ویژگی‌های حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
=== صفات اکتسابی === | === صفات اکتسابی === | ||
صفات اکتسابی حضرت عبارت‌اند از: | صفات اکتسابی حضرت عبارت‌اند از: | ||
# [[عبادت]]: در روایت آمده است "در این [[امت]]، عبادت کننده‌تر از حضرت | # [[عبادت]]: در روایت آمده است "در این [[امت]]، عبادت کننده‌تر از حضرت صدیقه {{س}} نبود. این قدر به پای [[مبارک]] برای [[حق تعالی]] ایستاد که پاهای مبارکش ورم کرد"<ref>{{متن حدیث|مَا كَانَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ أَعْبَدُ مِنْ فَاطِمَةَ كَانَتْ تَقُومُ حَتَّى تَوَرَّمَ قَدَمَاهَا}}؛ المناقب، موفق بن أحمد خوارزمی، ج۳، ص۳۴۱؛ عوالم العلوم، شیخ عبدالله بن نورالله بحرانی اصفهانی، ج۱۱، ص۲۲۴؛ بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج۴۳، ص۸۴.</ref>. | ||
# [[مواسات]] و [[برابری]]: چنانچه در روایتی آمده ایشان حتی | # [[مواسات]] و [[برابری]]: چنانچه در روایتی آمده ایشان حتی خدمت در [[خانه]] را تقسیم کرده بودند و کارهای خانه را یک [[روز]]، [[حضرت صدیقه طاهره]] {{س}} و روز دیگر خادمه آن حضرت، با توافق همدیگر انجام می‌دادند<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۸؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۲۰۵.</ref>. | ||
# [[حسن معاشرت]]: در سالیانی که کنار [[همسر]] [[زندگی]] می‌کرد، هیچ وقت با آن حضرت [[مخالفت]] نکرد، چنانچه در وصایای او آمده: "ای | # [[حسن معاشرت]]: در سالیانی که کنار [[همسر]] [[زندگی]] می‌کرد، هیچ وقت با آن حضرت [[مخالفت]] نکرد، چنانچه در وصایای او آمده: "ای پسر عمو! هرگز از روی [[دروغ]] و [[خیانت]] با تو عهدی نبستم و از ابتدای [[معاشرت]] تاکنون با تو مخالفت نکردم. علی {{ع}} فرمود: پناه بر [[خدا]]، تو داناتری به خدا و نیکوکارتری و پرهیزگارتر و گرامی‌تری و بیشتر از خدا می‌ترسی که من به تو نسبت مخالفت با خود دهم"<ref>{{متن حدیث|يَا ابْنَ عَمِّ مَا عَهِدْتَنِي كَاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً وَ لَا خَالَفْتُكَ مُنْذُ عَاشَرْتَنِي فَقَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى وَ أَكْرَمُ وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ...}}؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۹۱؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۱۳۴.</ref>. | ||
# تزویج: با اعلام موافقت و [[رضایت]]، با کفو خود، [[حضرت امیر]] {{ع}} [[ازدواج]] کرد. همان همسری که اگر نبود برای فاطمه {{س}} در میان [[آدمیان]] زوجی نبود<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، | # تزویج: با اعلام موافقت و [[رضایت]]، با کفو خود، [[حضرت امیر]] {{ع}} [[ازدواج]] کرد. همان همسری که اگر نبود برای فاطمه {{س}} در میان [[آدمیان]] زوجی نبود<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۱]]، ص ۲۱۱.</ref>. | ||
# از جمله نام‌های مبارک آن حضرت صدّیقه است یعنی کسی‌که [[زیاد]] | # از جمله نام‌های مبارک آن حضرت صدّیقه است یعنی کسی‌که [[زیاد]] تصدیق می‌کند،؛ چراکه زهرای مرضیّه {{س}} پدر بزرگوارش را تصدیق نمود و در گفتارش با [[صداقت]] و [[راستگو]] و در [[رفتار]] و وفایش بسیار صادقانه عمل می‌کرد و به [[راستی]] که صدّیقه کبری برازنده وی بود و به گفته نواده‌اش [[امام صادق]] {{ع}} روزگاران بر محور [[شناخت]] [[شخصیت فاطمه]] در گردش بوده است<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۰۵؛ مناقب، ج۳، ص۲۳۳.</ref>. [[عایشه]] با وجود کدورت با آن حضرت می‌گوید: احدی را راستگوتر از فاطمه {{س}} ندیدم غیر از پدرش<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۳ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۳]]، ص۷۶؛ [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۱]]، ص۲۱۱.</ref>. | ||
=== صفات غیراکتسابی === | === صفات غیراکتسابی === | ||
اما پنج صفت [[صدیقه | اما پنج صفت [[صدیقه طاهره]] {{س}} هرچند جسمانی است اما غیر اکتسابی است که عبارت‌اند از: | ||
# | # نسب آن حضرت: چه اینکه نسبتی بالاتر از نسب به [[حضرت خاتم الانبیاء]] وجود ندارد. او که شخص اول عالم امکان است و در [[شرافت]] نسب در اوج است. | ||
# [[اولاد]] و [[فرزندان]] آن حضرت؛ همین بس که دو فرزند ایشان یعنی [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{ع}} [[سید]] [[جوانان]] [[اهل]] بهشتند و [[ائمه اطهار]] همه از فرزندان بی‌واسطه و با واسطه ایشانند. | # [[اولاد]] و [[فرزندان]] آن حضرت؛ همین بس که دو فرزند ایشان یعنی [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{ع}} [[سید]] [[جوانان]] [[اهل]] بهشتند و [[ائمه اطهار]] همه از فرزندان بی‌واسطه و با واسطه ایشانند. | ||
# نموّ و | # نموّ و رشد عقلانی؛ | ||
# | # بتول بودن: {{متن حدیث|لِأَنَّهَا لَمْ تَرَ حُمْرَةً قَطُّ}}<ref>علل الشرایع، شیخ صدوق، ص۱۸۱؛ بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۵.</ref>. | ||
# [[خلقت]] نوری حضرت. | # [[خلقت]] نوری حضرت. | ||
برخی دیگر از صفات [[زهرای اطهر]] {{س}} صفات غیر اکتسابی [[نفسانی]] و [[روحانی]] است که برای نمونه مواردی را برمی شماریم: | برخی دیگر از صفات [[زهرای اطهر]] {{س}} صفات غیر اکتسابی [[نفسانی]] و [[روحانی]] است که برای نمونه مواردی را برمی شماریم: | ||
# [[فاطمه]] {{س}} | # [[فاطمه]] {{س}} سیده زنان عالمیان از اولین و آخرین است؛ | ||
# به منزله [[پیامبر]] بودن و جاری بودن [[احکام]] کل بر جزء؛ [[رسول الله]] بارها فرمودند: فاطمه {{س}} [[روح]] من است که در میان دو پهلوی من است؛ فاطمه {{س}} بضعه و پاره تن من است و... . | # به منزله [[پیامبر]] بودن و جاری بودن [[احکام]] کل بر جزء؛ [[رسول الله]] بارها فرمودند: فاطمه {{س}} [[روح]] من است که در میان دو پهلوی من است؛ فاطمه {{س}} بضعه و پاره تن من است و... . | ||
# | # وجوب محبت و [[مودت]] به [[حضرت فاطمه]] {{س}} در کنار سایر [[معصومین]] و تصریح آیه [[قرآن]]: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> | ||
# حضور در [[مباهله]] و تصریح رسول الله که [[اهل بیت]] خود را [[مستجاب الدعوه]] می‌دانست؛ آنان نزدیک‌ترین و | # حضور در [[مباهله]] و تصریح رسول الله که [[اهل بیت]] خود را [[مستجاب الدعوه]] می‌دانست؛ آنان نزدیک‌ترین و پاک‌ترین [[بندگان]] به [[خدای سبحان]] هستند. اگر غیر از این [[پنج تن]]، کسان دیگری هم داخل در مسمای [[آل عبا]] بودند، به طور [[یقین]] [[رسول خدا]] آنان را نیز با [[خویشان]] خود همراه می‌ساخت. از میان [[زنان]] تنها [[زهرای مرضیه]] {{س}} است که منتخب [[خدای تعالی]] است<ref>سیمای حضرت فاطمه {{س}} در قرآن کریم (تحفة فاطمیه)، عبدالحسین قدسی، ص۲۱۲ - ۲۲۲.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۱]]، ص۲۱۱.</ref> | ||
برخی دیگر از صفات آن حضرت عبارت‌اند از: | برخی دیگر از صفات آن حضرت عبارت‌اند از: نام دیگر ایشان به اعتبار خیر و [[برکات]] فراوانی که از ناحیه او پدید می‌آید مبارکه بود و [[قرآن کریم]] بدین جهت که نسل [[نبیّ اکرم]] {{صل}} تنها از ناحیه وجود [[مقدس]] زهرا {{س}} [[استمرار]] یافته، از وی به [[کوثر]] یاد کرده است. او، مام [[ائمه اطهار]] و مادر [[دودمان پاک رسول خدا]] {{صل}} به‌شمار می‌آید. وی از [[رسالت پیامبر]] اکرم {{صل}} [[دفاع]] نمود و دشواری‌هایی را که در مسیر [[پایداری]] و [[ایستادگی]] در برابر ستم‌پیشگان و [[منحرفان]] از خط [[رسالت]] دید، به [[جان]] خرید. [[دودمان]] فراوان، همان خیر و برکات فراوان و یا مهم‌ترین مصادیق برکات فراوانی است که [[خداوند]] به [[رسول]] گرامی‌اش عطا نموده و در [[سوره کوثر]] بدان تصریح کرده است. | ||
نام دیگر ایشان به اعتبار خیر و [[برکات]] فراوانی که از ناحیه او پدید می‌آید | |||
از [[ابن عباس]] [[روایت]] شده که [[رسول اکرم]] {{صل}} فرمود: دخترم [[فاطمه]] حوریه‌ای در چهره [[آدمیان]] است، او هیچ‌گاه [[خون]] ندید و مردی با او تماس نگرفت و خداوند بدین سبب او را فاطمه نامید که او و دوستدارانش را از [[آتش دوزخ]] [[رهایی]] بخشید<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۳۱، حدیث ۶۷۷۲؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۱۰۹.</ref>. هم‌چنین از آن حضرت روایت شده که فرمود: "فاطمه حوریه‌ای در چهره [[انسان]] است، هرگاه [[مشتاق]] [[بهشت]] می‌شوم او را می‌بوسم"<ref>{{متن حدیث|أن فاطمة حوراء إنسيّة كلّما اشتقت إلى الجنّة قبّلتها}}؛ تاریخ بغداد، ج۵، ص۸۷؛ الغدیر، ج۳، ص۱۸.</ref>. | از [[ابن عباس]] [[روایت]] شده که [[رسول اکرم]] {{صل}} فرمود: دخترم [[فاطمه]] حوریه‌ای در چهره [[آدمیان]] است، او هیچ‌گاه [[خون]] ندید و مردی با او تماس نگرفت و خداوند بدین سبب او را فاطمه نامید که او و دوستدارانش را از [[آتش دوزخ]] [[رهایی]] بخشید<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۳۱، حدیث ۶۷۷۲؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۱۰۹.</ref>. هم‌چنین از آن حضرت روایت شده که فرمود: "فاطمه حوریه‌ای در چهره [[انسان]] است، هرگاه [[مشتاق]] [[بهشت]] می‌شوم او را می‌بوسم"<ref>{{متن حدیث|أن فاطمة حوراء إنسيّة كلّما اشتقت إلى الجنّة قبّلتها}}؛ تاریخ بغداد، ج۵، ص۸۷؛ الغدیر، ج۳، ص۱۸.</ref>. | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۹: | ||
مادر [[أنس بن مالک]] می‌گوید: [[فاطمه زهرا]] {{س}} سیمایی چون ماه شب چهارده و یا سفید و [[نورانی]] چونان خورشیدی که از پشت [[ابر]] برون آید، داشت دارای گیسوانی مشکین‌فام بود و بیش از همه [[مردم]] به [[رسول خدا]] {{س}} شباهت داشت<ref>مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۶۱.</ref>. | مادر [[أنس بن مالک]] می‌گوید: [[فاطمه زهرا]] {{س}} سیمایی چون ماه شب چهارده و یا سفید و [[نورانی]] چونان خورشیدی که از پشت [[ابر]] برون آید، داشت دارای گیسوانی مشکین‌فام بود و بیش از همه [[مردم]] به [[رسول خدا]] {{س}} شباهت داشت<ref>مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۶۱.</ref>. | ||
[[حضرت زهرا]] {{س}} به دلیل پیراسته بودن از هرگونه [[پلیدی]] و [[آلودگی]]، | [[حضرت زهرا]] {{س}} به دلیل پیراسته بودن از هرگونه [[پلیدی]] و [[آلودگی]]، طاهره [[لقب]] یافت. به گفته [[امام باقر]] {{ع}} فاطمه هیچ‌گاه خون حیض و نفاس ندید<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۹.</ref> و قرآن کریم در [[آیه تطهیر]] به [[پیراستگی]] او از هرگونه [[آلودگی]] [[گواهی]] داده است. | ||
[[فاطمه]] {{س}} به | [[فاطمه]] {{س}} به تلخی‌ها و [[دشواری‌ها]] و [[مصیبت‌ها]] و پاداش‌هایی که [[خداوند]] در [[دنیا]] برایش مقدّر ساخته بود، [[رضایت]] داشت و مورد [[رضایت پروردگار]] خویش نیز بود، چنان‌که [[قرآن کریم]] در [[سوره دهر]] آن‌گاه که خداوند از عملکرد وی رضایت یافت و او را از [[بیم]] بزرگ [[روز قیامت]] مصونیّت بخشید، از آن خبر داده است. | ||
[[فاطمه زهرا]] {{س}} از مصادیق | [[فاطمه زهرا]] {{س}} از مصادیق آیه شریفه {{متن قرآن|رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}}<ref>«خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.</ref> است، آن‌گونه که در [[رفتار]] آن مخدّره ملاحظه می‌کنیم بی‌تردید وی از بیم [[عذاب]] [[پروردگار]] خویش ترسان بوده است. | ||
او محدّثه بود زیرا [[فرشتگان]] با او سخن می‌گفتند، همان‌گونه که با [[مریم]] دخت [[عمران]] و | او محدّثه بود زیرا [[فرشتگان]] با او سخن می‌گفتند، همان‌گونه که با [[مریم]] دخت [[عمران]] و مادر موسی و [[ساره]] [[همسر]] [[ابراهیم]] {{ع}} که او را به تولّد [[اسحاق]] و پس از او [[یعقوب]] مژده دادند، گفت و گو می‌کردند. | ||
[[رسول اکرم]] {{صل}} به جهت | [[رسول اکرم]] {{صل}} به جهت ارج و [[احترام]] و مقام زهرا {{س}} او را «امّ أبیها»؛ مادر پدر کنیه داد؛ زیرا هیچ‌کس به پایه زهرا، مورد [[محبّت]] [[رسول خدا]] {{صل}} قرار نگرفت و از جایگاه برجسته‌ای مانند فاطمه نزد [[پیامبر]] برخوردار نبود. [[نبیّ اکرم]] {{صل}} به‌سان [[فرزندی]] به مادر خود، با [[زهرا]] رفتار می‌کرد، همان‌گونه که فاطمه نیز همانند مادری نسبت به فرزند خویش با پدر بزرگوارش همگرایی داشت، همواره پدر را در آغوش می‌گرفت و زخم‌های بدن مبارکش را مرهم می‌نهاد و از درد و [[رنج]] پدر می‌کاست. | ||
وی از کنیه امّ الائمة نیز برخوردار بود؛ زیرا رسول خدا {{صل}} خبر داده بود که [[ائمه]] {{عم}} از [[فرزندان]] زهرا بوده و [[حضرت مهدی]] {{ع}} از | وی از کنیه امّ الائمة نیز برخوردار بود؛ زیرا رسول خدا {{صل}} خبر داده بود که [[ائمه]] {{عم}} از [[فرزندان]] زهرا بوده و [[حضرت مهدی]] {{ع}} از نسل آن بزرگ بانو به وجود خواهد آمد<ref>ینابیع الموده، ج۲، ص۸۳؛ منتخب الأثر، ص۱۹۲؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۱۰۵.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۳ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۳]]، ص۷۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۰
ویژگی‌ها و صفاتی برای حضرت زهرا (س) بیان شده که برخی از آنها اکتسابی است مانند: عبادت آن حضرت، مواسات و برابری؛ حسن معاشرت، ازدواج با حضرت علی (ع) و برخی از آنها غیراکتسابی مانند: نسب شریف، اولاد و فرزندان گرامی و... .
صفات حضرت زهرا (س)
برای حضرت فاطمه زهرا (س) دو دسته از صفات دست یافتنی و دست نایافتنی وجود دارد.
صفات اکتسابی
صفات اکتسابی حضرت عبارت‌اند از:
- عبادت: در روایت آمده است "در این امت، عبادت کننده‌تر از حضرت صدیقه (س) نبود. این قدر به پای مبارک برای حق تعالی ایستاد که پاهای مبارکش ورم کرد"[۱].
- مواسات و برابری: چنانچه در روایتی آمده ایشان حتی خدمت در خانه را تقسیم کرده بودند و کارهای خانه را یک روز، حضرت صدیقه طاهره (س) و روز دیگر خادمه آن حضرت، با توافق همدیگر انجام می‌دادند[۲].
- حسن معاشرت: در سالیانی که کنار همسر زندگی می‌کرد، هیچ وقت با آن حضرت مخالفت نکرد، چنانچه در وصایای او آمده: "ای پسر عمو! هرگز از روی دروغ و خیانت با تو عهدی نبستم و از ابتدای معاشرت تاکنون با تو مخالفت نکردم. علی (ع) فرمود: پناه بر خدا، تو داناتری به خدا و نیکوکارتری و پرهیزگارتر و گرامی‌تری و بیشتر از خدا می‌ترسی که من به تو نسبت مخالفت با خود دهم"[۳].
- تزویج: با اعلام موافقت و رضایت، با کفو خود، حضرت امیر (ع) ازدواج کرد. همان همسری که اگر نبود برای فاطمه (س) در میان آدمیان زوجی نبود[۴].
- از جمله نام‌های مبارک آن حضرت صدّیقه است یعنی کسی‌که زیاد تصدیق می‌کند،؛ چراکه زهرای مرضیّه (س) پدر بزرگوارش را تصدیق نمود و در گفتارش با صداقت و راستگو و در رفتار و وفایش بسیار صادقانه عمل می‌کرد و به راستی که صدّیقه کبری برازنده وی بود و به گفته نواده‌اش امام صادق (ع) روزگاران بر محور شناخت شخصیت فاطمه در گردش بوده است[۵]. عایشه با وجود کدورت با آن حضرت می‌گوید: احدی را راستگوتر از فاطمه (س) ندیدم غیر از پدرش[۶].
صفات غیراکتسابی
اما پنج صفت صدیقه طاهره (س) هرچند جسمانی است اما غیر اکتسابی است که عبارت‌اند از:
- نسب آن حضرت: چه اینکه نسبتی بالاتر از نسب به حضرت خاتم الانبیاء وجود ندارد. او که شخص اول عالم امکان است و در شرافت نسب در اوج است.
- اولاد و فرزندان آن حضرت؛ همین بس که دو فرزند ایشان یعنی امام حسن و امام حسین (ع) سید جوانان اهل بهشتند و ائمه اطهار همه از فرزندان بی‌واسطه و با واسطه ایشانند.
- نموّ و رشد عقلانی؛
- بتول بودن: «لِأَنَّهَا لَمْ تَرَ حُمْرَةً قَطُّ»[۷].
- خلقت نوری حضرت.
برخی دیگر از صفات زهرای اطهر (س) صفات غیر اکتسابی نفسانی و روحانی است که برای نمونه مواردی را برمی شماریم:
- فاطمه (س) سیده زنان عالمیان از اولین و آخرین است؛
- به منزله پیامبر بودن و جاری بودن احکام کل بر جزء؛ رسول الله بارها فرمودند: فاطمه (س) روح من است که در میان دو پهلوی من است؛ فاطمه (س) بضعه و پاره تن من است و... .
- وجوب محبت و مودت به حضرت فاطمه (س) در کنار سایر معصومین و تصریح آیه قرآن:
قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى
[۸] - حضور در مباهله و تصریح رسول الله که اهل بیت خود را مستجاب الدعوه می‌دانست؛ آنان نزدیک‌ترین و پاک‌ترین بندگان به خدای سبحان هستند. اگر غیر از این پنج تن، کسان دیگری هم داخل در مسمای آل عبا بودند، به طور یقین رسول خدا آنان را نیز با خویشان خود همراه می‌ساخت. از میان زنان تنها زهرای مرضیه (س) است که منتخب خدای تعالی است[۹].[۱۰]
برخی دیگر از صفات آن حضرت عبارت‌اند از: نام دیگر ایشان به اعتبار خیر و برکات فراوانی که از ناحیه او پدید می‌آید مبارکه بود و قرآن کریم بدین جهت که نسل نبیّ اکرم (ص) تنها از ناحیه وجود مقدس زهرا (س) استمرار یافته، از وی به کوثر یاد کرده است. او، مام ائمه اطهار و مادر دودمان پاک رسول خدا (ص) به‌شمار می‌آید. وی از رسالت پیامبر اکرم (ص) دفاع نمود و دشواری‌هایی را که در مسیر پایداری و ایستادگی در برابر ستم‌پیشگان و منحرفان از خط رسالت دید، به جان خرید. دودمان فراوان، همان خیر و برکات فراوان و یا مهم‌ترین مصادیق برکات فراوانی است که خداوند به رسول گرامی‌اش عطا نموده و در سوره کوثر بدان تصریح کرده است.
از ابن عباس روایت شده که رسول اکرم (ص) فرمود: دخترم فاطمه حوریه‌ای در چهره آدمیان است، او هیچ‌گاه خون ندید و مردی با او تماس نگرفت و خداوند بدین سبب او را فاطمه نامید که او و دوستدارانش را از آتش دوزخ رهایی بخشید[۱۱]. هم‌چنین از آن حضرت روایت شده که فرمود: "فاطمه حوریه‌ای در چهره انسان است، هرگاه مشتاق بهشت می‌شوم او را می‌بوسم"[۱۲].
مادر أنس بن مالک می‌گوید: فاطمه زهرا (س) سیمایی چون ماه شب چهارده و یا سفید و نورانی چونان خورشیدی که از پشت ابر برون آید، داشت دارای گیسوانی مشکین‌فام بود و بیش از همه مردم به رسول خدا (س) شباهت داشت[۱۳].
حضرت زهرا (س) به دلیل پیراسته بودن از هرگونه پلیدی و آلودگی، طاهره لقب یافت. به گفته امام باقر (ع) فاطمه هیچ‌گاه خون حیض و نفاس ندید[۱۴] و قرآن کریم در آیه تطهیر به پیراستگی او از هرگونه آلودگی گواهی داده است.
فاطمه (س) به تلخی‌ها و دشواری‌ها و مصیبت‌ها و پاداش‌هایی که خداوند در دنیا برایش مقدّر ساخته بود، رضایت داشت و مورد رضایت پروردگار خویش نیز بود، چنان‌که قرآن کریم در سوره دهر آن‌گاه که خداوند از عملکرد وی رضایت یافت و او را از بیم بزرگ روز قیامت مصونیّت بخشید، از آن خبر داده است.
فاطمه زهرا (س) از مصادیق آیه شریفه 
رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ
[۱۵] است، آن‌گونه که در رفتار آن مخدّره ملاحظه می‌کنیم بی‌تردید وی از بیم عذاب پروردگار خویش ترسان بوده است.
او محدّثه بود زیرا فرشتگان با او سخن می‌گفتند، همان‌گونه که با مریم دخت عمران و مادر موسی و ساره همسر ابراهیم (ع) که او را به تولّد اسحاق و پس از او یعقوب مژده دادند، گفت و گو می‌کردند.
رسول اکرم (ص) به جهت ارج و احترام و مقام زهرا (س) او را «امّ أبیها»؛ مادر پدر کنیه داد؛ زیرا هیچ‌کس به پایه زهرا، مورد محبّت رسول خدا (ص) قرار نگرفت و از جایگاه برجسته‌ای مانند فاطمه نزد پیامبر برخوردار نبود. نبیّ اکرم (ص) به‌سان فرزندی به مادر خود، با زهرا رفتار می‌کرد، همان‌گونه که فاطمه نیز همانند مادری نسبت به فرزند خویش با پدر بزرگوارش همگرایی داشت، همواره پدر را در آغوش می‌گرفت و زخم‌های بدن مبارکش را مرهم می‌نهاد و از درد و رنج پدر می‌کاست.
وی از کنیه امّ الائمة نیز برخوردار بود؛ زیرا رسول خدا (ص) خبر داده بود که ائمه (ع) از فرزندان زهرا بوده و حضرت مهدی (ع) از نسل آن بزرگ بانو به وجود خواهد آمد[۱۶].[۱۷]
منابع
پانویس
- ↑ «مَا كَانَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ أَعْبَدُ مِنْ فَاطِمَةَ كَانَتْ تَقُومُ حَتَّى تَوَرَّمَ قَدَمَاهَا»؛ المناقب، موفق بن أحمد خوارزمی، ج۳، ص۳۴۱؛ عوالم العلوم، شیخ عبدالله بن نورالله بحرانی اصفهانی، ج۱۱، ص۲۲۴؛ بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج۴۳، ص۸۴.
- ↑ بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۸؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۲۰۵.
- ↑ «يَا ابْنَ عَمِّ مَا عَهِدْتَنِي كَاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً وَ لَا خَالَفْتُكَ مُنْذُ عَاشَرْتَنِي فَقَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى وَ أَكْرَمُ وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ...»؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۹۱؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۱۳۴.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۱، ص ۲۱۱.
- ↑ بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۰۵؛ مناقب، ج۳، ص۲۳۳.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت ج۳، ص۷۶؛ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۱، ص۲۱۱.
- ↑ علل الشرایع، شیخ صدوق، ص۱۸۱؛ بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۵.
- ↑ «بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.
- ↑ سیمای حضرت فاطمه (س) در قرآن کریم (تحفة فاطمیه)، عبدالحسین قدسی، ص۲۱۲ - ۲۲۲.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۱، ص۲۱۱.
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۳۱، حدیث ۶۷۷۲؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۱۰۹.
- ↑ «أن فاطمة حوراء إنسيّة كلّما اشتقت إلى الجنّة قبّلتها»؛ تاریخ بغداد، ج۵، ص۸۷؛ الغدیر، ج۳، ص۱۸.
- ↑ مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۶۱.
- ↑ بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۹.
- ↑ «خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.
- ↑ ینابیع الموده، ج۲، ص۸۳؛ منتخب الأثر، ص۱۹۲؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۱۰۵.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت ج۳، ص۷۶.