غور: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۴۹

به هر زمین گودی، غور گفته می‌شود. از مناطق متعددی در بلاد عرب تحت عنوان غور یاد شده که از جمله آنها «غور تهامه»، «غور اردن» در شام بین بیت المقدس و دمشق، «غور العماد» در دیار بنی‌سلیم و نیز «غور ملح» است.

آشنایی اجمالی

به هر زمین گودی، «غور» گفته می‌شود^[۱]. از مناطق متعددی در بلاد عرب تحت عنوان غور یاد شده که از جمله آنها «غور تهامه» است^[۲]. برخی این غور را در جانب یمن و بعضی دیگر محدوده آن را بین ذات عرق تا دریا گفته‌اند^[۳]. «غور اردن» در شام بین بیت المقدس و دمشق نیز از دیگر غورهاست^[۴]. این غور زمین گودی است از اراضی دمشق و بیت المقدس به طول سه روز راه و عرض تقریبی یک روز راه که نهر اردن و نیز شهرها و روستاهای بسیاری در آن وجود دارد^[۵]. «غور العماد» در دیار بنی‌سلیم^[۶] و نیز «غور ملح» که آبی از آن بنی عدویه است^[۷] از دیگر غورهایی است که نامشان در منابع به ثبت رسیده است^[۸].

در نقلی دیگر آمده است غور: به منطقه‌ای در شرق اردن و نیز به وادی بین هلمند و هرات که به آن هزارستان می‌گویند، اطلاق می‌شده است^[۹]. غوریان منسوب به غور بودند و به آن‎ها، آل شنسب نیز گفته می‌‌شد چون منسوب به شنسب بن جرمک بودند. آنان سلسله‌ای از حاکمان مسلمان بودند که در نواحی غور امارت داشته و به دو شعبه اصلی تقسیم می‌شده‌اند:

سلسله پادشاهانی که در غور سلطنت می‌کردند و پایتخت آنان فیروزکوه بود؛
سلسله‌ای که در طخارستان حکومت می‌کردند و پایتخت آنان بامیان بود. به این‎ها غوریه بامیان نیز گفته می‌شود^[۱۰].

حاکمان غور

براساس برخی از نقل‌ها شنسب حاکم غور از طرف امام علی(ع) بوده است^[۱۱]. از منابعی استفاده می‌شود که شنسب بن جرمک به دست حضرت مسلمان شده^[۱۲] و در سال ۲۸ هجری حکومت به وی رسیده و چون امیرالمؤمنین علی(ع) به خلافت رسید نامه‌ای برای وی نوشت. او را به گرفتن بیعت از مردم آن منطقه دعوت کرد. شنسب از مردم غور برای حضرت بیعت گرفت و وی از حضرت اطاعت نموده است^[۱۳].

منابع

پانویس

↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۶.
↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.
↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۳۲.
↑ المنجد (الاعلام)، ص۳۸۰؛ سپهر، ناسخ التواریخ، حضرت علی(ع)، ج۱، ص۲۲۱.
↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۳۸-۵۴۰.
↑ سپهر، ناسخ التواریخ، حضرت علی(ع)، ج۱، ص۲۲۱؛ فاضل، معصوم دوم، ج۲، ص۹۳؛ مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۸۸.
↑ خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۸۸، فرهنگ معین، ج۶، ص۱۲۷۲؛ دهخدا، لغت نامه، ج۱۱، ص۱۶۸۵۳.
↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۳۸-۵۴۰.

[1] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۶.

[2] بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.

[3] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.

[4] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.

[5] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.

[6] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.

[7] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.

[8] بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۳۲.

[9] المنجد (الاعلام)، ص۳۸۰؛ سپهر، ناسخ التواریخ، حضرت علی(ع)، ج۱، ص۲۲۱.

[10] ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۳۸-۵۴۰.

[11] سپهر، ناسخ التواریخ، حضرت علی(ع)، ج۱، ص۲۲۱؛ فاضل، معصوم دوم، ج۲، ص۹۳؛ مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۸۸.

[12] خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۸۸، فرهنگ معین، ج۶، ص۱۲۷۲؛ دهخدا، لغت نامه، ج۱۱، ص۱۶۸۵۳.

[13] ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۳۸-۵۴۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 == آشنایی اجمالی ==
-به هر [[زمین]] گودی، «غور» گفته می‌شود<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۶.</ref>. از مناطق متعددی در بلاد [[عرب]] تحت عنوان غور یاد شده که از جمله آنها «غور تهامه» است<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. برخی این غور را در جانب [[یمن]] و بعضی دیگر محدوده آن را بین [[ذات عرق]] تا دریا گفته‌اند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. «غور [[اردن]]» در [[شام]] بین [[بیت المقدس]] و [[دمشق]] نیز از دیگر غورهاست<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. این غور زمین گودی است از [[اراضی]] دمشق و بیت المقدس به طول سه [[روز]] راه و عرض تقریبی یک روز راه که [[نهر اردن]] و نیز [[شهرها]] و روستاهای بسیاری در آن وجود دارد<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. «غور العماد» در [[دیار]] [[بنی‌سلیم]]<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref> و نیز «غور ملح» که آبی از آن بنی عدویه است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref> از دیگر غورهایی است که نامشان در منابع به ثبت رسیده است<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۳۲.</ref>.
+به هر [[زمین]] گودی، «غور» گفته می‌شود<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۶.</ref>. از مناطق متعددی در بلاد [[عرب]] تحت عنوان غور یاد شده که از جمله آنها «[[غور تهامه]]» است<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. برخی این غور را در جانب [[یمن]] و بعضی دیگر محدوده آن را بین [[ذات عرق]] تا دریا گفته‌اند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. «[[غور اردن]]» در [[شام]] بین [[بیت المقدس]] و [[دمشق]] نیز از دیگر غورهاست<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. این غور زمین گودی است از [[اراضی]] دمشق و بیت المقدس به طول سه [[روز]] راه و عرض تقریبی یک روز راه که [[نهر اردن]] و نیز [[شهرها]] و روستاهای بسیاری در آن وجود دارد<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref>. «[[غور العماد]]» در [[دیار]] [[بنی‌سلیم]]<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref> و نیز «[[غور ملح]]» که آبی از آن [[بنی عدویه]] است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۷.</ref> از دیگر غورهایی است که نامشان در منابع به ثبت رسیده است<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۳۲.</ref>.
-در نقلی دیگر آمده است غور: به منطقه‌ای در [[شرق]] [[اردن]] و نیز به [[وادی]] بین هلمند و هرات که به آن هزارستان می‌گویند، اطلاق می‌شده است<ref>المنجد (الاعلام)، ص۳۸۰؛ سپهر، ناسخ التواریخ، حضرت علی{{ع}}، ج۱، ص۲۲۱.</ref>. غوریان منسوب به غور بودند و به آن‎ها، آل شنسب نیز گفته می‌‌شد چون منسوب به شنسب بن جرمک بودند. آنان سلسله‌ای از حاکمان مسلمان بودند که در نواحی غور [[امارت]] داشته و به دو شعبه اصلی تقسیم می‌شده‌اند:
+در [[نقلی]] دیگر آمده است غور: به منطقه‌ای در شرق [[اردن]] و نیز به [[وادی]] بین [[هلمند]] و هرات که به آن [[هزارستان]] می‌گویند، اطلاق می‌شده است<ref>المنجد (الاعلام)، ص۳۸۰؛ سپهر، ناسخ التواریخ، حضرت علی{{ع}}، ج۱، ص۲۲۱.</ref>. غوریان منسوب به غور بودند و به آن‎ها، [[آل شنسب]] نیز گفته می‌‌شد چون منسوب به [[شنسب بن جرمک]] بودند. آنان سلسله‌ای از [[حاکمان]] [[مسلمان]] بودند که در نواحی [[غور]] [[امارت]] داشته و به دو شعبه اصلی تقسیم می‌شده‌اند:
-# [[سلسله]] پادشاهانی که در شور [[سلطنت]] می‌کردند و پایتخت آنان فیروزکوه بود؛
+# سلسله پادشاهانی که در غور [[سلطنت]] می‌کردند و پایتخت آنان [[فیروزکوه]] بود؛
-# سلسله‌ای که در طخارستان [[حکومت]] می‌کردند و پایتخت آنان بامیان بود. به این‎ها غوریه، بامیان نیز گفته می‌شود<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۵۳۸-۵۴۰.</ref>.
+# سلسله‌ای که در [[طخارستان]] [[حکومت]] می‌کردند و پایتخت آنان [[بامیان]] بود. به این‎ها [[غوریه بامیان]] نیز گفته می‌شود<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۵۳۸-۵۴۰.</ref>.
 == حاکمان غور ==