بدر بن عامر هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[بدر بن عامر هذلی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[بدر بن عامر هذلی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.</ref> شرح حال او را در قسم سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) آورده و به نقل از [[ابوالفرج اصفهانی]] می‌گوید: او در [[زمان عمر]] [[اسلام]] آورد و همراه پسرعمویش ساکن [[مصر]] شد. وی شاعر بود؛ چنان که [[بلاذری]]<ref>بلاذری، ج۱۱، ص۲۵۰.</ref> نام او را در [[شاعران]] [[بنی هذیل]] آورده و اشعاری از وی ذکر کرده است که یکی از آن اشعار خطاب به [[معاویه]] و درخواست تلاش برای [[آزادی]] [[برادر]] اسیرش در [[روم]] بود. اشعار وی مورد استناد لغویان<ref>جوهری، ج۳، ص۱۱۲۶؛ ابن منظور، ج۲، ص۲۰۱.</ref> و [[دانشمندان]] دیگر [[علوم]]<ref>بکری، ج۲، ص۶۳۹.</ref> برای [[اتقان]] و [[تأیید]] برداشت‌های لغوی قرار گرفته است.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بدر بن عامر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۰۴.</ref>
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.</ref> شرح حال او را در قسم سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) آورده و به نقل از [[ابوالفرج اصفهانی]] می‌گوید: او در [[زمان عمر]] [[اسلام]] آورد و همراه پسرعمویش ساکن [[مصر]] شد. وی شاعر بود؛ چنان که [[بلاذری]]<ref>بلاذری، ج۱۱، ص۲۵۰.</ref> نام او را در [[شاعران]] [[بنی هذیل]] آورده و اشعاری از وی ذکر کرده است که یکی از آن اشعار خطاب به [[معاویه]] و درخواست تلاش برای [[آزادی]] [[برادر]] اسیرش در [[روم]] بود. اشعار وی مورد استناد لغویان<ref>جوهری، ج۳، ص۱۱۲۶؛ ابن منظور، ج۲، ص۲۰۱.</ref> و [[دانشمندان]] دیگر [[علوم]]<ref>بکری، ج۲، ص۶۳۹.</ref> برای [[اتقان]] و [[تأیید]] برداشت‌های لغوی قرار گرفته است.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بدر بن عامر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۰۴.</ref>



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۳

مقدمه

ابن حجر[۱] شرح حال او را در قسم سوم الاصابه (مخضرمین) آورده و به نقل از ابوالفرج اصفهانی می‌گوید: او در زمان عمر اسلام آورد و همراه پسرعمویش ساکن مصر شد. وی شاعر بود؛ چنان که بلاذری[۲] نام او را در شاعران بنی هذیل آورده و اشعاری از وی ذکر کرده است که یکی از آن اشعار خطاب به معاویه و درخواست تلاش برای آزادی برادر اسیرش در روم بود. اشعار وی مورد استناد لغویان[۳] و دانشمندان دیگر علوم[۴] برای اتقان و تأیید برداشت‌های لغوی قرار گرفته است.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.
  2. بلاذری، ج۱۱، ص۲۵۰.
  3. جوهری، ج۳، ص۱۱۲۶؛ ابن منظور، ج۲، ص۲۰۱.
  4. بکری، ج۲، ص۶۳۹.
  5. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بدر بن عامر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۰۴.