صفویه: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←مقدمه) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = شیعه | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
سلسله‌ای از [[سلاطین]] [[ایران]] که [[شیعه]] [[مذهب]] و با مسلک تصوّف بودند و در | |||
== مقدمه == | |||
سلسله‌ای از [[سلاطین]] [[ایران]] که [[شیعه]] [[مذهب]] و با مسلک تصوّف بودند و در قرن دهم هجری [[حکومتی]] مذهبی در [[ایران]] بر سر کار آوردند. صفویان منسوب به جدّشان صفی الدین اردبیلی‌اند و شاه [[اسماعیل]] صفوی اولین [[پادشاه]] این سلسله، [[مذهب]] شیعۀ [[اثنی عشری]] را به عنوان [[مذهب]] رسمی [[ایران]] اعلام کرد و مدّت‌ها با [[حکومت]] [[سنّی]] [[مذهب]] عثمانی‌ها و ازبک‌ها جنگید و [[حکومتی]] متمرکز و [[شیعی]] در [[ایران]] ایجاد کرد. اوج [[اقتدار]] این سلسله در زمان شاه [[عباس]] صفوی بود. ساختار [[دینی]] [[حکومت]] در آن دوره بر [[مذهب شیعه]] شکل گرفت و شماری از علمای بزرگ [[شیعه]] نیز با [[حکومت]] صفوی [[همکاری]] و تفاهم داشتند و از این رهگذر، به نشر مبانی [[شیعه]] و ترویج [[روایات]] [[اهل بیت]] و [[فقه]] [[جعفری]] پرداختند، همچون: [[محقق کرکی]]، [[شیخ بهایی]]، [[میرداماد]]، [[ملاّ صدرا]]، [[فیض کاشانی]] و دیگران.<ref>ر.ک: دائرة المعارف تشیع ج ۱۰ص۳۵۴ پیدایش دولت صفوی ترجمه آژند.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۶۵.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۹: | ||
{{حکومت‌های شیعی}} | {{حکومت‌های شیعی}} | ||
[[رده: | [[رده:حکومت‌های شیعه]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۲
مقدمه
سلسله‌ای از سلاطین ایران که شیعه مذهب و با مسلک تصوّف بودند و در قرن دهم هجری حکومتی مذهبی در ایران بر سر کار آوردند. صفویان منسوب به جدّشان صفی الدین اردبیلی‌اند و شاه اسماعیل صفوی اولین پادشاه این سلسله، مذهب شیعۀ اثنی عشری را به عنوان مذهب رسمی ایران اعلام کرد و مدّت‌ها با حکومت سنّی مذهب عثمانی‌ها و ازبک‌ها جنگید و حکومتی متمرکز و شیعی در ایران ایجاد کرد. اوج اقتدار این سلسله در زمان شاه عباس صفوی بود. ساختار دینی حکومت در آن دوره بر مذهب شیعه شکل گرفت و شماری از علمای بزرگ شیعه نیز با حکومت صفوی همکاری و تفاهم داشتند و از این رهگذر، به نشر مبانی شیعه و ترویج روایات اهل بیت و فقه جعفری پرداختند، همچون: محقق کرکی، شیخ بهایی، میرداماد، ملاّ صدرا، فیض کاشانی و دیگران.[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: دائرة المعارف تشیع ج ۱۰ص۳۵۴ پیدایش دولت صفوی ترجمه آژند.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۶۵.