجال طوسی، ص۷۲، ش۱ و ص۸۴، ش۱.
  2. «مَنْ قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي صَلاَتِهِ قَائِماً يُكْتَبُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِي غَيْرِ صَلاَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ ...»؛
  3. «يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ إِنَّ اَللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ كَرِيمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ ذَلِكَ»؛ اصول کافی، ج۲، باب ثواب قرائت القرآن، ص۶۱۱.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۴۱.