بدر بن عامر هذلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابن حجر[۱] شرح حال او را در قسم سوم الاصابه (مخضرمین) آورده و به نقل از ابوالفرج اصفهانی می‌گوید: او در زمان عمر اسلام آورد و همراه پسرعمویش ساکن مصر شد. وی شاعر بود؛ چنان که بلاذری[۲] نام او را در شاعران بنی هذیل آورده و اشعاری از وی ذکر کرده است که یکی از آن اشعار خطاب به معاویه و درخواست تلاش برای آزادی برادر اسیرش در روم بود. اشعار وی مورد استناد لغویان[۳] و دانشمندان دیگر علوم[۴] برای اتقان و تأیید برداشت‌های لغوی قرار گرفته است.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.
  2. بلاذری، ج۱۱، ص۲۵۰.
  3. جوهری، ج۳، ص۱۱۲۶؛ ابن منظور، ج۲، ص۲۰۱.
  4. بکری، ج۲، ص۶۳۹.
  5. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بدر بن عامر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۰۴.