انتقادپذیری در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
مسئولین [[نظام اسلامی]] نباید خود را مبری از [[خطا]] و [[اشتباه]] بدانند؛ زیرا سرتاپای [[انسان]] [[عیب]] است و باید [[عیب‌ها]] را گفت و همین امر باعث می‌شود که به [[تذکر]] و [[انتقاد]] دیگران توجه نمایند، البته [[هدف]] از انتقاد باید [[اصلاح امور]] باشد نه [[دشمنی]] و باید با انتقاد سازنده [[جامعه]] را [[اصلاح]] نمود<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۰۱.</ref>. لکن نباید در انتقاد [[قوه غضبیه]] انسان [[حاکم]] شود و [[عقل]] کنار گذاشته شود بلکه انتقاد و بیان [[مشکلات]] باید عاقلانه و با زبان [[منطق]] صورت گیرد<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۶۸.</ref><ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۶۸.</ref>
مسئولین [[نظام اسلامی]] نباید خود را مبری از [[خطا]] و [[اشتباه]] بدانند؛ زیرا سرتاپای [[انسان]] [[عیب]] است و باید [[عیب‌ها]] را گفت و همین امر باعث می‌شود که به [[تذکر]] و [[انتقاد]] دیگران توجه نمایند، البته [[هدف]] از انتقاد باید [[اصلاح امور]] باشد نه [[دشمنی]] و باید با انتقاد سازنده [[جامعه]] را [[اصلاح]] نمود<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۰۱.</ref>. لکن نباید در انتقاد [[قوه غضبیه]] انسان [[حاکم]] شود و [[عقل]] کنار گذاشته شود بلکه انتقاد و بیان [[مشکلات]] باید عاقلانه و با زبان منطق صورت گیرد<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۶۸.</ref>.<ref>[[سید محسن سادات کیائی|سادات کیائی، سید محسن]]، [[نظام اخلاق اسلامی - سادات کیائی (مقاله)| مقاله «نظام اخلاق اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۳۶۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۲

مقدمه

مسئولین نظام اسلامی نباید خود را مبری از خطا و اشتباه بدانند؛ زیرا سرتاپای انسان عیب است و باید عیب‌ها را گفت و همین امر باعث می‌شود که به تذکر و انتقاد دیگران توجه نمایند، البته هدف از انتقاد باید اصلاح امور باشد نه دشمنی و باید با انتقاد سازنده جامعه را اصلاح نمود[۱]. لکن نباید در انتقاد قوه غضبیه انسان حاکم شود و عقل کنار گذاشته شود بلکه انتقاد و بیان مشکلات باید عاقلانه و با زبان منطق صورت گیرد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۰۱.
  2. صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۶۸.
  3. سادات کیائی، سید محسن، مقاله «نظام اخلاق اسلامی»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۳۶۸.