ابوامیه شعبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'توضیح تصویر = تصویر نمادین دمشق' به 'توضیح تصویر = تصویر کهنی از شهر دمشق')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوامیه شعبانی در تراجم و رجال]] - [[ابوامیه شعبانی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = ابوامیه شعبانی | مداخل مرتبط = [[ابوامیه شعبانی در تراجم و رجال]] - [[ابوامیه شعبانی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = ابوامیه شعبانی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر نمادین دمشق.jpg   
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر کهنی از شهر دمشق
| نام کامل = ابوامیه شعبانی 
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل =
| از قبیله = [[قیس]]     
| از تیره = [[بنی‌شعبان]]     
| پدر =       
| مادر =     
| همسر =     
| پسر = [[محمد بن ابوامیه شعبانی]]         
| دختر = 
| خواهر = 
| برادر =
| خویشاوندان = 
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = [[دمشق]]
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =   
| محل شهادت = 
| طول عمر =   
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب =   
| از طبقه =
| در جنگ =
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها = 
| علت شهرت =
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
وی به [[شعبان]] قبیله‌ای از [[قیس]] منسوب است<ref>سمعانی، ج۳، ص۴۳۰.</ref>. همچنین وی دمشقی و نام او به [[روایت]] فرزندش [[محمد]]، یُحمِد<ref>بخاری، ج۸، ص۴۲۶؛ ابن عساکر، ج۵۶، ص۲۳۷ و ج۶۴، ص۴۳-۳۹.</ref> بود، ولی برخی نام وی را [[عبدالله بن اخامر]]<ref>مزی، ج۲۳، ص۵۴.</ref> دانسته‌اند. به گفته [[عبدالملک بن یسار]]، وی [[جاهلیت]] را [[درک]] کرده<ref>طبرانی، معجم، ج۹، ص۱۰۹؛ ابن ابی حاتم ج۱، ص۲۸۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۸.</ref> و [[ابن حبان]] او را از ثقات [[تابعین]] شمرده است<ref>ابن حبان، ج۵، ص۵۵۸.</ref>. شرح حال وی در قسم سوم الاصابه نیز، بیانگر [[صحابی]] نبودن وی است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴.</ref>.
وی به [[بنی‌شعبان]] قبیله‌ای از [[قیس]] منسوب است<ref>سمعانی، ج۳، ص۴۳۰.</ref>. همچنین وی دمشقی و نام او به [[روایت]] فرزندش [[محمد]]، یُحمِد<ref>بخاری، ج۸، ص۴۲۶؛ ابن عساکر، ج۵۶، ص۲۳۷ و ج۶۴، ص۴۳-۳۹.</ref> بود، ولی برخی نام وی را [[عبدالله بن اخامر]]<ref>مزی، ج۲۳، ص۵۴.</ref> دانسته‌اند. به گفته [[عبدالملک بن یسار]]، وی [[جاهلیت]] را [[درک]] کرده<ref>طبرانی، معجم، ج۹، ص۱۰۹؛ ابن ابی‌حاتم ج۱، ص۲۸۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۸.</ref> و [[ابن حبان]] او را از ثقات [[تابعین]] شمرده است<ref>ابن حبان، ج۵، ص۵۵۸.</ref>. شرح حال وی در قسم سوم الاصابه نیز، بیانگر [[صحابی]] نبودن وی است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴.</ref>.


ابوامیه، از ابوثعلبه خُشنی، [[سعد بن معاذ]] و [[کعب الاحبار]] روایت کرده است. او از خشنی درباره [[آیه]] {{متن قرآن|عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ}}<ref>"ای مؤمنان! خویش را دریابید! چون رهیاب شده باشید آن کس که گمراه است به شما زیان نمی‌رساند" سوره مائده، آیه ۱۰۵.</ref>. پرسید. خشنی در توضیح آیه، روایتی از [[رسول خدا]] {{صل}} بیان کرد که باید [[انسان]] به خود پردازد و [[مردم]] را رها کرده، صبری پیشه کند که مانند [[آتش]] سرخ در دست است<ref>طبرانی، مسند، ج۱، ص۴۲۹.</ref>؛ به این معنا که [[گمراهان]] نمی‌توانند به انسان یا [[جامعه]] خودساخته آسیبی وارد کنند<ref>برای آگاهی بیشتر از تفسیر این آیه و روایت و سازگاری آن با مسئولیت‌های اجتماعی مانند امر به معروف و نهی از منکر ر. ک: طباطبایی، ج۶، ص۱۷۸-۱۶۲.</ref>.
ابوامیه، از ابوثعلبه خُشنی، [[سعد بن معاذ]] و [[کعب الاحبار]] روایت کرده است. او از خشنی درباره [[آیه]] {{متن قرآن|عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ}}<ref>«ای مؤمنان! خویش را دریابید! چون رهیاب شده باشید آن کس که گمراه است به شما زیان نمی‌رساند» سوره مائده، آیه ۱۰۵.</ref>. پرسید. خشنی در توضیح آیه، روایتی از [[رسول خدا]] {{صل}} بیان کرد که باید [[انسان]] به خود پردازد و [[مردم]] را رها کرده، صبری پیشه کند که مانند [[آتش]] سرخ در دست است<ref>طبرانی، مسند، ج۱، ص۴۲۹.</ref>؛ به این معنا که [[گمراهان]] نمی‌توانند به انسان یا [[جامعه]] خودساخته آسیبی وارد کنند<ref>برای آگاهی بیشتر از تفسیر این آیه و روایت و سازگاری آن با مسئولیت‌های اجتماعی مانند امر به معروف و نهی از منکر ر. ک: طباطبایی، ج۶، ص۱۷۸-۱۶۲.</ref>.


ابوامیه از [[معاذ بن جبل]] روایت کرده که رسول خدا {{صل}} سی سال اول را، دوره [[نبوت]] و [[خلافت]] و سی سال بعدی را دوره خلافت و [[پادشاهی]] اعلام کرد و فرمود: "پس از آن خبری نیست"<ref>طبرانی، معجم، ج۹، ص۱۰۹.</ref>. او در [[مکه]] [[سفیان]] ثوری را دید که مردی از وی درباره [[فضیلت]] [[نماز]] در [[شهر]] مکه و [[مساجد]] [[مدینه]]، [[بیت المقدس]] و [[دمشق]] می‌پرسید<ref>ابن عساکر، ج۱۲، ص۸۵.</ref>. بنا بر صحت این روایت، وی تا [[زمان]] [[ولید بن عبدالملک]] می‌زیسته است؛ زیرا [[مسجد دمشق]] در زمان ولید ساخته شد.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوامیه شعبانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۳۰.</ref>
ابوامیه از [[معاذ بن جبل]] روایت کرده که رسول خدا {{صل}} سی سال اول را، دوره [[نبوت]] و [[خلافت]] و سی سال بعدی را دوره خلافت و [[پادشاهی]] اعلام کرد و فرمود: «پس از آن خبری نیست»<ref>طبرانی، معجم، ج۹، ص۱۰۹.</ref>. او در [[مکه]] [[سفیان]] ثوری را دید که مردی از وی درباره [[فضیلت]] [[نماز]] در [[شهر]] مکه و [[مساجد]] [[مدینه]]، [[بیت المقدس]] و [[دمشق]] می‌پرسید<ref>ابن عساکر، ج۱۲، ص۸۵.</ref>. بنا بر صحت این روایت، وی تا [[زمان]] [[ولید بن عبدالملک]] می‌زیسته است؛ زیرا [[مسجد دمشق]] در زمان ولید ساخته شد.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوامیه شعبانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۳۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۷: خط ۶۵:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:قیس]]
[[رده:بنی‌شعبان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۴

ابوامیه شعبانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوامیه شعبانی در تراجم و رجال - ابوامیه شعبانی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد
ابوامیه شعبانی
تصویر کهنی از شهر دمشق
نام کاملابوامیه شعبانی
جنسیتمرد
از قبیلهقیس
از تیرهبنی‌شعبان
پسرمحمد بن ابوامیه شعبانی
محل زندگیدمشق

مقدمه

وی به بنی‌شعبان قبیله‌ای از قیس منسوب است[۱]. همچنین وی دمشقی و نام او به روایت فرزندش محمد، یُحمِد[۲] بود، ولی برخی نام وی را عبدالله بن اخامر[۳] دانسته‌اند. به گفته عبدالملک بن یسار، وی جاهلیت را درک کرده[۴] و ابن حبان او را از ثقات تابعین شمرده است[۵]. شرح حال وی در قسم سوم الاصابه نیز، بیانگر صحابی نبودن وی است[۶].

ابوامیه، از ابوثعلبه خُشنی، سعد بن معاذ و کعب الاحبار روایت کرده است. او از خشنی درباره آیه عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ[۷]. پرسید. خشنی در توضیح آیه، روایتی از رسول خدا (ص) بیان کرد که باید انسان به خود پردازد و مردم را رها کرده، صبری پیشه کند که مانند آتش سرخ در دست است[۸]؛ به این معنا که گمراهان نمی‌توانند به انسان یا جامعه خودساخته آسیبی وارد کنند[۹].

ابوامیه از معاذ بن جبل روایت کرده که رسول خدا (ص) سی سال اول را، دوره نبوت و خلافت و سی سال بعدی را دوره خلافت و پادشاهی اعلام کرد و فرمود: «پس از آن خبری نیست»[۱۰]. او در مکه سفیان ثوری را دید که مردی از وی درباره فضیلت نماز در شهر مکه و مساجد مدینه، بیت المقدس و دمشق می‌پرسید[۱۱]. بنا بر صحت این روایت، وی تا زمان ولید بن عبدالملک می‌زیسته است؛ زیرا مسجد دمشق در زمان ولید ساخته شد.[۱۲]

منابع

  1. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوامیه شعبانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

  1. ↑ سمعانی، ج۳، ص۴۳۰.
  2. ↑ بخاری، ج۸، ص۴۲۶؛ ابن عساکر، ج۵۶، ص۲۳۷ و ج۶۴، ص۴۳-۳۹.
  3. ↑ مزی، ج۲۳، ص۵۴.
  4. ↑ طبرانی، معجم، ج۹، ص۱۰۹؛ ابن ابی‌حاتم ج۱، ص۲۸۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۸.
  5. ↑ ابن حبان، ج۵، ص۵۵۸.
  6. ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۴.
  7. ↑ «ای مؤمنان! خویش را دریابید! چون رهیاب شده باشید آن کس که گمراه است به شما زیان نمی‌رساند» سوره مائده، آیه ۱۰۵.
  8. ↑ طبرانی، مسند، ج۱، ص۴۲۹.
  9. ↑ برای آگاهی بیشتر از تفسیر این آیه و روایت و سازگاری آن با مسئولیت‌های اجتماعی مانند امر به معروف و نهی از منکر ر. ک: طباطبایی، ج۶، ص۱۷۸-۱۶۲.
  10. ↑ طبرانی، معجم، ج۹، ص۱۰۹.
  11. ↑ ابن عساکر، ج۱۲، ص۸۵.
  12. ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوامیه شعبانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۳۰.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=ابوامیه_شعبانی&oldid=1246795»