محمد بن ابراهیم علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «==نام و نسب== نسب او با چهار واسطه به امام حسن مجتبی{{ع}} می‌رسد، او فرزند ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب{{ع}} می‌باشد.<ref>نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص...» ایجاد کرد) |
|||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==نام و نسب== | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | |||
| عنوان مدخل = محمد بن ابراهیم علوی | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== نام و نسب == | |||
محمد بن ابراهیم علوی - معروف به [[ابن‌طباطبا]] - از [[نوادگان]] [[حسن مثنی]] است. او فرزند [[ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب]] {{ع}} است.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۵۰۷.</ref> بنابر این، نسبش با چهار واسطه به [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} می‌رسد. | |||
محمد بن ابراهیم از [[امیران]] [[هاشمی]] و از [[ائمه زیدیه]] مقیم [[مدینه]] است. وی در سال ۱۹۹ همراه [[ابوالسرایا]]، [[سری بن منصور]] در [[کوفه]] بر [[عباسیان]] خروج کرد و کوفه را به [[تصرف]] درآورد و لشکری که از [[بغداد]] به [[جنگ]] او گسیل شده بود را بشکست، اما ناگهان به [[بیماری]] [[سختی]] گرفتار شد و پس از نزدیک دو ماه درگذشت و گفته‌اند [[مسموم]] گردید<ref>خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۵، ص ۲۹۴.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱]] ص۱۹۲.</ref> | |||
== قیام ابن‌طباطبا == | |||
{{اصلی|قیام محمد بن ابراهیم}} | |||
گروهی از مردم [[عرب]] و [[علویان]] که از [[تمایلات]] [[ایرانی]] [[مأمون]] و [[کارگزاران]] ایرانی‌اش ناراضی بودند، به محمد بن ابراهیم پیوستند. وی [[دعوت]] را با [[شعار]] {{عربی|الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{صل}}}} و عمل به [[کتاب و سنت]] در [[کوفه]] آغاز کرد و [[رهبری]] نظامی [[شورشیان]] را به [[سری بن منصور شیبانی]]، مشهور به ابوالسرایا<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۵.</ref> که سابقاً از طرفداران مأمون بود، سپرد<ref>الکامل، ج۶، ص۳۰۲.</ref>. ابوالسرایا به سال ۱۹۹ ق در کوفه خروج کرد و بر [[یمن]] و [[بصره]] نیز دست یافت<ref>زین الاخبار، ص۱۷۱.</ref>.<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۷.</ref>.<ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۶۸.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:IM009737.jpg|22px]] [[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|'''تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه''']] | |||
# [[پرونده:1100834.jpg|22px]] [[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|'''نهضت‌های پس از عاشورا''']] | |||
# [[پرونده:1100748.jpg|22px]] [[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اعلام]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۸
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
نام و نسب
محمد بن ابراهیم علوی - معروف به ابن‌طباطبا - از نوادگان حسن مثنی است. او فرزند ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب (ع) است.[۱] بنابر این، نسبش با چهار واسطه به امام حسن مجتبی (ع) می‌رسد.
محمد بن ابراهیم از امیران هاشمی و از ائمه زیدیه مقیم مدینه است. وی در سال ۱۹۹ همراه ابوالسرایا، سری بن منصور در کوفه بر عباسیان خروج کرد و کوفه را به تصرف درآورد و لشکری که از بغداد به جنگ او گسیل شده بود را بشکست، اما ناگهان به بیماری سختی گرفتار شد و پس از نزدیک دو ماه درگذشت و گفته‌اند مسموم گردید[۲].[۳]
قیام ابن‌طباطبا
گروهی از مردم عرب و علویان که از تمایلات ایرانی مأمون و کارگزاران ایرانی‌اش ناراضی بودند، به محمد بن ابراهیم پیوستند. وی دعوت را با شعار الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) و عمل به کتاب و سنت در کوفه آغاز کرد و رهبری نظامی شورشیان را به سری بن منصور شیبانی، مشهور به ابوالسرایا[۴] که سابقاً از طرفداران مأمون بود، سپرد[۵]. ابوالسرایا به سال ۱۹۹ ق در کوفه خروج کرد و بر یمن و بصره نیز دست یافت[۶].[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص ۵۰۷.
- ↑ خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۵، ص ۲۹۴.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ ص۱۹۲.
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۵.
- ↑ الکامل، ج۶، ص۳۰۲.
- ↑ زین الاخبار، ص۱۷۱.
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۷.
- ↑ خضری، سید احمد رضا، تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه ص ۶۸.