هشام بن ابراهیم راشدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۸

آشنایی اجمالی

از زندگی هشام بن ابراهیم عباسی اطلاع چندانی در دست نیست. تنها منبع کهن، رجال کشی است که به وسیله روایاتی چند، اطلاعات اندکی در اختیار ما می‌‌گذارد. از روایات برمی آید که هشام در زمان امام کاظم و امام رضا((ع)) می‌‌زیسته است. نخست از شیعیان بوده، ولی گویا به انحراف کشیده شد تا جایی که امام(ع) او را زندیق خواند.^[۱] بنا بر روایتی که صدوق نقل کرده، هشام در مدینه با امام رضا(ع) ملاقات کرد و به نیّت تبرک و شفا، پیراهنی از امام درخواست نمود که حاکی از اعتقاد و گرایش وی به مذهب شیعه می‌‌باشد.^[۲] کشّی روایات مختلفی را در ردّ و ذمّ عباسی نقل کرد از جمله اینکه امام کاظم(ع) در روایتی وی را زندیق خوانده و پدرش و همنشین او را نیز به همین صفت یاد کرده است.^[۳] حمیری نیز روایتی نقل کرده که گویای خباثت باطنی و کفر هشام است.^[۴] کشّی به روایت از استادش ابونضر عیاشی می‌‌نویسد: هشام عباسی مؤلف کتاب‌های زیدیّه بوده و آیاتی را که به عقیده وی بر امامت عباس بن عبدالمطلب دلالت داشته، جمع‌آوری کرده است^[۵].^[۶]

منابع

جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۰ و ۵۰۱.
↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۲۰.
↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۰ و ۵۰۱.
↑ قرب الاسناد، ص۲۷۲.
↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۱.
↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۸۲۵.

[1] اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۰ و ۵۰۱.

[2] عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۲۰.

[3] اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۰ و ۵۰۱.

[4] قرب الاسناد، ص۲۷۲.

[5] اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۱.

[6] جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۸۲۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[هشام بن ابراهیم راشدی در تراجم و رجال]] - [[هشام بن ابراهیم راشدی در تاریخ اسلامی]] - [[هشام بن ابراهیم راشدی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[هشام بن ابراهیم راشدی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
+== آشنایی اجمالی ==
-== مقدمه ==
+از [[زندگی]] [[هشام بن ابراهیم عباسی]] اطلاع چندانی در دست نیست. تنها منبع کهن، [[رجال کشی]] است که به وسیله روایاتی چند، اطلاعات اندکی در [[اختیار]] ما می‌‌گذارد. از [[روایات]] برمی آید که هشام در زمان [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]({{ع}}) می‌‌زیسته است. نخست از [[شیعیان]] بوده، ولی گویا به [[انحراف]] کشیده شد تا جایی که [[امام]]{{ع}} او را [[زندیق]] خواند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۰ و ۵۰۱.</ref> بنا بر روایتی که [[صدوق]] نقل کرده، هشام در [[مدینه]] با امام رضا{{ع}} [[ملاقات]] کرد و به [[نیّت]] [[تبرک]] و [[شفا]]، پیراهنی از امام درخواست نمود که حاکی از [[اعتقاد]] و [[گرایش]] وی به [[مذهب شیعه]] می‌‌باشد.<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۲۲۰.</ref> [[کشّی]] روایات مختلفی را در ردّ و ذمّ [[عباسی]] نقل کرد از جمله اینکه [[امام کاظم]]{{ع}} در روایتی وی را زندیق خوانده و پدرش و [[همنشین]] او را نیز به همین صفت یاد کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۰ و ۵۰۱.</ref> [[حمیری]] نیز روایتی نقل کرده که گویای [[خباثت باطنی]] و [[کفر]] هشام است.<ref> قرب الاسناد، ص۲۷۲.</ref> کشّی به [[روایت]] از استادش [[ابونضر عیاشی]] می‌‌نویسد: هشام عباسی مؤلف کتاب‌های [[زیدیّه]] بوده و آیاتی را که به [[عقیده]] وی بر [[امامت]] [[عباس بن عبدالمطلب]] دلالت داشته، جمع‌آوری کرده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۸۲۵.</ref>
-«[[هشام بن ابراهیم راشدی همدانی عباسی]]» بنا به [[روایت]] [[شیخ صدوق]]، قبل از انتقال [[امام رضا]] {{ع}} به [[طوس]]، از نزدیک‌ترین افراد به [[حضرت]] به شمار می‌رفت. [[هشام]] شخصی عالم و ادیب بود و در [[حقیقت]] به عنوان [[وکیل ارشد]] آن حضرت در [[مدینه]]، [[اموال]] و [[وجوهات]] از نواحی مختلف به دست او می‌رسید.
-هشام بن ابراهیم، پس از انتقال امام رضا {{ع}} به [[خراسان]]، همراه ایشان بود و به [[دلیل علم]] سرشار او، [[فضل بن سهل]] خود را به او نزدیک کرد و کم‌کم مورد توجه [[مأمون]] قرار گرفت و از طرف مأمون به عنوان مربی [[عباس فرزند مأمون]] انتخاب شد و به «هشام عباسی» معروف گشت.
-[[روابط]] هشام با درباریان و از طرفی نزدیکی او با امام رضا {{ع}} باعث شد که فضل بن سهل از او سوءِاستفاده نموده و او را به صورت جاسوس [[حکومتی]]، در [[خانه امام]] {{ع}} بگمارد. بنابراین، هشام به عنوان [[دربان]] حضرت [[منصوب]] شد و هیچ اتفاقی در [[خانه]] حضرت رخ نمی‌داد مگر آنکه توسط او به مأمون گزارش می‌شد و هرکس قصد [[ملاقات]] با حضرت را داشت، بایستی از طریق هشام بن ابراهیم [[اقدام]] می‌نمود<ref>رجال کشی، ص۵۲۳، حدیث ۱۰۰۶؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۲۹۹؛ مکتب در فرایند تکامل، ص۱۰۰؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۲۶۰-۲۶۱.</ref>. [[غرق]] شدن در [[زر و زیور]] و [[خوشی]] در دربار عباسی، هشام را گستاخ کرده بود و این [[گستاخی]] به حدّی رسید که از طرف امام رضا {{ع}} به [[دروغ]] پخش کرد که آن حضرت ساز و آواز را برای او [[حلال]] کرده است.
-[[ریان بن صلت]] می‌گوید: «به [[امام]] {{ع}} عرض کردم که [[هشام بن ابراهیم عباسی]] ادعا می‌کند که شما شنیدن [[غناء]] را اجازه فرمودید؟ حضرت فرمودند: آن [[زندیق]] دروغ می‌گوید، از من درباره شنیدن غناء پرسید، به او پاسخ دادم که مردی از [[امام باقر]] {{ع}} همین سؤال را کرد آن حضرت فرمودند: اگر [[خداوند تبارک و تعالی]] جمع بین [[حق و باطل]] را بنماید [[غناء]] با کدام‌یک از آنهاست؟ آن مرد گفت: با [[باطل]]؟ [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: همین پاسخ توست خود بر علیه خویش [[حکم]] کردی. سپس [[امام رضا]] {{ع}} فرمودند: حکم من نیز همین بود»<ref>وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲۷؛ رجال مامقانی، ج۳، ص۲۹۱؛ بحارالانوار، ج۴۹، ص۲۶۳؛ عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۳۴۷.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۴۴.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
+# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۱۸: / خط ۱۱: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:هشام بن ابراهیم راشدی]]
 [[رده:اعلام]]
+[[رده:دشمنان اهل بیت]]