عمرو بن ضبیعه تمیمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۶

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى عَمْرِو بْنِ ضُبَيْعَةَ اَلضُّبَعِيِّ»^[۱]؛

عمرو بن ضبیعة بن قیس بن ثعلبه ضبعی تیمی از اصحاب امام حسین (ع)^[۲] و از شهیدان کربلاست^[۳]. مامقانی بدون ذکر هیچ دلیلی می‌‌نویسد: نوشته‌اند که او رسول خدا (ص) را نیز درک کرده است^[۴].

عمرو، سوارکار ماهری بود و در جنگ‌ها و غزوات به شجاعت و دلاوری شهرت داشت. وی به همراه سپاه ابن سعد از کوفه خارج شد و به کربلا آمد، ولی سرانجام به خود آمد و همراه شماری دیگر از لشکریان عمر بن سعد به کاروان امام حسین (ع) پیوست.

علت پیوستن او به امام آن بود که دید سپاه کوفه نه شرایط امام را می‌‌پذیرد و نه اجازه می‌‌دهند که آنان به وطن خود بازگردند. از این رو از سپاه عمرسعد، فاصله گرفت و خود را به امام حسین رساند (ع) در روز عاشورا با جمع زیادی از یاران امام (ع) در حمله نخست به شهادت رسید^[۵].

در فضیلت او همین بس که در زیارت ناحیه بر او سلام و درود فرستاده شده است.^[۶]

منابع

ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین

پانویس

↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
↑ رجال طوسی، ص۷۷.
↑ تسمیة من قتل، ش۴۲.
↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۲.
↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۲ و نیز ر. ک: قاموس الرجال، ج۸، ص۱۱۰؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، و در مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳، نام پدر او را مشیعة آورده است «عمرو بن مشیعة» و احتمال دارد اشتباه از نساخ باشد و صحیح آن «ضبیعه» است، چنانچه در زیارت ناحیه هم ضبیعه آمده است.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۳۱.

[1] زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۷۲.

[2] رجال طوسی، ص۷۷.

[3] تسمیة من قتل، ش۴۲.

[4] تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۲.

[5] تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۲ و نیز ر. ک: قاموس الرجال، ج۸، ص۱۱۰؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، و در مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳، نام پدر او را مشیعة آورده است «عمرو بن مشیعة» و احتمال دارد اشتباه از نساخ باشد و صحیح آن «ضبیعه» است، چنانچه در زیارت ناحیه هم ضبیعه آمده است.

[6] ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۳۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 عمرو، سوارکار ماهری بود و در [[جنگ‌ها]] و [[غزوات]] به [[شجاعت]] و [[دلاوری]] [[شهرت]] داشت. وی به همراه [[سپاه ابن سعد]] از [[کوفه]] خارج شد و به [[کربلا]] آمد، ولی سرانجام به خود آمد و همراه شماری دیگر از [[لشکریان]] [[عمر بن سعد]] به [[کاروان امام حسین]] {{ع}} پیوست.
-علت [[پیوستن]] او به [[امام]] آن بود که دید [[سپاه کوفه]] نه [[شرایط امام]] را می‌‌پذیرد و نه اجازه می‌‌دهند که آنان به [[وطن]] خود بازگردند. از این رو از [[سپاه]] عمرسعد، فاصله گرفت و خود را به [[امام حسین]] رساند {{ع}} در [[روز عاشورا]] با جمع زیادی از [[یاران امام]] {{ع}} در [[حمله نخست]] به [[شهادت]] رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۲ و نیز ر. ک: قاموس الرجال، ج۸، ص۱۱۰؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، و در مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۱۳، نام پدر او را مشیعة آورده است «عمرو بن مشیعة» و احتمال دارد اشتباه از نساخ باشد و صحیح آن «ضبیعه» است، چنانچه در زیارت ناحیه هم ضبیعه آمده است.</ref>.
+علت پیوستن او به [[امام]] آن بود که دید [[سپاه کوفه]] نه [[شرایط امام]] را می‌‌پذیرد و نه اجازه می‌‌دهند که آنان به [[وطن]] خود بازگردند. از این رو از [[سپاه]] عمرسعد، فاصله گرفت و خود را به [[امام حسین]] رساند {{ع}} در [[روز عاشورا]] با جمع زیادی از [[یاران امام]] {{ع}} در [[حمله نخست]] به [[شهادت]] رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۳۳۲ و نیز ر. ک: قاموس الرجال، ج۸، ص۱۱۰؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، و در مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳، نام پدر او را مشیعة آورده است «عمرو بن مشیعة» و احتمال دارد اشتباه از نساخ باشد و صحیح آن «ضبیعه» است، چنانچه در زیارت ناحیه هم ضبیعه آمده است.</ref>.
 در [[فضیلت]] او همین بس که در [[زیارت]] ناحیه بر او [[سلام]] و [[درود]] فرستاده شده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۵۳۱.</ref>