حلف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حلف در قرآن]] - [[حلف در حدیث]] - [[حلف در فقه اسلامی]] - [[حلف در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = حلف (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
==مقدمه==
 
حلف، در ابتدا سوگندی بود که با آن [[پیمان]] می‌بستند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۷۹.</ref>. سپس هر گونه سوگندی را "حلف" نامیدند. حلف در [[روابط]] بین القبایلی، اصطلاحاً به پیمان‌های [[سیاسی]] گفته می‌شود، که نوعاً با "قسم" همراه بود. از این‌رو، به اصل [[پیمان]] نیز حلف می‌گفتند. [[قبایل]] کوچک با انعقاد و امضای [[پیمان]] "حلف" [[قادر]] بودند تا با [[اتحاد]] خود، در برابر [[قبایل]] بزرگ‌تر [[مقاومت]] کنند. این [[اتحاد]] بر پایۀ اشتراک [[منافع]]، نه بر پایه [[ارتباط]] نسبی قرار داشت و در واقع، ورای این [[منافع]] چیزی به نام "[[دفاع از حق]]" وجود نداشت<ref>المنمق فی اخبار قریش، ص۳۲؛ اخبار مکه، ج۱، ص۱۱۰.</ref>؛ جز در [[پیمان]] "[[حلف الفضول]]" که برخی از خانواده‌های [[قریش]] نظیر "[[هاشم]]"، "زهره" و "تیماء" با [[همراهی]] [[رسول الله]]{{صل}} آن را پایه‌گذاری کردند، تا از "[[حق]] [[مظلوم]]"[[دفاع]] کنند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۸۷.</ref>.
== مقدمه ==
حلف، در ابتدا سوگندی بود که با آن [[پیمان]] می‌بستند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۷۹.</ref>. سپس هر گونه سوگندی را "حلف" نامیدند. حلف در [[روابط]] بین القبایلی، اصطلاحاً به پیمان‌های [[سیاسی]] گفته می‌شود، که نوعاً با "قسم" همراه بود. از این‌رو، به اصل [[پیمان]] نیز حلف می‌گفتند. [[قبایل]] کوچک با انعقاد و امضای [[پیمان]] "حلف" [[قادر]] بودند تا با [[اتحاد]] خود، در برابر [[قبایل]] بزرگ‌تر [[مقاومت]] کنند. این [[اتحاد]] بر پایۀ اشتراک [[منافع]]، نه بر پایه [[ارتباط]] نسبی قرار داشت و در واقع، ورای این [[منافع]] چیزی به نام "[[دفاع از حق]]" وجود نداشت<ref>المنمق فی اخبار قریش، ص۳۲؛ اخبار مکه، ج۱، ص۱۱۰.</ref>؛ جز در [[پیمان]] "[[حلف الفضول]]" که برخی از خانواده‌های [[قریش]] نظیر "[[هاشم]]"، "زهره" و "تیماء" با [[همراهی]] [[رسول الله]] {{صل}} آن را پایه‌گذاری کردند، تا از "[[حق]] [[مظلوم]]"[[دفاع]] کنند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۸۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۷: خط ۱۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حلف]]
[[رده:اصطلاحات سیاسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۵

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

حلف، در ابتدا سوگندی بود که با آن پیمان می‌بستند[۱]. سپس هر گونه سوگندی را "حلف" نامیدند. حلف در روابط بین القبایلی، اصطلاحاً به پیمان‌های سیاسی گفته می‌شود، که نوعاً با "قسم" همراه بود. از این‌رو، به اصل پیمان نیز حلف می‌گفتند. قبایل کوچک با انعقاد و امضای پیمان "حلف" قادر بودند تا با اتحاد خود، در برابر قبایل بزرگ‌تر مقاومت کنند. این اتحاد بر پایۀ اشتراک منافع، نه بر پایه ارتباط نسبی قرار داشت و در واقع، ورای این منافع چیزی به نام "دفاع از حق" وجود نداشت[۲]؛ جز در پیمان "حلف الفضول" که برخی از خانواده‌های قریش نظیر "هاشم"، "زهره" و "تیماء" با همراهی رسول الله (ص) آن را پایه‌گذاری کردند، تا از "حق مظلوم"دفاع کنند[۳].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۷۹.
  2. المنمق فی اخبار قریش، ص۳۲؛ اخبار مکه، ج۱، ص۱۱۰.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۸۷.