الکشف و البیان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\|\sنویسنده\s\=\s\[\[(.*)\]\]\sمشهور\sبه\s\[\[(.*)\]\]' به '| نویسنده = $2')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب
| عنوان پیشین =
| عنوان = الکشف و البیان فی تفسیر القرآن
| عنوان = الکشف و البیان فی تفسیر القرآن
| عنوان پسین =
| عنوان اصلی =  
| عنوان اصلی =  
| تصویر = 14000520.jpg
| تصویر = 14000520.jpg
خط ۱۸: خط ۲۰:
| موضوع =  
| موضوع =  
| مذهب =  
| مذهب =  
| ناشر = [[انتشارات دار احیاء التراث العربی]]
| ناشر = دار احیاء التراث العربی
| به همت =  
| به همت =  
| وابسته به =  
| وابسته به =  
| محل نشر = بیروت، لبنان
| محل نشر = بیروت، لبنان
| سال نشر = ۱۴۲۲ق، ۲۰۰۲م، ۱۳۸۰ ش
| سال نشر = ۱۴۲۲ ق
| تعداد جلد = ۱۰
| تعداد جلد = ۱۰
| تعداد صفحات =  
| فهرست جلدها =  
| شابک =  
| شابک =  
| شماره ملی =
| شماره ملی =
خط ۴۰: خط ۴۲:


در مقدمه عالمانه‌اش چهارده عنوان را مورد بحث قرار داده که عبارتند از:
در مقدمه عالمانه‌اش چهارده عنوان را مورد بحث قرار داده که عبارتند از:
#البسائط و المقدمات،
# البسائط و المقدمات،
#العدد و الترتیلات،
# العدد و الترتیلات،
#القصص و الروایات،
# القصص و الروایات،
#الوجوه و القراءات،
# الوجوه و القراءات،
#العلل و الاحتجاجات،
# العلل و الاحتجاجات،
#اللعربیه و اللّغات،
# اللعربیه و اللّغات،
#الإعراب و الموازنات،  
# الإعراب و الموازنات،  
#التفسیر و التأویلات،
# التفسیر و التأویلات،
#المعانی و الجهات،
# المعانی و الجهات،
#الغوامض و المشکلات،
# الغوامض و المشکلات،
#الاحکام و الفقهیات،
# الاحکام و الفقهیات،
#الحکم و الاشارات،
# الحکم و الاشارات،
#الفضائل و الکرامات،
# الفضائل و الکرامات،
#الاخبار و المتعلقات.
# الاخبار و المتعلقات.
او در آغاز [[تفسیر]]، سخنان [[عالمان]] پیش از خود را نقل و ضمناً مصنفات معاصرانش را نیز برمیشمارد و بابی هم در [[فضیلت]] [[قرآن]] و [[اهل]] آن و همچنین بابی در معنی تفسیر و [[تاویل]] گشوده است. تفسیر او از جمله [[تفاسیر]] مشهور و معتبری است که اقوال سَلَف را به دقت نقل می‌کند و به مسائل ادبی و ریزه‌کاری‌های آن عمیقانه میاندیشد و در آن بسط سخن می‌دهد.  
او در آغاز [[تفسیر]]، سخنان [[عالمان]] پیش از خود را نقل و ضمناً مصنفات معاصرانش را نیز برمیشمارد و بابی هم در [[فضیلت]] [[قرآن]] و [[اهل]] آن و همچنین بابی در معنی تفسیر و [[تأویل]] گشوده است. تفسیر او از جمله [[تفاسیر]] مشهور و معتبری است که اقوال سَلَف را به دقت نقل می‌کند و به مسائل ادبی و ریزه‌کاری‌های آن عمیقانه میاندیشد و در آن بسط سخن می‌دهد.  


[[ثعلبی]] در واژه‌شناسی و اشتقاق کلمات تبحّر خاصی دارد و همچنین در تفسیر [[آیات الاحکام]]، اقوال گوناگون را نقل می‌کند و در بیان [[فضائل اهل بیت]]{{عم}} و آیاتی که در [[فضائل]] آنان نازل شده [[حق]] مطلب را به خوبی ادا می‌کند و شاید به همین سبب بوده که مورد [[نکوهش]] عدّه‌ای از عالمان [[متعصب]] غیر شیعی قرار گرفته است تا جایی که در صدد تلخیص و پاکسازی تفسیر او برآمدند. گویند «[[تفسیر بغوی]]» که تلخیصی از تفسیر ثعلبی است [[شاهد]] این [[واقعیت]] است<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ج۲، ص۱۸۹.</ref>. ثعلبی در این اثر از [[نقل روایات]] [[اسرائیلیات]] هم خودداری ننموده و شماری از [[روایات]] [[خرافی]] و بی‌اساس را هم، به‌ویژه در [[قصص]] قرآن، در تفسیرش نقل کرده است.
[[ثعلبی]] در واژه‌شناسی و اشتقاق کلمات تبحّر خاصی دارد و همچنین در تفسیر [[آیات الاحکام]]، اقوال گوناگون را نقل می‌کند و در بیان [[فضائل اهل بیت]] {{عم}} و آیاتی که در [[فضائل]] آنان نازل شده [[حق]] مطلب را به خوبی ادا می‌کند و شاید به همین سبب بوده که مورد [[نکوهش]] عدّه‌ای از عالمان [[متعصب]] غیر شیعی قرار گرفته است تا جایی که در صدد تلخیص و پاکسازی تفسیر او برآمدند. گویند «[[تفسیر بغوی]]» که تلخیصی از تفسیر ثعلبی است [[شاهد]] این [[واقعیت]] است<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ج۲، ص۱۸۹.</ref>. ثعلبی در این اثر از [[نقل روایات]] [[اسرائیلیات]] هم خودداری ننموده و شماری از [[روایات]] [[خرافی]] و بی‌اساس را هم، به‌ویژه در [[قصص]] قرآن، در تفسیرش نقل کرده است.


عمده امتیاز این اثر به «تفصیل در آیات الاحکام» و «توجه به مسائل نحوی» و همچنین «نقل روایات فضائل اهل بیت{{عم}}» است. این تفسیر با همه اهمیتی که دارد، هنوز آن‌گونه که برازنده آن باشد چاپی تحقیقی و تصحیحی به صورت گروهی از آن انجام نگرفته است. آنچه که [[علی عاشور]] و نظیر ساعدی به عنوان تحقیق روی آن انجام داده‌اند با تصحیح و تحقیق مطلوب آن فاصله بسیاری دارد<ref>الکشف و البیان (تفسیر الثعلبی)، احمد بن محماد ثعلبی نیشابوری (-۴۲۷ق.)، تحقیق محمد بن عاشور و نظیر ساعدی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۳ق.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر الکشف و البیان (مقاله)|مقاله «تفسیر الکشف و البیان»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>
عمده امتیاز این اثر به «تفصیل در آیات الاحکام» و «توجه به مسائل نحوی» و همچنین «نقل روایات فضائل اهل بیت {{عم}}» است. این تفسیر با همه اهمیتی که دارد، هنوز آن‌گونه که برازنده آن باشد چاپی تحقیقی و تصحیحی به صورت گروهی از آن انجام نگرفته است. آنچه که [[علی عاشور]] و نظیر ساعدی به عنوان تحقیق روی آن انجام داده‌اند با تصحیح و تحقیق مطلوب آن فاصله بسیاری دارد<ref>الکشف و البیان (تفسیر الثعلبی)، احمد بن محماد ثعلبی نیشابوری (-۴۲۷ق.)، تحقیق محمد بن عاشور و نظیر ساعدی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۳ق.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر الکشف و البیان (مقاله)|مقاله «تفسیر الکشف و البیان»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>


== فهرست کتاب ==
== فهرست کتاب ==
خط ۶۵: خط ۶۷:
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
{{پدیدآورنده ساده
{{پدیدآورنده ساده
| پدیدآورنده کتاب = ثعلبی}}
| پدیدآورنده کتاب = ابواسحاق ثعلبی
| فضای نام = پدیدآورنده}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۸

الکشف و البیان فی تفسیر القرآن
زبانعربی
نویسندهثعلبی
ناشرانتشارات دار احیاء التراث العربی
محل نشربیروت، لبنان
سال نشر۱۴۲۲ ق، ۱۳۸۱ ش
تعداد جلد۱۰
فهرست جلدهاجلد اول، جلد دوم، جلد سوم، جلد چهارم، جلد پنجم، جلد ششم، جلد هفتم، جلد هشتم، جلد نهم، جلد دهم

الکشف و البیان فی تفسیر القرآن کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویلات آیات قرآن می‌‏باشد. این کتاب اثر احمد بن محمد ثعلبى نيشابورى مشهور به ثعلبی است و انتشارات دار احیاء التراث العربی انتشار آن را به عهده داشته‌ است.[۱]

دربارهٔ کتاب

«الکشف و البیان فی تفسیر القرآن» معروف به «تفسیر ثعلبی» به زبان عربی، از ابواسحاق احمد بن محمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری اهل سنت و جماعت است که فقیه، محدّث، ادیب، واعظ، حافظ قرآن و مفسری بزرگ به شمار می‌رود. تفسیر او به عنوان «تفسیر کبیر» هم موصوف بوده و بر بسیاری از تفاسیر مقدم داشته می‌شده است.

تاریخ تولّد او معلوم نیست اما تاریخ وفاتش را سال ۴۲۷ ق ذکر کرده‌اند[۲]. ثعلبی از عالمان بزرگ زمان خویش بوده و فردی پرهیزکار شناخته میشده است. آثاری از او برجای مانده که برخی از آنها عبارتند از: «عرائس المجالس فی قصص الانبیاء» و تفسیر بزرگ او به نام «الکشف و البیان فی تفسیر القرآن» است. او به «کثیر الحدیث» بودن مشهور و در کتابش غرائب فراوان دیده می‌شود و نیز به وجوه الاعراب و القراءات آگاه بوده است[۳].

ثعلبی مورد اعتماد محدّثان بوده و نزد اساتید بزرگی شاگردی نموده است. سخت کوشی او از همان آغاز تحصیل، زبانزد معاصرانش بوده. وی بیشتر اوقات خود را به‌ویژه در شب‌ها به مطالعه میگذراند و از خواب خود میکاست و به دنبال حق و کشف حقیقت بود. او خود گوید: به درخواست حقیقت به نوشتن تفسیر قرآن پرداختم و تفسیری جامع و منسجم را از مطالعه بیش از صد کتاب و مجموعه حدیثی معتبر استخراج نموده و سامان دادم[۴].

ثعلبی در مقدمه تفسیرش، منهج و هدف تفسیری خود را به وضوح بیان داشته و فرقه‌های گوناگون مفسران را با بیان شیوه تفسیری‌شان یادآور شده است.

در مقدمه عالمانه‌اش چهارده عنوان را مورد بحث قرار داده که عبارتند از:

  1. البسائط و المقدمات،
  2. العدد و الترتیلات،
  3. القصص و الروایات،
  4. الوجوه و القراءات،
  5. العلل و الاحتجاجات،
  6. اللعربیه و اللّغات،
  7. الإعراب و الموازنات،
  8. التفسیر و التأویلات،
  9. المعانی و الجهات،
  10. الغوامض و المشکلات،
  11. الاحکام و الفقهیات،
  12. الحکم و الاشارات،
  13. الفضائل و الکرامات،
  14. الاخبار و المتعلقات.

او در آغاز تفسیر، سخنان عالمان پیش از خود را نقل و ضمناً مصنفات معاصرانش را نیز برمیشمارد و بابی هم در فضیلت قرآن و اهل آن و همچنین بابی در معنی تفسیر و تأویل گشوده است. تفسیر او از جمله تفاسیر مشهور و معتبری است که اقوال سَلَف را به دقت نقل می‌کند و به مسائل ادبی و ریزه‌کاری‌های آن عمیقانه میاندیشد و در آن بسط سخن می‌دهد.

ثعلبی در واژه‌شناسی و اشتقاق کلمات تبحّر خاصی دارد و همچنین در تفسیر آیات الاحکام، اقوال گوناگون را نقل می‌کند و در بیان فضائل اهل بیت (ع) و آیاتی که در فضائل آنان نازل شده حق مطلب را به خوبی ادا می‌کند و شاید به همین سبب بوده که مورد نکوهش عدّه‌ای از عالمان متعصب غیر شیعی قرار گرفته است تا جایی که در صدد تلخیص و پاکسازی تفسیر او برآمدند. گویند «تفسیر بغوی» که تلخیصی از تفسیر ثعلبی است شاهد این واقعیت است[۵]. ثعلبی در این اثر از نقل روایات اسرائیلیات هم خودداری ننموده و شماری از روایات خرافی و بی‌اساس را هم، به‌ویژه در قصص قرآن، در تفسیرش نقل کرده است.

عمده امتیاز این اثر به «تفصیل در آیات الاحکام» و «توجه به مسائل نحوی» و همچنین «نقل روایات فضائل اهل بیت (ع)» است. این تفسیر با همه اهمیتی که دارد، هنوز آن‌گونه که برازنده آن باشد چاپی تحقیقی و تصحیحی به صورت گروهی از آن انجام نگرفته است. آنچه که علی عاشور و نظیر ساعدی به عنوان تحقیق روی آن انجام داده‌اند با تصحیح و تحقیق مطلوب آن فاصله بسیاری دارد[۶][۷]

فهرست کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

ثعلبی
ابواسحاق احمد بن محمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری مشهور به «ثعلبی»، از مشاهير قرّاء، فقیه، محدث، شاعر، مفسر شافعی مذهب قرن پنجم هجرى (متوفای ۴۲۷ ق)، تحصیلات دینی خود را در محضر اساتیدی همچون: ابن فنجویه، ابومحمد مَخلَدی، ابوالحسین خَفّاف، ابوزکریا حربی و ابوالحسن همدانی به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «قصص الأنبياء المسمی عرائس المجالس»، «ربیع المذکورین» و «الکشف و البیان فی تفسیر القرآن» برخی از این آثار است[۸]

پانویس

  1. کتابخانه مدرسه فقاهت
  2. الاعلام، ج۱، ص۲۱۲.
  3. معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۰.
  4. مقدمه تفسیر ثعلبی.
  5. معرفت، تفسیر و مفسران، ج۲، ص۱۸۹.
  6. الکشف و البیان (تفسیر الثعلبی)، احمد بن محماد ثعلبی نیشابوری (-۴۲۷ق.)، تحقیق محمد بن عاشور و نظیر ساعدی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۳ق.
  7. کوشا، محمد علی، مقاله «تفسیر الکشف و البیان»، دانشنامه معاصر قرآن کریم.
  8. دانشنامه جهان اسلامی

دریافت متن