عبدالرحمن بن حجاج بجلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط =راویان امام رضا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = عبدالرحمن بن حجاج بجلی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوعلی عبدالرحمان بن حجاج بجلی کوفی، ملقب به بیاع سابری اهل کوفه، خرما فروش یا پیراهن ف...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط =راویان امام رضا | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالرحمن بن حجاج بجلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط =اصحاب امام صادق | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالرحمن بن حجاج بجلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعلی عبدالرحمان بن حجاج بجلی کوفی]]، ملقب به [[بیاع سابری]] [[اهل کوفه]]، خرما فروش یا پیراهن فروش، از [[موالی]] [[بجیله]]، ساکن [[بغداد]] و از [[اصحاب]] و [[شاگردان امام صادق]]، [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} بود و از دو [[امام]] اول [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص ۵۰؛ رجال الطوسی، ص ۲۳۰.</ref> عبدالرحمان از [[علما]] و [[دانشمندان]] موجّه و بسیار [[موثق]] [[شیعه]] می‌‌باشد که [[امام صادق]] و امام کاظم{{عم}} [[بهشت]] را برای او [[بشارت]] دادند. <ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۲۸۰؛ رجال ابن داود، ص ۲۲۳.</ref> او [[وکالت]] امام صادق{{ع}}را هم بر عهده داشت.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص ۴۴۷.</ref> عده‌ای او را [[کیسانی]] و برخی هم او را [[واقفی]] دانسته و گفته‌اند: چون از امام رضا{{ع}} [[معجزه]] دید، از [[مذهب واقفیه]] [[دست]] کشید و به آن [[حضرت]] روی آورد و در شمار وکلای ایشان در آمد. نام او در ۵۱۰ مورد از [[اسناد روایات]] آمده است. او سرانجام در [[زمان امام رضا]]{{ع}} از [[دنیا]] رفت.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۹، ص ۳۱۵.</ref> وی دارای کتاب [[حدیثی]] بوده که کسانی چون [[ابن ابی عمیر]] و [[صفوان بن یحیی]] از آن خبر داده‌اند، <ref>الفهرست (طوسی)، ص ۱۸۰.</ref> هر چند از نام و ویژگی‌های آن در منابع چیزی نیامده است. <ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۳۵.</ref>
[[ابوعلی عبدالرحمان بن حجاج بجلی کوفی]]، ملقب به [[بیاع سابری]] [[اهل کوفه]]، خرما فروش یا پیراهن فروش، از [[موالی]] [[بجیله]]، ساکن [[بغداد]] و از [[اصحاب]] و [[شاگردان]] [[امام صادق]]، [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} بود و از دو [[امام]] اول [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص ۵۰؛ رجال الطوسی، ص ۲۳۰.</ref> عبدالرحمان از [[علما]] و [[دانشمندان]] موجّه و بسیار [[موثق]] [[شیعه]] می‌‌باشد که [[امام صادق]] و امام کاظم{{عم}} [[بهشت]] را برای او [[بشارت]] دادند. <ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۲۸۰؛ رجال ابن داود، ص ۲۲۳.</ref> او [[وکالت]] امام صادق{{ع}}را هم بر عهده داشت.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص ۴۴۷.</ref> عده‌ای او را [[کیسانی]] و برخی هم او را [[واقفی]] دانسته و گفته‌اند: چون از امام رضا{{ع}} [[معجزه]] دید، از [[مذهب واقفیه]] [[دست]] کشید و به آن [[حضرت]] روی آورد و در شمار وکلای ایشان در آمد. نام او در ۵۱۰ مورد از [[اسناد روایات]] آمده است. او سرانجام در [[زمان امام رضا]]{{ع}} از [[دنیا]] رفت.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۹، ص ۳۱۵.</ref> وی دارای کتاب [[حدیثی]] بوده که کسانی چون [[ابن ابی عمیر]] و [[صفوان بن یحیی]] از آن خبر داده‌اند، <ref>الفهرست (طوسی)، ص ۱۸۰.</ref> هر چند از نام و ویژگی‌های آن در منابع چیزی نیامده است. <ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۳۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۲: خط ۱۲:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۸

آشنایی اجمالی

ابوعلی عبدالرحمان بن حجاج بجلی کوفی، ملقب به بیاع سابری اهل کوفه، خرما فروش یا پیراهن فروش، از موالی بجیله، ساکن بغداد و از اصحاب و شاگردان امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع) بود و از دو امام اول روایت کرده است.[۱] عبدالرحمان از علما و دانشمندان موجّه و بسیار موثق شیعه می‌‌باشد که امام صادق و امام کاظم(ع) بهشت را برای او بشارت دادند. [۲] او وکالت امام صادق(ع)را هم بر عهده داشت.[۳] عده‌ای او را کیسانی و برخی هم او را واقفی دانسته و گفته‌اند: چون از امام رضا(ع) معجزه دید، از مذهب واقفیه دست کشید و به آن حضرت روی آورد و در شمار وکلای ایشان در آمد. نام او در ۵۱۰ مورد از اسناد روایات آمده است. او سرانجام در زمان امام رضا(ع) از دنیا رفت.[۴] وی دارای کتاب حدیثی بوده که کسانی چون ابن ابی عمیر و صفوان بن یحیی از آن خبر داده‌اند، [۵] هر چند از نام و ویژگی‌های آن در منابع چیزی نیامده است. [۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص ۵۰؛ رجال الطوسی، ص ۲۳۰.
  2. اختیار معرفة الرجال، ص ۲۸۰؛ رجال ابن داود، ص ۲۲۳.
  3. جامع الرواة، ج۱، ص ۴۴۷.
  4. معجم رجال الحدیث، ج۹، ص ۳۱۵.
  5. الفهرست (طوسی)، ص ۱۸۰.
  6. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۳۵.