حارث بن همام نخعی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| اهل = | | اهل = | ||
| از قبیله = | | از قبیله = [[نخع]] | ||
| از تیره = | | از تیره = | ||
| پدر = | | پدر = | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
حارث بن هَمَّام از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} است که صاحب لوای [[مالک اشتر]] در [[صفین]] بود<ref>رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۵.</ref>. | حارث بن هَمَّام از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} است که صاحب لوای [[مالک اشتر]] در [[صفین]] بود<ref>رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۵.</ref>. | ||
[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] میکند: [[مالک اشتر]] در روز [[سختی]] از [[جنگ صفین]] حارث بن همام نخعی که از [[خاندان]] صهبان بود را فرا خواند و [[پرچم]] خود را به او داد و گفت: ای [[حارث]]! اگر میدانستم که تو تا دم [[مرگ]] [[صبر]] نمیکنی، پرچمم را از تو پس میگرفتم و این [[کرامت]] را به تو واگذار نمیکردم. [[حارث]] در جواب گفت: ای مالک! به [[خدا]] [[سوگند]]، امروز در [[سپاه]] [[دشمن]] پیش میروم تا تو شاد شوی و یا کشته شوم، بنابراین تو از پی من بیا. سپس لوای مالک را گرفت و پیش برد. | [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] میکند: [[مالک اشتر]] در روز [[سختی]] از [[جنگ صفین]] حارث بن همام نخعی که از [[خاندان]] صهبان بود را فرا خواند و [[پرچم]] خود را به او داد و گفت: ای [[حارث]]! اگر میدانستم که تو تا دم [[مرگ]] [[صبر]] نمیکنی، پرچمم را از تو پس میگرفتم و این [[کرامت]] را به تو واگذار نمیکردم. [[حارث]] در جواب گفت: ای مالک! به [[خدا]] [[سوگند]]، امروز در [[سپاه]] [[دشمن]] پیش میروم تا تو شاد شوی و یا کشته شوم، بنابراین تو از پی من بیا. سپس لوای مالک را گرفت و پیش برد. | ||
مالک وقتی دید [[حارث]] چنین مردانه آماده [[نبرد]] و [[جنگیدن]] و پیشروی به سوی [[دشمن]] است، به وی گفت: نزدیک بیا، او نزدیک شد و مالک سرش را بوسید و این [[دعا]] را در [[حق]] او کرد: | مالک وقتی دید [[حارث]] چنین مردانه آماده [[نبرد]] و [[جنگیدن]] و پیشروی به سوی [[دشمن]] است، به وی گفت: نزدیک بیا، او نزدیک شد و مالک سرش را بوسید و این [[دعا]] را در [[حق]] او کرد: «امروز از سر او، جز [[نیکان]] و برگزیدگان [[پیروی]] نمیکنند»<ref>{{عربی|«لَا يَتْبَعُ رَأْسَهُ الْيَوْمَ إِلَّا خَيْرٌ»}}</ref>. سپس مالک در میان [[یاران]] خود فریاد برآورد: «جانم فدای شما باد، [[پایداری]] و [[مقاومت]] کنید [[مقاومت]] کسی که آروزی [[پیروزی]] دارد»<ref>{{عربی|«فَدَتْكُمُ نَفْسِي شُدُّوا شِدَّةَ الْمُحْرَجِ الرَّاجِي الْفَرَجَ...»}}؛ وقعة صفین، ص۱۷۲ و ۱۷۳ و شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۳۲۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۳۶-۳۳۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:نخع]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۸
حارث بن همام نخعی | |
---|---|
نام کامل | حارث بن همام نخعی |
جنسیت | مرد |
از قبیله | نخع |
از اصحاب | امام علی |
حضور در جنگ | جنگ صفین |
مقدمه
حارث بن هَمَّام از اصحاب امیرمؤمنان (ع) است که صاحب لوای مالک اشتر در صفین بود[۱]. نصر بن مزاحم نقل میکند: مالک اشتر در روز سختی از جنگ صفین حارث بن همام نخعی که از خاندان صهبان بود را فرا خواند و پرچم خود را به او داد و گفت: ای حارث! اگر میدانستم که تو تا دم مرگ صبر نمیکنی، پرچمم را از تو پس میگرفتم و این کرامت را به تو واگذار نمیکردم. حارث در جواب گفت: ای مالک! به خدا سوگند، امروز در سپاه دشمن پیش میروم تا تو شاد شوی و یا کشته شوم، بنابراین تو از پی من بیا. سپس لوای مالک را گرفت و پیش برد. مالک وقتی دید حارث چنین مردانه آماده نبرد و جنگیدن و پیشروی به سوی دشمن است، به وی گفت: نزدیک بیا، او نزدیک شد و مالک سرش را بوسید و این دعا را در حق او کرد: «امروز از سر او، جز نیکان و برگزیدگان پیروی نمیکنند»[۲]. سپس مالک در میان یاران خود فریاد برآورد: «جانم فدای شما باد، پایداری و مقاومت کنید مقاومت کسی که آروزی پیروزی دارد»[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۵.
- ↑ «لَا يَتْبَعُ رَأْسَهُ الْيَوْمَ إِلَّا خَيْرٌ»
- ↑ «فَدَتْكُمُ نَفْسِي شُدُّوا شِدَّةَ الْمُحْرَجِ الرَّاجِي الْفَرَجَ...»؛ وقعة صفین، ص۱۷۲ و ۱۷۳ و شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۳۲۷.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۳۶-۳۳۷.