علم معصوم به وحی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
{{اصلی|آیا علم به وحی الهی علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[آیا علم به وحی الهی علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|آیا علم به وحی الهی علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟]]'''{{پایان}}
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F۸FBF۹| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}}
[[امامان]] {{عم}} افزون بر آگاهی از بطون قرآن کریم، از نوعی از [[وحی]] به نام وحی تسدیدی برخوردارند. [[وحی]] تسدیدی غیر از وحی تشریعی است، بلکه این وحی متعلق به اعمال خیر است. [[امام]] در سیر مراتب وجودی با تأیید الهی روح آنان با [[روح القدس]] مرتبط و با نیروی الهی تسدید می‌شوند و امور به آنها وحی می‌شود: {{متن حدیث|عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} يَقُولُ {{متن قرآن|وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي}}  قَالَ خَلْقٌ أَعْظَمُ مِنْ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ لَمْ‏ يَكُنْ‏ مَعَ‏ أَحَدٍ مِمَّنْ‏ مَضَى‏ غَيْرِ مُحَمَّدٍ {{صل}} وَ هُوَ مَعَ الْأَئِمَّةِ يُسَدِّدُهُمْ وَ لَيْسَ كُلَّمَا طُلِبَ وُجِد}}<ref>محمد تقی مجلسی، مرأة العقول فی شرح اخبار آل الرسول، ج۳ ،ص۱۷۰.</ref>. امام ضمن بیان اینکه روح آفریده‌ای برتر از جبرئیل و میکائیل است، می‌فرماید: روح همراه با [[محمد]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} است و آنان را تسدید می‌کند. [[امام صادق]] {{ع}} در پاسخ از سؤال [[عمار ساباطی]] که پرسید اگر شما به حکومت رسیدید، چگونه حکم می‌کنید؟ فرمود: به حکم خدا و حکم داوود و چنانچه موضوعی پیش بیاید که حکم آن نزد ما حاضر نباشد، روح القدس آن را به ما القا می‌کند<ref> کلینی، الکافی، ج۱۰، ص۲۷۳ به بعد.</ref>.<ref>[[سید حسن مصطفوی]]، [[احمد مروی|مروی]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]، ص ۲۸.</ref>


== مدخل های فرعی ==
== منابع ==
اين مدخل از چند منظر متفاوت، مورد بررسی و تحقیق قرار خواهد گرفت:
{{منابع}}
# [[پرونده:Qabasat.jpg|22px]] [[سید حسن مصطفوی]]، [[احمد مروی|مروی]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]
{{پایان منابع}}


# [[علم امام به وحی]]؛
== پانویس ==
# [[علم پیامبر به وحی]]؛
{{پانویس}}
# [[علم پیامبر خاتم به وحی]]؛
# [[علم ولی به وحی]]؛
# [[علم وصی به وحی]]؛
# [[علم اهل بیت به وحی]]؛
# [[علم فاطمه زهرا به وحی]].
 
== [[:رده:آثار علم معصوم به وحی|منبع‌شناسی جامع علم معصوم به وحی]] ==
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های علم معصوم به وحی|کتاب‌شناسی علم معصوم به وحی]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های علم معصوم به وحی|مقاله‌شناسی علم معصوم به وحی]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های علم معصوم به وحی|پایان‌نامه‌شناسی علم معصوم به وحی]].


{{علم غیب معصوم افقی}}
{{علم غیب معصوم افقی}}


[[رده:مدخل‌های درجه دو دانشنامه]]
[[رده:مدخل‌های درجه دو دانشنامه]]
[[رده:مدخل‌های وابسته به علم غیب]]
[[رده:علم معصوم]]
[[رده:علم معصوم به وحی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱

مقدمه

امامان (ع) افزون بر آگاهی از بطون قرآن کریم، از نوعی از وحی به نام وحی تسدیدی برخوردارند. وحی تسدیدی غیر از وحی تشریعی است، بلکه این وحی متعلق به اعمال خیر است. امام در سیر مراتب وجودی با تأیید الهی روح آنان با روح القدس مرتبط و با نیروی الهی تسدید می‌شوند و امور به آنها وحی می‌شود: «عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ ﴿وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي قَالَ خَلْقٌ أَعْظَمُ مِنْ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ لَمْ‏ يَكُنْ‏ مَعَ‏ أَحَدٍ مِمَّنْ‏ مَضَى‏ غَيْرِ مُحَمَّدٍ (ص) وَ هُوَ مَعَ الْأَئِمَّةِ يُسَدِّدُهُمْ وَ لَيْسَ كُلَّمَا طُلِبَ وُجِد»[۱]. امام ضمن بیان اینکه روح آفریده‌ای برتر از جبرئیل و میکائیل است، می‌فرماید: روح همراه با محمد (ص) و ائمه (ع) است و آنان را تسدید می‌کند. امام صادق (ع) در پاسخ از سؤال عمار ساباطی که پرسید اگر شما به حکومت رسیدید، چگونه حکم می‌کنید؟ فرمود: به حکم خدا و حکم داوود و چنانچه موضوعی پیش بیاید که حکم آن نزد ما حاضر نباشد، روح القدس آن را به ما القا می‌کند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. محمد تقی مجلسی، مرأة العقول فی شرح اخبار آل الرسول، ج۳ ،ص۱۷۰.
  2. کلینی، الکافی، ج۱۰، ص۲۷۳ به بعد.
  3. سید حسن مصطفوی، مروی دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم، ص ۲۸.