عبدالرحمن بن حجاج بجلی در معارف و سیره رضوی
آشنایی اجمالی
او از راویان بزرگ و جلیلالقدر میباشد، علمای حدیث او را تعظیم و تجلیل کرده و به روایات او اعتماد نمودهاند. وی از امام رضا(ع) و امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) روایت میکند، در مصادر ذکر شده که وی وکیل امام صادق(ع) و استاد صفوان بن یحیی بوده و از مؤلفان و صاحبان اصول به شمار رفته است.
احمد بن ابی عبدالله برقی او را از راویان امام صادق و امام کاظم(ع) ذکر کرده، و شیخ طوسی در رجال خود گوید: عبدالرحمان بن حجاج بجلی کوفی از اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) است، در الفهرست گوید: عبدالرحمان بن حجاج کوفی کتابی هم تالیف کرده که صفوان بن یحیی از وی روایت میکند.
نجاشی گوید: عبدالرحمان بن حجاج کوفی از موالیان بجیله است و در بغداد سکونت داشت، او متهم بود که مذهب کیسانیه دارد، ولی بعد از این عقیده دست برداشت و به امامت ائمه اطهار(ع) اعتقاد پیدا کرد، او از امام صادق و کاظم و امام رضا(ع) روایت میکند و بسیار موثق و جلیلالقدر است، او کتابی هم تالیف کرده که محمد بن ابی عمیر از وی روایت میکند.
کشی گوید: امام(ع) گواهی داد که او از اهل بهشت است، و حضرت صادق(ع) به او فرمودند: با اهل مدینه سخن بگو، من دوست دارم در میان شیعیان من مانند شما باشند، در حدیث دیگری آمده که ابوالحسن(ع) فرمودند: عبدالرحمان بن حجاج بر دلها سنگینی میکند.
او از امام رضا(ع) یک حدیث روایت میکند، او میگوید از امام رضا(ع) سؤال کردم: محلی که شکسته شده و روی آن بسته شده و یا زخمی که روی آن پارچه میباشد، در هنگام وضو، و یا غسل جنابت و یا غسل جمعه چه باید کرد، فرمودند: تا آنجا که امکان دارد باید شسته شود و هرجا که امکان ندارد باید رها کرد و به زخم و جراحت نباید دست زد.[۱]
منابع
پانویس
- ↑ عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 225-226.