ایله: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: واگردانی |
|
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲
ایله از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: ایله در قرآن - پرسش مرتبط نداردواژهشناسی لغوی
اَیله در زبان عبری به معنای درختان است.[۱] برخی منابع تاریخی آن را نام شهری میان «یَنْبُع» و مصر، یا روستایی میان «مَدْیَن» و کوه طور دانسته‌اند؛[۲] ولی بنابر قول مشهور شهری است از نواحی شام که در کنار دریای قُلْزُم (سرخ)، نزدیک خلیج عَقَبه میان مصر و شام واقع شده[۳] و امروزه به نام ایلات معروف است. [۴] برخی آن را منسوب به دختر مَدْیَن بن ابراهیم(ع) دانسته‌اند.[۵] در عهد عتیق چندین بار از «ایلا» (Ila) یا «ایلت» (Elath) یا «ایلوت» (Eloth) نام برده شده است که در ساحل شرقی دریای قُلزُم واقع بوده و اسرائیلیان هنگام خروج از مصر از این شهر گذشته‌اند و حضرت داوود(ع) آن را مسخّر کرده و در زمان حضرت سلیمان(ع) آباد شده است.[۶]
ایله
شهری است بر کرانه دریای سرخ و نزدیک شام و به نقلی در آخر حجاز و اول شام.[۷] در کتب تاریخ بسیار از آن سخن به میان آمده است. امروزه این شهر به نام «عقبه» شناخته میشود که بندری است در رأس «خلیج عقبه» در مملکت پادشاهی اردن. عقبه در حال حاضر شهری است آبادان و تجاری و دارای هتل‌ها و پارک‌هایی در ساحل؛ و خلیج عقبه و بندر آن پر است از کشتی. از دیگر شهرهایی که با نام عقبه شناخته میشود، شهر عقبه آل بُوَیب است که تا سال ۱۳۷۹ هجری قمری مرز بین دو پادشاهی اردن و عربستان سعودی بود، و سپس با اسلاحات مرزی صورت گرفته، این شهر به اردن واگذار شد. علاوه بر آن، یاقوت حموی به نقل از ابوعبیده از شهری بین فسطاط و مکه در کرانه دریای سرخ و از بلاد شام به نام ایله خبر داده و آورده است که یوحنّه بن رؤیه به هنگام حضور رسول خدا(ص) در تبوک، از ایله نزد حضرت رفت و با پرداخت جزیه با ایشان صلح کرد.[۸][۹]
ایله در قرآن
موقعیت تاریخی و جغرافیایی
یادکردهای ایله در تفاسیر
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ قاموس کتاب مقدس، ص۱۴۲.
- ↑ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص۱۴۰، «ایل»؛ معجم البلدان، ج ۴، ص۴۸.
- ↑ معجم‌البلدان، ج ۱، ص۲۰۶، ۲۹۲؛ ج ۲، ص۴۸، ۶۹؛ معجم ما استعجم، ج ۱، ص۲۰۰.
- ↑ نمونه، ج 6 ، ص 418.
- ↑ نمونه، ج ۶، ص۴۱۸.
- ↑ قاموس کتاب مقدس، ص۱۴۲؛ اعلام قرآن، ص۱۴۴؛ المفصل، ج ۱، ص۱۴۲.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۱.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۲.
- ↑ بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۵.