صدق در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
(←مقدمه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = صدق | | موضوع مرتبط = صدق | ||
| عنوان مدخل = صدق | | عنوان مدخل = صدق | ||
| مداخل مرتبط = [[صدق در قرآن]] - [[صدق در حدیث]] - [[صدق در نهج البلاغه]] - [[صدق در معارف و سیره نبوی]] - [[صدق در معارف دعا و زیارات]] - [[صدق در معارف و سیره علوی]] - [[صدق در معارف و سیره فاطمی]] - [[صدق در معارف و سیره سجادی]] - [[صدق در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[صدق در خانواده]] | | مداخل مرتبط = [[صدق در لغت]] - [[صدق در قرآن]] - [[صدق در حدیث]] - [[صدق در نهج البلاغه]] - [[صدق در معارف و سیره نبوی]] - [[صدق در معارف دعا و زیارات]] - [[صدق در معارف و سیره علوی]] - [[صدق در معارف و سیره فاطمی]] - [[صدق در معارف و سیره سجادی]] - [[صدق در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[صدق در خانواده]] - [[صدق در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[سکوت]] و [[صداقت]] و به جا [[سخن گفتن]] از [[فضائل اخلاقی]] مورد تأکید و عمل [[پیامبران]] و [[اولیای الهی]] است. در [[روایات]]، این صفت این چنین توصیف شده است: | [[سکوت]] و [[صداقت]] و به جا [[سخن گفتن]] از [[فضائل اخلاقی]] مورد تأکید و عمل [[پیامبران]] و [[اولیای الهی]] است. در [[روایات]]، این صفت این چنین توصیف شده است: دری از درهای [[حکمت]]، موجب کسب [[محبت]]، دلیل و راهنمای پر خیر، دلیل [[تفکر]] و...<ref>کلینی، الکافی ج۲، ص۱۱۳؛ ج۱، ص۱۶ و ۳۵۳؛ حمیری، قرب الاسناد، ص۶۹ و ۳۶۹؛ اشعری، النوادر، ص۲۱-۲۲.</ref>. | ||
دری از درهای [[حکمت]]، موجب کسب [[محبت]]، دلیل و راهنمای پر خیر، دلیل [[تفکر]] و...<ref>کلینی، الکافی ج۲، ص۱۱۳؛ ج۱، ص۱۶ و ۳۵۳؛ حمیری، قرب الاسناد، ص۶۹ و ۳۶۹؛ اشعری، النوادر، ص۲۱-۲۲.</ref>. | |||
در سفارش‌های مکتوب [[رسول خدا]] {{صل}} به دخترش نیز چنین آمده است: «... آن‌که [[ایمان به خدا]] و [[روز جزا]] دارد یا به [[نیکی]] سخن گوید یا سکوت کند. | در سفارش‌های مکتوب [[رسول خدا]] {{صل}} به دخترش نیز چنین آمده است: «... آن‌که [[ایمان به خدا]] و [[روز جزا]] دارد یا به [[نیکی]] سخن گوید یا سکوت کند...»<ref>{{متن حدیث|عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: جَاءَتْ فَاطِمَةُ {{س}} تَشْكُو إِلَى رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} بَعْضَ أَمْرِهَا فَأَعْطَاهَا- رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} كُرَيْسَةً وَ قَالَ تَعَلَّمِي مَا فِيهَا فَإِذَا فِيهَا {{متن قرآن|مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ}} فَلَا يُؤْذِي جَارَهُ وَ {{متن قرآن|مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ}} فَلْيُكْرِمْ ضَيْفَهُ وَ {{متن قرآن|مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ}} فَلْيَقُلْ خَيْراً أَوْ لِيَسْكُتْ}}؛ کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۶۷.</ref>. | ||
همچنین در [[روایت]] آن | همچنین در [[روایت]] آن حضرت از پدرش - رسول خدا {{صل}}- آمده است: بدترین افراد امتم کسانی‌اند که متنعم به [[نعمت‌های الهی]] بوده، غذاهای رنگارنگ می‌خورند و لباس‌های رنگارنگ می‌پوشند و در سخن گفتن [[اهل]] لاف زدن هستند<ref>{{متن حدیث|عن فاطمه {{س}} بنت رَسُول اللَّه {{صل}}: قَالَتْ: قال رَسُول اللَّه: شِرَارُ أُمَّتِي الَّذِينَ غُذُّوا بِالنَّعِيمِ يأكلون ألوان الطعام، و يلبسون ألوان الثياب و يتشدّقون في الكلام}}؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۲۷، ص۳۶۶.</ref>. | ||
بدترین افراد امتم کسانی‌اند که متنعم به [[نعمت‌های الهی]] بوده، غذاهای رنگارنگ می‌خورند و لباس‌های رنگارنگ می‌پوشند و در سخن گفتن [[اهل]] لاف زدن هستند<ref>{{متن حدیث|عن فاطمه {{س}} بنت رَسُول اللَّه {{صل}}: قَالَتْ: قال رَسُول اللَّه: شِرَارُ أُمَّتِي الَّذِينَ غُذُّوا بِالنَّعِيمِ يأكلون ألوان الطعام، و يلبسون ألوان الثياب و يتشدّقون في الكلام}}؛ | |||
پس از مرحله سکوت، نوبت به سخن گفتن می‌رسد که بنابر روایت پیشین، [[انسان]] یا باید در سکوت باشد یا سخن [[نیک]] بگوید. صداقت از مهمترین ویژگی‌های سخن نیکوست این | پس از مرحله سکوت، نوبت به سخن گفتن می‌رسد که بنابر روایت پیشین، [[انسان]] یا باید در سکوت باشد یا سخن [[نیک]] بگوید. صداقت از مهمترین ویژگی‌های سخن نیکوست این خصلت را [[عایشه]] درباره [[حضرت فاطمه]] این چنین توصیف کرده است: هیچ کس را راستگوتر از [[فاطمه]] نیافتم، مگر آن را که فاطمه از او زاده شده است (یعنی رسول خدا {{صل}})<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا كَانَتْ إِذَا ذُكِرَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ النَّبِيِّ {{صل}} قَالَتْ مَا رَأَيْتُ أَحَداً كَانَ أَصْدَقَ لَهْجَةً مِنْهَا إِلَّا أَنْ يَكُونَ الَّذِي وَلَدَهَا}}؛ حاکم نیشابوری در ادامه چنین آورده: {{عربی|هذا حدیث صحیح علی شرط مسلم و لم یخرجاه}}. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۶۸.</ref>.<ref>[[محمد رضا جباری|جباری، محمد رضا]]، [[سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا (کتاب)|سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا]]، ص ۷۷.</ref> | ||
هیچ کس را راستگوتر از [[فاطمه]] نیافتم، مگر آن را که فاطمه از او زاده شده است (یعنی رسول خدا {{صل}})<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا كَانَتْ إِذَا ذُكِرَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ النَّبِيِّ {{صل}} قَالَتْ مَا رَأَيْتُ أَحَداً كَانَ أَصْدَقَ لَهْجَةً مِنْهَا إِلَّا أَنْ يَكُونَ الَّذِي وَلَدَهَا}}؛ حاکم نیشابوری در ادامه چنین آورده: {{عربی|هذا حدیث صحیح علی شرط مسلم و لم یخرجاه}}. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صدق است. صدق از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صدق در لغت - صدق در قرآن - صدق در حدیث - صدق در نهج البلاغه - صدق در معارف و سیره نبوی - صدق در معارف دعا و زیارات - صدق در معارف و سیره علوی - صدق در معارف و سیره فاطمی - صدق در معارف و سیره سجادی - صدق در جامعه‌شناسی اسلامی - صدق در خانواده - صدق در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
سکوت و صداقت و به جا سخن گفتن از فضائل اخلاقی مورد تأکید و عمل پیامبران و اولیای الهی است. در روایات، این صفت این چنین توصیف شده است: دری از درهای حکمت، موجب کسب محبت، دلیل و راهنمای پر خیر، دلیل تفکر و...[۱].
در سفارش‌های مکتوب رسول خدا (ص) به دخترش نیز چنین آمده است: «... آن‌که ایمان به خدا و روز جزا دارد یا به نیکی سخن گوید یا سکوت کند...»[۲].
همچنین در روایت آن حضرت از پدرش - رسول خدا (ص)- آمده است: بدترین افراد امتم کسانی‌اند که متنعم به نعمت‌های الهی بوده، غذاهای رنگارنگ می‌خورند و لباس‌های رنگارنگ می‌پوشند و در سخن گفتن اهل لاف زدن هستند[۳].
پس از مرحله سکوت، نوبت به سخن گفتن می‌رسد که بنابر روایت پیشین، انسان یا باید در سکوت باشد یا سخن نیک بگوید. صداقت از مهمترین ویژگی‌های سخن نیکوست این خصلت را عایشه درباره حضرت فاطمه این چنین توصیف کرده است: هیچ کس را راستگوتر از فاطمه نیافتم، مگر آن را که فاطمه از او زاده شده است (یعنی رسول خدا (ص))[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ کلینی، الکافی ج۲، ص۱۱۳؛ ج۱، ص۱۶ و ۳۵۳؛ حمیری، قرب الاسناد، ص۶۹ و ۳۶۹؛ اشعری، النوادر، ص۲۱-۲۲.
- ↑ «عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: جَاءَتْ فَاطِمَةُ (س) تَشْكُو إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) بَعْضَ أَمْرِهَا فَأَعْطَاهَا- رَسُولُ اللَّهِ (ص) كُرَيْسَةً وَ قَالَ تَعَلَّمِي مَا فِيهَا فَإِذَا فِيهَا ﴿مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾ فَلَا يُؤْذِي جَارَهُ وَ ﴿مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾ فَلْيُكْرِمْ ضَيْفَهُ وَ ﴿مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾ فَلْيَقُلْ خَيْراً أَوْ لِيَسْكُتْ»؛ کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۶۷.
- ↑ «عن فاطمه (س) بنت رَسُول اللَّه (ص): قَالَتْ: قال رَسُول اللَّه: شِرَارُ أُمَّتِي الَّذِينَ غُذُّوا بِالنَّعِيمِ يأكلون ألوان الطعام، و يلبسون ألوان الثياب و يتشدّقون في الكلام»؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۲۷، ص۳۶۶.
- ↑ «عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا كَانَتْ إِذَا ذُكِرَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ النَّبِيِّ (ص) قَالَتْ مَا رَأَيْتُ أَحَداً كَانَ أَصْدَقَ لَهْجَةً مِنْهَا إِلَّا أَنْ يَكُونَ الَّذِي وَلَدَهَا»؛ حاکم نیشابوری در ادامه چنین آورده: هذا حدیث صحیح علی شرط مسلم و لم یخرجاه. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۶۸.
- ↑ جباری، محمد رضا، سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا، ص ۷۷.