قافله حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = امام حسین
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[قافله حسینی در حدیث]] - [[قافله حسینی در تاریخ اسلامی]] - [[قافله حسینی در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = امام حسین (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
'''قافله حسینی''' کاروانی که از مبدأ [[عزّت]] و [[آزادگی]] حرکت کرد و در مقصد [[شهادت]] بار افکند.  
 
'''[[قافله حسینی]]''' کاروانی که از مبدأ [[عزّت]] و [[آزادگی]] حرکت کرد و در مقصد [[شهادت]] بار افکند.
 
== مقدمه ==
== مقدمه ==
قافلۀ [[حسینی]] روز ۲۸ [[رجب]] از [[مدینه]] بیرون آمد و سوّم [[شعبان]] به [[مکّه]] رسید. افراد کاروان عبارت بودند از [[سید الشهدا]] {{ع}}، [[فرزندان]]، [[برادران]]، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از [[مکّه]] به سوی [[عراق]] حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از [[پیروان]] او از [[مردم]] [[حجاز]]، [[کوفه]] و [[بصره]] که در ایّام اقامت وی در [[مکّه]] به او پیوسته بودند. [[حضرت]] مقدار ده [[دینار]] و یک شتر در [[اختیار]] همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.</ref>. این کاروان، دوّم [[محرّم]] در [[کربلا]] فرود آمد. پس از [[عاشورا]]، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و [[دل]] سوخته و [[شهید]] داده شد که بصورت [[اسیر]]، به [[کوفه]] وارد شدند. مردانشان همه [[شهید]] شده بودند و [[امام سجاد]] {{ع}} هم [[بیمار]] بود و قافله سالار، [[حضرت زینب]] {{ع}} بود. در [[کوفه]] برخی از [[زنان]]، به بستگان خود که ساکن [[کوفه]] بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن [[راه]] طولانی و دشوار [[کوفه]] تا [[شام]] و [[شام]] تا [[مدینه]]، با باری از [[غم]] و [[اندوه]] به [[مدینه]] برگشت و [[بشیر]]، خبر بازگشت قافلۀ [[اهل بیت]] {{عم}} را به [[مردم]] خبر داد و [[مدینه]] یکپارچه [[غرق]] شیون و عزا شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۷۹.</ref>.
قافلۀ [[حسینی]] [[روز]] ۲۸ [[رجب]] از [[مدینه]] بیرون آمد و سوّم [[شعبان]] به [[مکّه]] رسید. افراد کاروان عبارت بودند از [[سید الشهدا]]{{ع}}، [[فرزندان]]، [[برادران]]، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از مکّه به سوی [[عراق]] حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از [[پیروان]] او از [[مردم]] [[حجاز]]، [[کوفه]] و [[بصره]] که در ایّام اقامت وی در مکّه به او پیوسته بودند. حضرت مقدار ده دینار و یک شتر در [[اختیار]] همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.</ref>. این کاروان، دوّم [[محرّم]] در [[کربلا]] فرود آمد. پس از [[عاشورا]]، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و [[دل]] سوخته و [[شهید]] داده شد که به‌صورت [[اسیر]]، به کوفه وارد شدند. مردانشان همه شهید شده بودند و [[امام سجاد]]{{ع}} هم [[بیمار]] بود و قافله سالار، [[حضرت زینب]]{{ع}} بود. در کوفه برخی از [[زنان]]، به بستگان خود که ساکن کوفه بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن راه طولانی و دشوار کوفه تا [[شام]] و شام تا مدینه، با باری از [[غم]] و [[اندوه]] به مدینه برگشت و [[بشیر]]، خبر بازگشت قافلۀ [[اهل بیت]]{{عم}} را به مردم خبر داد و مدینه یکپارچه غرق شیون و [[عزا]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۷۹.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۷: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:قافله حسینی]]
[[رده:امام حسین]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۴

قافله حسینی کاروانی که از مبدأ عزّت و آزادگی حرکت کرد و در مقصد شهادت بار افکند.

مقدمه

قافلۀ حسینی روز ۲۸ رجب از مدینه بیرون آمد و سوّم شعبان به مکّه رسید. افراد کاروان عبارت بودند از سید الشهدا(ع)، فرزندان، برادران، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از مکّه به سوی عراق حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از پیروان او از مردم حجاز، کوفه و بصره که در ایّام اقامت وی در مکّه به او پیوسته بودند. حضرت مقدار ده دینار و یک شتر در اختیار همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند[۱]. این کاروان، دوّم محرّم در کربلا فرود آمد. پس از عاشورا، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و دل سوخته و شهید داده شد که به‌صورت اسیر، به کوفه وارد شدند. مردانشان همه شهید شده بودند و امام سجاد(ع) هم بیمار بود و قافله سالار، حضرت زینب(ع) بود. در کوفه برخی از زنان، به بستگان خود که ساکن کوفه بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن راه طولانی و دشوار کوفه تا شام و شام تا مدینه، با باری از غم و اندوه به مدینه برگشت و بشیر، خبر بازگشت قافلۀ اهل بیت(ع) را به مردم خبر داد و مدینه یکپارچه غرق شیون و عزا شد[۲].

منابع

پانویس

  1. مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۷۹.