ایام الله: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←مقدمه) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ایام الله در قرآن | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ایام الله در قرآن]] - [[ایام الله در معارف مهدویت]] - [[ایام الله در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
'''ایام الله''' یعنی روزهای بزرگ [[تاریخی]]؛ گرچه همه روزها [[روز]] [[خداوند]] است، امّا گاهی [[قدرت]] و [[اراده خداوند]]، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها [[یوم الله]] و [[ایّام الله]] می‌گویند. روزهایی که مظهر [[نعمت خداوند]] است، یا نشانی از قهر [[خدا]] بر [[ستمکاران]] و طاغوت‌هاست. در روایتی [[امام باقر]]{{ع}} سه روز [[ظهور امام زمان]]{{ع}}، [[رجعت]] و [[قیامت]] را از ایام الله شمرده‌اند. | |||
== مقدمه == | |||
ایام الله یعنی روزهای بزرگ [[تاریخی]]، هنگام پیدایش رحمتها یا بلاهای ویژه. ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است ـ اعم از [[نعمتها]] و بلاهای الهی ـ و ایام [[ظهور]] آنها به [[خدا]] نسبت داده می‌شود. گرچه همه روزها روز [[خداوند]] است، امّا گاهی [[قدرت]] و [[اراده خداوند]]، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها [[یوم الله]] و [[ایّام الله]] می‌گویند. اینگونه روزهای مهمّ، یا مظهر [[نعمت خداوند]] است، یا نشانی از قهر خدا بر [[ستمکاران]] و طاغوت‌هاست. در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] نیز از این موضوع یاد شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۳۹.</ref>. | |||
این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.</ref> و {{متن قرآن|قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}<ref> به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه۱۴.</ref>. | |||
هر روز که فصل تازهای در [[زندگی]] انسانها گشوده و درس عبرتی به آنها داده شده است و [[ظهور]] و [[قیام]] [[پیامبری]] در آن بوده یا [[طاغوت]] و [[فرعون]] گردنکشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده و خلاصه هرروز که [[حق]] و عدالتی برپا شده و [[ظلم]] و بدعتی خاموش گشته است، همه آنها از [[ایام اللّه]] است<ref> ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲.</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴.</ref> | |||
در [[نهج البلاغه]] نیز [[حضرت علی]] {{ع}} به یکی از [[کارگزاران حکومتی]] خود در [[مکه]] می‌‌نویسد که در کنار برپایی [[فریضه]] [[حج]]، "ایّام الله" را به یاد [[مردم]] آورد<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۳۹.</ref> | |||
در روایاتی که از [[امامان معصوم]] {{عم}} به ما رسیده، "[[ایام اللّه]]" به روزهای گوناگونی [[تفسیر]] شده است؛ [[امام باقر]] {{ع}} فرموده است: "[[ایام اللّه]] سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و [[روز رستاخیز]]"<ref> {{متن حدیث|أَيَّامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ الْقَائِمُ وَ يَوْمُ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵.</ref>. روشن است که اینگونه [[احادیث]] [[دلیل]] بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداقهای روشن است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۷.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
* [[ایام الله چه روزهایی است؟ (پرسش)]] | * [[ایام الله چه روزهایی است؟ (پرسش)]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | |||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵
ایام الله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ایام الله در قرآن - ایام الله در معارف مهدویت - ایام الله در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردایام الله یعنی روزهای بزرگ تاریخی؛ گرچه همه روزها روز خداوند است، امّا گاهی قدرت و اراده خداوند، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها یوم الله و ایّام الله می‌گویند. روزهایی که مظهر نعمت خداوند است، یا نشانی از قهر خدا بر ستمکاران و طاغوت‌هاست. در روایتی امام باقر(ع) سه روز ظهور امام زمان(ع)، رجعت و قیامت را از ایام الله شمرده‌اند.
مقدمه
ایام الله یعنی روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمتها یا بلاهای ویژه. ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است ـ اعم از نعمتها و بلاهای الهی ـ و ایام ظهور آنها به خدا نسبت داده می‌شود. گرچه همه روزها روز خداوند است، امّا گاهی قدرت و اراده خداوند، در بعضی از اوقات آشکارتر است. از این رو به آن مناسبت‌ها یوم الله و ایّام الله می‌گویند. اینگونه روزهای مهمّ، یا مظهر نعمت خداوند است، یا نشانی از قهر خدا بر ستمکاران و طاغوت‌هاست. در قرآن کریم و احادیث نیز از این موضوع یاد شده است[۱].
این واژه ترکیبی فقط دو بار در قرآن کریم به صراحت آمده است: 
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ 
[۲] و قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ[۳].
هر روز که فصل تازهای در زندگی انسانها گشوده و درس عبرتی به آنها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردنکشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آنها از ایام اللّه است[۴].[۵]
در نهج البلاغه نیز حضرت علی (ع) به یکی از کارگزاران حکومتی خود در مکه می‌‌نویسد که در کنار برپایی فریضه حج، "ایّام الله" را به یاد مردم آورد[۶].[۷]
در روایاتی که از امامان معصوم (ع) به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ امام باقر (ع) فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که حضرت قائم (ع) قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"[۸]. روشن است که اینگونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداقهای روشن است[۹].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۳۹.
- ↑ و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه ۵.
- ↑ به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه۱۴.
- ↑ ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴.
- ↑ نهج البلاغه (فیض الاسلام)، نامه ۶۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۳۹.
- ↑ «أَيَّامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ الْقَائِمُ وَ يَوْمُ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ»؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۰۲ ـ ۱۰۴؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۷.