هدایت امام در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = هدایت امام | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = هدایت امام | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[هدایت امام در حدیث]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[مقام رسالت]]، | [[مقام رسالت]]، مقام [[انذار]] و [[تبشیر]] [[امت]] است و [[امامت]]، مقام هدایت ایصالی امت است. به عبارت دیگر، هدایت ارشادی و [[تبلیغ دین]] با مقام رسالت است و بعد از [[رسول خدا]] {{صل}}، حضرات [[ائمه معصومین]] {{عم}} و نیز علمای امت می‌باید این [[وظیفه]] را انجام دهند. چنان که [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: | ||
#{{متن حدیث|إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ ذَاكَ أَنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُورِثُوا دِرْهَماً وَ لَا دِينَاراً وَ إِنَّمَا أَوْرَثُوا أَحَادِيثَ مِنْ أَحَادِيثِهِمْ فَمَنْ أَخَذَ بِشَيْءٍ مِنْهَا فَقَدْ أَخَذَ حَظّاً وَافِراً فَانْظُرُوا عِلْمَكُمْ هَذَا عَمَّنْ تَأْخُذُونَهُ فَإِنَّ فِينَا أَهْلَ الْبَيْتِ فِي كُلِّ خَلَفٍ عُدُولًا يَنْفُونَ عَنْهُ تَحْرِيفَ الْغَالِينَ وَ انْتِحَالَ الْمُبْطِلِينَ وَ تَأْوِيلَ الْجَاهِلِينَ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۳۲.</ref>. هدایت ایصالی و [[ولایت]] بر امت در [[هدایت]] به | #{{متن حدیث|إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ ذَاكَ أَنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُورِثُوا دِرْهَماً وَ لَا دِينَاراً وَ إِنَّمَا أَوْرَثُوا أَحَادِيثَ مِنْ أَحَادِيثِهِمْ فَمَنْ أَخَذَ بِشَيْءٍ مِنْهَا فَقَدْ أَخَذَ حَظّاً وَافِراً فَانْظُرُوا عِلْمَكُمْ هَذَا عَمَّنْ تَأْخُذُونَهُ فَإِنَّ فِينَا أَهْلَ الْبَيْتِ فِي كُلِّ خَلَفٍ عُدُولًا يَنْفُونَ عَنْهُ تَحْرِيفَ الْغَالِينَ وَ انْتِحَالَ الْمُبْطِلِينَ وَ تَأْوِيلَ الْجَاهِلِينَ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۳۲.</ref>. هدایت ایصالی و [[ولایت]] بر امت در [[هدایت]] به عالم امر، تا [[قیامت]] باقی است. این هدایت در [[زمان]] [[حیات رسول خدا]] {{صل}} بر عهده آن حضرت و بعد از ایشان، وظیفه [[اوصیاء]] [[پیامبر]] {{صل}} است. این [[مقام امام]]، [[غیبت]] و حضور ندارد و اشراف [[مقام امامت]] بر [[قلوب]] عباد مستعد، آنان را تا مراتب عالی [[کمالات]] [[توحیدی]] هدایت کرده و تحت [[عنایت]] خویش می‌گیرد. | ||
#{{متن حدیث|عن محمد بن مروان عن نجم قال سمعت ابا جعفر {{عم}} یقول: {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}<ref>«و کافران می‌گویند: چرا نشانه‌ای از پروردگارش بر او فرو فرستاده نشده است؟ تو، تنها بیم‌دهنده‌ای و هر گروهی رهنمونی دارد» سوره رعد، آیه ۷.</ref> قَالَ: الْمُنْذِرُ رَسُولُ اللَّهِ! وَ الْهَادِي عَلِيٌ وَلِيُّ اللَّهِ}}<ref>تفسیر القمی (ط. دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.)، ج۱، ص۳۶۰.</ref>. | #{{متن حدیث|عن محمد بن مروان عن نجم قال سمعت ابا جعفر {{عم}} یقول: {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}<ref>«و کافران می‌گویند: چرا نشانه‌ای از پروردگارش بر او فرو فرستاده نشده است؟ تو، تنها بیم‌دهنده‌ای و هر گروهی رهنمونی دارد» سوره رعد، آیه ۷.</ref> قَالَ: الْمُنْذِرُ رَسُولُ اللَّهِ! وَ الْهَادِي عَلِيٌ وَلِيُّ اللَّهِ}}<ref>تفسیر القمی (ط. دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.)، ج۱، ص۳۶۰.</ref>. | ||
#{{متن حدیث|عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَطَا قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} يَقُولُ: فِي هَذِهِ الْآيَةِ {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} الْمُنْذِرُ وَ بِعَلِيٍّ يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ}}<ref>بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد {{صل}}، ج۱، ص۳۰.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، | #{{متن حدیث|عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَطَا قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} يَقُولُ: فِي هَذِهِ الْآيَةِ {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} الْمُنْذِرُ وَ بِعَلِيٍّ يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ}}<ref>بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد {{صل}}، ج۱، ص۳۰.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]]، ص ۲۸۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:هدایت امام]] | [[رده:هدایت]] | ||
[[رده:امام]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث هدایت امام است. هدایت امام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: هدایت امام در حدیث - پرسش مرتبط نداردمقدمه
مقام رسالت، مقام انذار و تبشیر امت است و امامت، مقام هدایت ایصالی امت است. به عبارت دیگر، هدایت ارشادی و تبلیغ دین با مقام رسالت است و بعد از رسول خدا (ص)، حضرات ائمه معصومین (ع) و نیز علمای امت می‌باید این وظیفه را انجام دهند. چنان که امام صادق (ع) فرمودند:
- «إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ ذَاكَ أَنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُورِثُوا دِرْهَماً وَ لَا دِينَاراً وَ إِنَّمَا أَوْرَثُوا أَحَادِيثَ مِنْ أَحَادِيثِهِمْ فَمَنْ أَخَذَ بِشَيْءٍ مِنْهَا فَقَدْ أَخَذَ حَظّاً وَافِراً فَانْظُرُوا عِلْمَكُمْ هَذَا عَمَّنْ تَأْخُذُونَهُ فَإِنَّ فِينَا أَهْلَ الْبَيْتِ فِي كُلِّ خَلَفٍ عُدُولًا يَنْفُونَ عَنْهُ تَحْرِيفَ الْغَالِينَ وَ انْتِحَالَ الْمُبْطِلِينَ وَ تَأْوِيلَ الْجَاهِلِينَ»[۱]. هدایت ایصالی و ولایت بر امت در هدایت به عالم امر، تا قیامت باقی است. این هدایت در زمان حیات رسول خدا (ص) بر عهده آن حضرت و بعد از ایشان، وظیفه اوصیاء پیامبر (ص) است. این مقام امام، غیبت و حضور ندارد و اشراف مقام امامت بر قلوب عباد مستعد، آنان را تا مراتب عالی کمالات توحیدی هدایت کرده و تحت عنایت خویش می‌گیرد.
- «عن محمد بن مروان عن نجم قال سمعت ابا جعفر (ع) یقول: ﴿إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ﴾[۲] قَالَ: الْمُنْذِرُ رَسُولُ اللَّهِ! وَ الْهَادِي عَلِيٌ وَلِيُّ اللَّهِ»[۳].
- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَطَا قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ: فِي هَذِهِ الْآيَةِ ﴿إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ﴾ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) الْمُنْذِرُ وَ بِعَلِيٍّ يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ»[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ الکافی، ج۱، ص۳۲.
- ↑ «و کافران می‌گویند: چرا نشانه‌ای از پروردگارش بر او فرو فرستاده نشده است؟ تو، تنها بیم‌دهنده‌ای و هر گروهی رهنمونی دارد» سوره رعد، آیه ۷.
- ↑ تفسیر القمی (ط. دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.)، ج۱، ص۳۶۰.
- ↑ بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد (ص)، ج۱، ص۳۰.
- ↑ فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴، ص ۲۸۰.