ابوجبیره بن ضحاک: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - 'توضیح تصویر = تصویر قدیمی مدینه' به 'توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابوجبیره بن ضحاک در تراجم و رجال]] - [[ابوجبیره بن ضحاک در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل = ابوجبیره بن ضحاک | مداخل مرتبط = [[ابوجبیره بن ضحاک در تراجم و رجال]] - [[ابوجبیره بن ضحاک در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = ابوجبیره بن ضحاک | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر قدیمی مدینه.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه | |||
| نام کامل = ابوجبیره بن ضحاک | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = [[اوس]] | |||
| از تیره = [[بنی‌عبدالاشهل]] | |||
| پدر = [[ضحاک بن خلیفة بن ثعلبة بن عدی]] | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = {{فهرست جعبه افقی| [[مدینه]] | [[کوفه]] }} | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[پیامبر خاتم]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = | |||
| نقش‌ها = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
نامش قیس<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۴۲؛ بغوی، ج۵، ص۱۵؛ ابن عبدالبر، ج۳، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، ج۴، ص۴۰۹؛ ابن حجر، ج۳، ص۳۲۳.</ref> و فرزند [[ضحاک بن خلیفة بن ثعلبة بن عدی]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref> از تیره [[بنی‌عبدالاشهل]] از [[قبیله اوس]] است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref>. اگرچه برخی [[نسب]] او را به [[قبیله]] [[بنی سلمه]] منسوب کرده‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref>، ولی [[شهرت]] او به کنیه‌اش است<ref>ابن ابی خیثمه، ج۲، ص۵۵؛ طبرانی ج۲۲، ص۳۸۹؛ ابن جوزی، ص۲۷۲.</ref>. یا بعضی نام او و پدرش ضحاک را جابه جا - ابوجبیرة بن ضحاک يا ضحاک بن ابی جبیرة - آورده و به همین دلیل، برخی از شرح حال نویسان او را در دو مدخل جداگانه آورده‌اند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۲ و ج۳، ص۱۵۳۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵ و ج۲، ص۲۹۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶ و ج۳، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۵۴ و ج۳، ص۳۸۳.</ref>. گفته‌اند | نامش قیس<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۴۲؛ بغوی، ج۵، ص۱۵؛ ابن عبدالبر، ج۳، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، ج۴، ص۴۰۹؛ ابن حجر، ج۳، ص۳۲۳.</ref> و فرزند [[ضحاک بن خلیفة بن ثعلبة بن عدی]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref> از تیره [[بنی‌عبدالاشهل]] از [[قبیله اوس]] است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref>. اگرچه برخی [[نسب]] او را به [[قبیله]] [[بنی سلمه]] منسوب کرده‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref>، ولی [[شهرت]] او به کنیه‌اش است<ref>ابن ابی خیثمه، ج۲، ص۵۵؛ طبرانی ج۲۲، ص۳۸۹؛ ابن جوزی، ص۲۷۲.</ref>. یا بعضی نام او و پدرش ضحاک را جابه جا - ابوجبیرة بن ضحاک يا ضحاک بن ابی جبیرة - آورده و به همین دلیل، برخی از شرح حال نویسان او را در دو مدخل جداگانه آورده‌اند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۲ و ج۳، ص۱۵۳۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵ و ج۲، ص۲۹۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶ و ج۳، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۵۴ و ج۳، ص۳۸۳.</ref>. گفته‌اند «ضحاک بن ابی جبیره»، همان «ضحاک بن خلیفه» است، ولی [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۳، ص۴۰۷.</ref>، می‌گوید: ضحاک، [[پدر]] ابوجبیره است. ابن حجر با استناد به سخن [[ابویعلی]]، [[بغوی]] و ابن سکن، این [[اشتباه]] را از [[راوی]] دانسته و گفته که [[قلب]] و جابه جایی صورت گرفته است، [[ابونعیم]] نیز همین را گفته و اشتباه را از [[حماد بن سلمه]]، [[راوی حدیث]] دانسته است<ref>ابن حجر، ج۳، ص۳۸۳ و ۴۰۶.</ref>. از این روی، دیگران و ابن حجر صحیح آن را ابوجبیرة بن ضحاک دانسته‌اند<ref>ابن ابی خیثمه، ج۲، ص۵۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۸۹؛ ابونعیم، ص۱۵۳۹؛ ابن حجر، ج۳، ص۳۸۳ و ۴۰۶.</ref>، [[ثابت]]<ref>بخاری، الکنی، ص۲۰؛ ابن حبان، ج۳، ص۴۴؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵.</ref> و نبیته (ثبیته) [[برادر]] و [[خواهر]]<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۵، ص۵۵۴ و ۴۱۳؛ ابن حجر، ج۸، ص۳۳۲ و ۶۱.</ref> او هستند. | ||
ابوجبیره پس از آنکه [[رسول خدا]] {{صل}} به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد، دیده به [[جهان]] گشود<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref>. [[ابواحمد عسکری]] و به تبع او ابن عبدالبر و دیگران، او را [[صحابی]] دانسته‌اند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۵، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۵۴.</ref>. [[ابن | ابوجبیره پس از آنکه [[رسول خدا]] {{صل}} به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد، دیده به [[جهان]] گشود<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.</ref>. [[ابواحمد عسکری]] و به تبع او ابن عبدالبر و دیگران، او را [[صحابی]] دانسته‌اند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۵، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۵۴.</ref>. [[ابن ابی‌حاتم]] به نقل از پدرش و احتمالا بر اساس مرسل بودن [[روایات]] این فرد، او را صحابی ندانسته است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۵۴.</ref>. [[احمد بن حنبل]]<ref>احمد بن حنبل، ج۴، ص۶۹.</ref>، از ابوجبیره به واسطه (یعنی از عموهایش) و در جایی دیگر بدون واسطه از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده است<ref>احمد بن حنبل، ج۴، ص۲۶۰.</ref>. از این روی، می‌توان در صحابی بودن او خدشه کرد. | ||
وی کاتب [[خلیفه دوم]] در [[دیوان]] [[کوفه]] بود<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۱۲؛ ابن حبیب، ص۳۷۸؛ طبری، ج۶، ص۱۷۹.</ref>. شماری از [[کوفیان]]<ref>عجلی، ج۲، ص۳۹۱؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۲.</ref>، [[شعبی]]، [[قیس بن ابی حازم]]، [[شبیل بن عوف]] و دیگران از او روایت کرده‌اند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۵۴.</ref>. [[محدثان]] از شخصی به نام [[زید بن جبیرة بن محمود بن ابی جبیره]]<ref>ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۲؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۶۰؛ ابن | وی کاتب [[خلیفه دوم]] در [[دیوان]] [[کوفه]] بود<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۱۲؛ ابن حبیب، ص۳۷۸؛ طبری، ج۶، ص۱۷۹.</ref>. شماری از [[کوفیان]]<ref>عجلی، ج۲، ص۳۹۱؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۲.</ref>، [[شعبی]]، [[قیس بن ابی حازم]]، [[شبیل بن عوف]] و دیگران از او روایت کرده‌اند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۵۴.</ref>. [[محدثان]] از شخصی به نام [[زید بن جبیرة بن محمود بن ابی جبیره]]<ref>ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۲؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۶۰؛ ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۱۶۲؛ ابن عدی، ج۳، ص۲۰۲؛ طبرانی، ج۷، ص۴۱.</ref> [[انصاری]] اشهلی نام برده‌اند و به [[اشتباه]] [[تصور]] شده که وی ابوجبیره<ref>حلی، ج۴، ص۳۳۰؛ مزی، ج۱۰، ص۳۴.</ref> است؛ زیرا منظور از ابوجبیره ([[اسلم]]) فرزند [[حصین]] است که محمود فرزند اوست<ref>ر. ک: عسکری، ص۱۸۳.</ref>. | ||
ابوجبیره گزارش کرده که رسول خدا {{صل}} بر ما وارد شد. مردی که دو اسم یا سه اسم داشت در میان ما بود، یکی از [[مردم]] او را با یکی از القابش صدا زد، گفتند: ای رسول خدا! او از این اسم ناراحت می‌شود و [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ}}<ref>«همدیگر را با لقب‌های ناپسند مخوانید» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref>. نازل شد <ref>بخاری، الادب المفرد، ص۷۷؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۵۰؛ بغوی، ج۵، ص۱۶؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۲؛ جصاص، ج۳، ص۵۳۷.</ref>. [[راویان]] در [[شأن نزول]] این [[آیه]]، به گونه‌ای دیگر نیز به [[رسول خدا]] {{صل}} آن مرد را با یکی از [[القاب]] یا اسامی‌اش صدا کرد. گزارش کرده‌اند و گفته شده متن این [[حدیث]]، [[اضطراب]] زیادی دارد<ref>ابن اثیر، ج۴، ص۴۰۹.</ref>. گفته شده این آیه در [[شأن]] [[قبیله]] [[بنی سلمه]] نازل شده است. عجلی <ref>عجلی، ج۲، ص۳۹۱.</ref> فقط یک [[روایت]] را از ابو جبیره دانسته است. | ابوجبیره گزارش کرده که رسول خدا {{صل}} بر ما وارد شد. مردی که دو اسم یا سه اسم داشت در میان ما بود، یکی از [[مردم]] او را با یکی از القابش صدا زد، گفتند: ای رسول خدا! او از این اسم ناراحت می‌شود و [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ}}<ref>«همدیگر را با لقب‌های ناپسند مخوانید» سوره حجرات، آیه ۱۱.</ref>. نازل شد <ref>بخاری، الادب المفرد، ص۷۷؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۵۰؛ بغوی، ج۵، ص۱۶؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۲؛ جصاص، ج۳، ص۵۳۷.</ref>. [[راویان]] در [[شأن نزول]] این [[آیه]]، به گونه‌ای دیگر نیز به [[رسول خدا]] {{صل}} آن مرد را با یکی از [[القاب]] یا اسامی‌اش صدا کرد. گزارش کرده‌اند و گفته شده متن این [[حدیث]]، [[اضطراب]] زیادی دارد<ref>ابن اثیر، ج۴، ص۴۰۹.</ref>. گفته شده این آیه در [[شأن]] [[قبیله]] [[بنی سلمه]] نازل شده است. عجلی <ref>عجلی، ج۲، ص۳۹۱.</ref> فقط یک [[روایت]] را از ابو جبیره دانسته است. | ||
| خط ۲۲: | خط ۷۰: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
[[رده:اوس]] | |||
[[رده:بنی‌عبدالاشهل]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابوجبیره بن ضحاک از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوجبیره بن ضحاک در تراجم و رجال - ابوجبیره بن ضحاک در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| ابوجبیره بن ضحاک | |
|---|---|
 تصویر کهنی از مدینه | |
| نام کامل | ابوجبیره بن ضحاک |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | اوس |
| از تیره | بنی‌عبدالاشهل |
| پدر | ضحاک بن خلیفة بن ثعلبة بن عدی |
| محل زندگی | |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
نامش قیس[۱] و فرزند ضحاک بن خلیفة بن ثعلبة بن عدی[۲] از تیره بنی‌عبدالاشهل از قبیله اوس است[۳]. اگرچه برخی نسب او را به قبیله بنی سلمه منسوب کرده‌اند[۴]، ولی شهرت او به کنیه‌اش است[۵]. یا بعضی نام او و پدرش ضحاک را جابه جا - ابوجبیرة بن ضحاک يا ضحاک بن ابی جبیرة - آورده و به همین دلیل، برخی از شرح حال نویسان او را در دو مدخل جداگانه آورده‌اند[۶]. گفته‌اند «ضحاک بن ابی جبیره»، همان «ضحاک بن خلیفه» است، ولی ابن حجر[۷]، می‌گوید: ضحاک، پدر ابوجبیره است. ابن حجر با استناد به سخن ابویعلی، بغوی و ابن سکن، این اشتباه را از راوی دانسته و گفته که قلب و جابه جایی صورت گرفته است، ابونعیم نیز همین را گفته و اشتباه را از حماد بن سلمه، راوی حدیث دانسته است[۸]. از این روی، دیگران و ابن حجر صحیح آن را ابوجبیرة بن ضحاک دانسته‌اند[۹]، ثابت[۱۰] و نبیته (ثبیته) برادر و خواهر[۱۱] او هستند.
ابوجبیره پس از آنکه رسول خدا (ص) به مدینه هجرت کرد، دیده به جهان گشود[۱۲]. ابواحمد عسکری و به تبع او ابن عبدالبر و دیگران، او را صحابی دانسته‌اند[۱۳]. ابن ابی‌حاتم به نقل از پدرش و احتمالا بر اساس مرسل بودن روایات این فرد، او را صحابی ندانسته است[۱۴]. احمد بن حنبل[۱۵]، از ابوجبیره به واسطه (یعنی از عموهایش) و در جایی دیگر بدون واسطه از رسول خدا (ص) روایت کرده است[۱۶]. از این روی، می‌توان در صحابی بودن او خدشه کرد.
وی کاتب خلیفه دوم در دیوان کوفه بود[۱۷]. شماری از کوفیان[۱۸]، شعبی، قیس بن ابی حازم، شبیل بن عوف و دیگران از او روایت کرده‌اند[۱۹]. محدثان از شخصی به نام زید بن جبیرة بن محمود بن ابی جبیره[۲۰] انصاری اشهلی نام برده‌اند و به اشتباه تصور شده که وی ابوجبیره[۲۱] است؛ زیرا منظور از ابوجبیره (اسلم) فرزند حصین است که محمود فرزند اوست[۲۲].
ابوجبیره گزارش کرده که رسول خدا (ص) بر ما وارد شد. مردی که دو اسم یا سه اسم داشت در میان ما بود، یکی از مردم او را با یکی از القابش صدا زد، گفتند: ای رسول خدا! او از این اسم ناراحت می‌شود و آیه ﴿وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ﴾[۲۳]. نازل شد [۲۴]. راویان در شأن نزول این آیه، به گونه‌ای دیگر نیز به رسول خدا (ص) آن مرد را با یکی از القاب یا اسامی‌اش صدا کرد. گزارش کرده‌اند و گفته شده متن این حدیث، اضطراب زیادی دارد[۲۵]. گفته شده این آیه در شأن قبیله بنی سلمه نازل شده است. عجلی [۲۶] فقط یک روایت را از ابو جبیره دانسته است.
همچنین، او از حضرت روایتی را درباره تربیت فرزند نقل کرده است که حضرت فرمود: "فرزند هفت سال (اول) امیر، هفت سال (دوم) بنده و اسیر، هفت سال (سوم) مشاور (اخٌ وزیر) است. اگر از او راضی بودی، حمایتش کن، در غیر این صورت رهایش کن که معذور هستی»[۲۷]. به رغم آنکه این روایت به طرق گوناگون نقل شده، ابن جوزی[۲۸] در سند آن خدشه کرده و می‌گوید: این روایت، ساختگی است.[۲۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حبان، ج۳، ص۳۴۲؛ بغوی، ج۵، ص۱۵؛ ابن عبدالبر، ج۳، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، ج۴، ص۴۰۹؛ ابن حجر، ج۳، ص۳۲۳.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.
- ↑ ابن ابی خیثمه، ج۲، ص۵۵؛ طبرانی ج۲۲، ص۳۸۹؛ ابن جوزی، ص۲۷۲.
- ↑ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۲ و ج۳، ص۱۵۳۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵ و ج۲، ص۲۹۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶ و ج۳، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۵۴ و ج۳، ص۳۸۳.
- ↑ ابن حجر، ج۳، ص۴۰۷.
- ↑ ابن حجر، ج۳، ص۳۸۳ و ۴۰۶.
- ↑ ابن ابی خیثمه، ج۲، ص۵۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۸۹؛ ابونعیم، ص۱۵۳۹؛ ابن حجر، ج۳، ص۳۸۳ و ۴۰۶.
- ↑ بخاری، الکنی، ص۲۰؛ ابن حبان، ج۳، ص۴۴؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۵، ص۵۵۴ و ۴۱۳؛ ابن حجر، ج۸، ص۳۳۲ و ۶۱.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۴۶.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۵؛ ابن اثیر، ج۵، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۵۴.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۵۴.
- ↑ احمد بن حنبل، ج۴، ص۶۹.
- ↑ احمد بن حنبل، ج۴، ص۲۶۰.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۱۱۲؛ ابن حبیب، ص۳۷۸؛ طبری، ج۶، ص۱۷۹.
- ↑ عجلی، ج۲، ص۳۹۱؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۲.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۵۴.
- ↑ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۲؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۶۰؛ ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۱۶۲؛ ابن عدی، ج۳، ص۲۰۲؛ طبرانی، ج۷، ص۴۱.
- ↑ حلی، ج۴، ص۳۳۰؛ مزی، ج۱۰، ص۳۴.
- ↑ ر. ک: عسکری، ص۱۸۳.
- ↑ «همدیگر را با لقب‌های ناپسند مخوانید» سوره حجرات، آیه ۱۱.
- ↑ بخاری، الادب المفرد، ص۷۷؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۵۰؛ بغوی، ج۵، ص۱۶؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۲؛ جصاص، ج۳، ص۵۳۷.
- ↑ ابن اثیر، ج۴، ص۴۰۹.
- ↑ عجلی، ج۲، ص۳۹۱.
- ↑ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۵۳.
- ↑ الموضوعات، ج۱، ص۱۷۷.
- ↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابوجبیره بن ضحاک»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۱۰.