خروج دابة الارض چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\|\sموضوعات\sوابسته\s\=(.*)↵\|\sپاسخ‌دهنده\s=(.*)↵\|\sپاسخ‌دهندگان\s\=(.*)↵\}\}' به '| تعداد پاسخ = ۱ }}')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی = خروج دابة الارض چیست؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر = 200px
| نمایه وابسته =  
| نمایه وابسته =  
| مدخل اصلی = [[مهدویت]]
| مدخل اصلی = [[مهدویت]]
خط ۱۷: خط ۱۵:


قرآن این مسئله را بر اجمال و ابهام نهاده، ولی با روایات اسلامی و سخنان مفسران بحث‌های فراوانی شده که می‌رساند:
قرآن این مسئله را بر اجمال و ابهام نهاده، ولی با روایات اسلامی و سخنان مفسران بحث‌های فراوانی شده که می‌رساند:
این پدیده مربوط به علایم ظهور نیست، بلکه از اشراط الساعة یعنی از نشانه‌های نزدیک شدن قیامت است که روایات فراوانی در این باره در کتب اهل سنت و شیعه آمده است<ref>نک: علل الشرایع، ج۱، ص۷۳؛ الغیبة، شیخ طوسی، ص۲۶۶؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۰۲. درباره احادیث اهل سنت نک: تفسیر انوار التنزیل واسرار التأویل، بیضاوی؛ تفسیر القرآن الکریم، ابن کثیر، ذیل آیه شریفه</ref> و در یک جمع‌بندی می‌توان گفت: از نظر شیعه دابة الارض انسان است، اما در نگاه [[اهل سنت]] طبق تعدادی از گزارش ها، حیوانی عجیب الخلقه است و این پدیده بعد از ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} صورت می‌گیرد که در [[روایات]] به [[رجعت]] [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} اشاره شده است.
این پدیده مربوط به علایم ظهور نیست، بلکه از اشراط الساعة یعنی از نشانه‌های نزدیک شدن قیامت است که روایات فراوانی در این باره در کتب اهل سنت و شیعه آمده است<ref>نک: علل الشرایع، ج۱، ص۷۳؛ الغیبة، شیخ طوسی، ص۲۶۶؛ مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۱۰۲. درباره احادیث اهل سنت نک: تفسیر انوار التنزیل واسرار التأویل، بیضاوی؛ تفسیر القرآن الکریم، ابن کثیر، ذیل آیه شریفه</ref> و در یک جمع‌بندی می‌توان گفت: از نظر شیعه دابة الارض انسان است، اما در نگاه [[اهل سنت]] طبق تعدادی از گزارش ها، حیوانی عجیب الخلقه است و این پدیده بعد از ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} صورت می‌گیرد که در [[روایات]] به [[رجعت]] [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} اشاره شده است.


از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده اشت که فرمود: در حالی که امیرمؤمنان {{ع}} در مسجد خوابیده بود، [[پیامبر]] {{صل}} نزد او آمدند و علی {{ع}} را با پای مبارکش حرکت دادند و فرمودند: "برخیز ای جنبده الهی".
از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده اشت که فرمود: در حالی که امیرمؤمنان {{ع}} در مسجد خوابیده بود، [[پیامبر]] {{صل}} نزد او آمدند و علی {{ع}} را با پای مبارکش حرکت دادند و فرمودند: "برخیز ای جنبده الهی".
خط ۲۸: خط ۲۶:


هنگامی که عمار برخاست و با حضرت علی {{ع}} خداحافظی کرد، آن مرد رو به او کرد و گفت: عجیب است؛ تو سوگند یاد کردی که غذا نخوری و آب ننوشی و بر زمین ننشینی، مگر این که دابة الارض را به من نشان دهی. عمار گفت: من او را به تو نشان دادم، اگر فهمیدی<ref>تفسیر علی بن ابراهیم، ج۲، ص۵۷؛ تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۵۵۳</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۷۸.</ref>.
هنگامی که عمار برخاست و با حضرت علی {{ع}} خداحافظی کرد، آن مرد رو به او کرد و گفت: عجیب است؛ تو سوگند یاد کردی که غذا نخوری و آب ننوشی و بر زمین ننشینی، مگر این که دابة الارض را به من نشان دهی. عمار گفت: من او را به تو نشان دادم، اگر فهمیدی<ref>تفسیر علی بن ابراهیم، ج۲، ص۵۷؛ تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۵۵۳</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۷۸.</ref>.
== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==
{{منبع‌ جامع}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان منبع جامع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۴۱: خط ۳۲:
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
 
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۰۴

خروج دابة الارض چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

خروج دابة الارض چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

پژوهشگران مؤسسه آینده روشن

پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، در کتاب «مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها» در این‌باره گفته‌اند:

«خروج دابة الارض به معنای بیرون آمدن جنبده زمین است که در قرآن درباره آن آمده است: ﴿وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لا يُوقِنُونَ[۱].

قرآن این مسئله را بر اجمال و ابهام نهاده، ولی با روایات اسلامی و سخنان مفسران بحث‌های فراوانی شده که می‌رساند: این پدیده مربوط به علایم ظهور نیست، بلکه از اشراط الساعة یعنی از نشانه‌های نزدیک شدن قیامت است که روایات فراوانی در این باره در کتب اهل سنت و شیعه آمده است[۲] و در یک جمع‌بندی می‌توان گفت: از نظر شیعه دابة الارض انسان است، اما در نگاه اهل سنت طبق تعدادی از گزارش ها، حیوانی عجیب الخلقه است و این پدیده بعد از ظهور امام مهدی (ع) صورت می‌گیرد که در روایات به رجعت امیرمؤمنان (ع) اشاره شده است.

از امام صادق (ع) نقل شده اشت که فرمود: در حالی که امیرمؤمنان (ع) در مسجد خوابیده بود، پیامبر (ص) نزد او آمدند و علی (ع) را با پای مبارکش حرکت دادند و فرمودند: "برخیز ای جنبده الهی".

کسی از یاران پیامبر (ص) عرض کرد: ای رسول خدا! آیا ما حق داریم یکدیگر را به چنین اسمی فرا بخوانیم؟ پیامبر (ص) فرمود: نه، این نام مخصوص اوست و او همان جنبده زمین است که خداوند در قرآن فرموده هنگامی که فرمان عذاب آن‌ها برسد، جنبده‌ای را از زمین بر آن‌ها خارج سازیم که با ایشان سخن بگوید که مردم به آیات ما ایمان نمی‌آورند. سپس حضرت فرمودند: ای علی! در آخر الزمان خداوند تو را در بهترین صورت زنده می‌کند و وسیله‌ای در دست توست که دشمنانت را با آن نشانه می‌گذاری[۳].

در روایت دیگری از امام صادق (ع) نقل شده که مردی به عمار یاسر گفت: آیه‌ای در قرآن است که فکر مرا پریشان ساخته و مرا در شک انداخته است. عمار گفت: کدام آیه؟ گفت: آیه ﴿وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لا يُوقِنُونَ؛ این کدام جنبنده است؟

عمار گفت: به خدا سوگند روی زمین نمی‌نشینم، غذا نمی‌خورم و آبی نمی‌نوشم تا دابة الارض را به تو نشان دهم. پس همراه آن مرد خدمت حضرت علی (ع) آمد، در حالی که حضرت غذا می‌خورد. هنگامی که چشم امام (ع) به عمار افتاد، فرمود: بیا. عمار آمد و نشست و با امام غذا خورد. آن مرد سخت در تعجب فرو رفت و ناباورانه به این صحنه نگریست؛ چراکه عمار به او قول داده بود و قسم خورده بود تا به و عده‌اش و فا نکند، غذا نخورد. گویی قول و قسم خود را فراموش کرده است.

هنگامی که عمار برخاست و با حضرت علی (ع) خداحافظی کرد، آن مرد رو به او کرد و گفت: عجیب است؛ تو سوگند یاد کردی که غذا نخوری و آب ننوشی و بر زمین ننشینی، مگر این که دابة الارض را به من نشان دهی. عمار گفت: من او را به تو نشان دادم، اگر فهمیدی[۴]»[۵].

پانویس

  1. «وچون قول عذاب برایشان واجب گردد، جنبده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن گوید که: مردم چنان که باید به نشانه‌های ما یقین نداشتند.» سوره نمل، آیه۸۲
  2. نک: علل الشرایع، ج۱، ص۷۳؛ الغیبة، شیخ طوسی، ص۲۶۶؛ مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۱۰۲. درباره احادیث اهل سنت نک: تفسیر انوار التنزیل واسرار التأویل، بیضاوی؛ تفسیر القرآن الکریم، ابن کثیر، ذیل آیه شریفه
  3. بحار الانوار، ج۵۳، ص۵۲
  4. تفسیر علی بن ابراهیم، ج۲، ص۵۷؛ تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۵۵۳
  5. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۳۷۸.